سارا رنگیان| گزارش «رنج زندگی در شش‌ونیم متر» روایت شهرآرا از بلاتکلیفی مادر و دختر مهاجری بود که همه دار‌و‌ندارشان در اتاقی به مساحت شش‌ونیم متر خلاصه می‌شد. سکینه‌خانم در «شلوغ‌بازار» گلشهر لباس دست‌دوم می‌فروشد و دخترش هم از ساعت ۷صبح تا ۸شب در کارگاه خیاطی کار می‌کند و روزی ۱۵هزار تومان دستمزد می‌گیرد، اما آن‌ها باز هم حریف اجاره‌خانه‌ها نشدند؛ حتی بخش زیادی از اسباب و اثاثیه‌شان را برای پرداخت اجاره‌خانه فروختند، اما باز هم زورشان به اجاره‌خانه نرسید و اوایل آبان صاحب‌خانه وسایلشان را بیرون ریخت و آن‌ها آواره کوچه و خیابان شدند. بعد از این اتفاق مؤسسه خیریه‌ای به‌صورت موقت و به مدت یک هفته به آن‌ها پناه داد. ما نیز نهم آبان امسال در شهرآرا گزارشی از اوضاع و احوال و زندگی سکینه‌خانم و دختر ۱۸ ساله‌اش منتشر کردیم که این موضوع و پیگیری‌ها باعث شد تا مبلغی برای آن‌ها جمع‌آوری شود، اما این ۱۲ میلیون تومان هم کفاف رهن خانه را نمی‌دهد و با این رقم هیچ خانه‌ای پیدا نمی‌شود. حتی سکینه‌خانم هم می‌گفت که زیر ۳۰ میلیون تومان جایی را اجاره نمی‌دهند.
۳ روزی از انتشار گزارش «رنج زندگی در شش‌ونیم متر» می‌گذرد و سکینه‌خانم و دخترش مکان موقتی اولشان را ترک کردند و به اجبار به مدت یک‌هفته به خانه یک خیر دیگر نقل مکان کردند و هنوز بلاتکلیف هستند؛ چرا که با ۱۰- ۱۲ میلیون تومان کسی به آن‌ها خانه نمی‌دهد. در شرایطی که این مادر و دختر آه در بساط ندارند و دمای هوا هم کاهش یافته است، چیزی هم به پایان زمان اسکان یک‌هفته‌ای سکینه‌خانم و بی‌سرپناه شدنشان نمانده و آن‌ها همچنان چشم‌انتظار کمک‌های خیران هستند.