گروه ورزش/شهرآرانیوز، هر تیمی که از ایران به آن سوی مرز‌ها می‌رود تا در تورنمنتی بین المللی حضور پیدا کند نماینده و به نوعی برند والیبال ملی است، اما این امر نباید به بهای خراب شدن مهمترین چرخه داخلی والیبال یعنی لیگ شود، لیگ اگر خوب برگزار شود بازیکنان باشگاهی و ملی صیقل می‌خورند و آماده می‌شوند تا در سطوح بالاتر عرض اندام کنند.
اما امروز که بحث اعزام تیم فولاد سیرجان به جام باشگاه‌های جهان پیش آمده تعطیلی دو هفته‌ای لیگ با مخالفت و اعتراض اکثریت قریب به اتفاق تیم‌ها شده است چرا که معتقدند ایتالیا با داشتن دو تیم در بیتیم برزیل لیگ خود را متوقف نمی‌کند و بر اساس برنامه‌های قابل رویت مسابقات این دو تیم را در لابه لای مسابقات و با فاصله زمانی اندک انجام‌می دهد، ولی ما ساده‌ترین راه را برگزیده ایم بدون اینکه به نظرات تیم‌ها اهمیت دهیم.
از سوی دیگر نوعی اجبار در دادن بازیکنان کمکی هم باعث نگرانی باشگاه‌ها شده به ویژه بخش خصوصی که بدون کمترین حمایت دولتی تیم می‌دهد.
فدراسیون والیبال به کدامین راه می‌رود تا موجبات دلگرمی سرمایه گذاران باشگاهی را فراهم سازد؟ تاکید می‌کنیم‌ما همانند سابق به تقویت نماینده ایران در باشگاه‌های جهان اعتقاد داریم، اما فدراسیون والیبال چطور؟ تیم‌های کاله، ورامین و.. در مسابقات پیشین حتی اجازه استفاده از بازیکنان ملی پوش خود را نداشتند و ناچار بودند با تیم عاریه‌ای راهی شوند، چون آن زمان نگاه فدراسیون به تیم‌ملی بود پس امروز اگر به طور مثال صابر کاظمی‌ها نا‌کار شوند که اینک به دلیل فشار بیش از حد فرسوده شده هم شهرداری ارومیه آسیب می‌بیند و هم والیبال ملی، شاید دیگر فرصتی برای بحث نباشد، اما حداقل می‌توانیم از لیگ سایر کشور‌ها الگو بگیریم.