گروه جامعه | شهرآرانیوز؛ یک دختر شانزده ساله که دارد با تحکم و عصبانیت و کاملا روان و سلیس و بدون ترس رهبران جهان را خطاب قرار می‌دهد و حتی دستشان می‌اندازد! گرتا تورنبرگ نوجوانی است که حالا همه دنیا او را می‌شناسند و یک فعال سرشناس حوزه محیط زیست در دنیاست.
اینکه چرا تا این حد از او یک قهرمان ساخته اند، روشن است. دنیا به قهرمان‌هایی این چنینی احتیاج دارد؛ کسی که یکه وتن‌ها می‌تواند در بالاترین سطوح حاضر باشد و درباره مهم‌ترین مسئله این روز‌های جهان حرف می‌زند. دیروز هم او بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس، را به باد تمسخر گرفته و دستش انداخته است.
اما این همه موضوع نیست. واکنش‌ها به اظهارات گرتا متفاوت است. عده‌ای آن را ساختگی و احساساتی می‌نامند، اما گروهی دیگر رفتار‌ها و سخنان او را حاصل یک دغدغه واقعی و نگرانی از آینده می‌دانند. البته عده دیگری می‌گویند دغدغه‌های او غیرواقعی نیستند و باعث شده است خیلی از جوان‌ها و نوجوان‌های جهان از او به عنوان یک الگوی مطلوب دغدغه‌مند یاد کنند. هشدارهایش آن قدر تأثیرگذار بود که منجر به اعتصاب‌های گسترده دانش آموزان چندین کشور در روز‌های جمعه و حاضرنشدن آن‌ها در کلاس‌های درس، خبر اول رسانه‌ها شد.
او یکی از سخنرانی‌های مشهورش را در مجمع جهانی اقتصاد در داووس ایراد کرد؛ کلماتی که با ادبیات محتاطانه و دوپهلوی سیاست مداران زمین تا آسمان فرق می‌کرد: «خانه ما آتش گرفته است. من اینجا هستم تا بگویم خانه ما آتش گرفته است. من امید شما را نمی‌خواهم. نمی‌خواهم امیدوار باشید. می‌خواهم به وحشت بیفتید.».
اما چرا فقط او؟ آیا عده‌ای که ما نمی‌شناسیمشان از او حمایت می‌کنند؟ این احتمال ممکن است، اما هنوز نمی‌توان آن را تأیید کرد. این موضوع از این نظر مطرح می‌شود که خیلی از فعالان محیط زیست در دنیا وجود دارند که زندگی و سرمایه و وجودشان را وقف تحصن، اعتراض و هشدار به رهبران جهان کرده اند، اما به اندازه گرتا دیده نشده اند.
عده دیگری هم اعتقاد دارند که سخنرانی‌های تحریک آمیز در تولید چنین قهرمان‌هایی از بزرگ‌ترین مجامع اقتصادی و محیطی، که میلیاردر‌ها و منافع سرمایه داری پشت آن‌ها وجود دارد، نشئت گرفته است؛ سرمایه دارانی که علاقه دارند از این احساسات و بحران نهایت استفاده را بکنند و از دل این موضوع‌ها ساختار جدیدی را بیرون بکشند که درواقع ممکن است جهان را به مکان بدتری تبدیل کند.