به گزارش شهرآرانیوز؛ کرونا با همه دردسر‌هایی که داشت و مصیبت‌هایی که به بار آورد و مهم ترینش، از دست دادن شمار زیادی از انسان‌ها و عزیزانمان بود، چند دستاورد و پیامد مثبت داشت که می‌توانست و می‌تواند برای تغییراتی در سبک زندگی فردی و اجتماعی ما درس آموز و مفید باشد؛
اما به نظر می‌رسد با فروکش کردن همه گیری کرونا و تغییر در رنگ بندی شهرها، چه درمیان مردم و رفتار‌های فردی و اجتماعی و چه در ساختار اداری و دولتی، برگشت به عقب و دوران پیشاکرونا جدی است، حال آنکه به نظر می‌رسید با شرایط به وجودآمده ناشی از دوران کرونا، تغییراتی در سبک زیست اداری و دولتی انجام و برخی از این راه‌ها و شیوه‌های جدید و مجازی پذیرفته شود و ادامه یابد.
دستاورد‌هایی که البته غیرمنتظره و غافلگیرکننده، دولت را واداشت با سرعت بیشتر برای رفتن به سمت دولت الکترونیک گام بردارد و در موارد زیادی به سمت آسان سازی روند‌های اداری حرکت کردیم و راه برای جایگزینی سیستم غیرحضوری در خدمات دهی اداری فراهم شد.
اما گویا زیاد نباید خوش بین بود و این سخنان باقری اصل، دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات، (یک سال پس از همه گیری کرونا) که «با همکاری دستگاه‌های متولی، به صورت ویژه درحال بررسی موانع اجرای این پروژه‌ها و رفع آن‌ها هستیم تا عقب ماندگی چندساله در حوزه الکترونیکی کردن سرویس‌ها و خدمات، به لطف کرونا جبران شود، با این حال با توجه به سرویس‌های جدید ارائه شده مانند استعلام مدرک تحصیلی به نظر می‌رسد دولت چندان اولویتی برای فعال کردن سرویس‌های پرمراجعه و بسیار مورد نیاز ندارد.»، گویای این نکته است که دولت و ساختار اداری، چندان رغبتی برای تحول دیجیتال ندارد و هنوز با همان نظام کاغذی و بوروکراسی خسته کننده عجین است.
البته برخی پروژه‌های بزرگ دولت الکترونیک مانند پروژه کارت هوشمند ملی که خود قرار بود بسیاری از کاغذبازی‌های اداری را حذف کند هم، به دلایل مختلف نیمه کاره و ناقص باقی مانده است.
پرواضح است که سوق دادن نظام پرپیچ وخم و پر از دست انداز اداری به سمت دولت الکترونیک، چه فواید اقتصادی، اجتماعی و البته بهداشت روانی برای جامعه دارد.
جالب است که بنا به گزارش منتشرشده سازمان ملل متحد درباره از شاخص توسعه دولت الکترونیک مربوط به سال۲۰۱۸ (۱۳۹۷) ایران رتبه ۸۶ را بین ۱۹۳کشور کسب کرده بود، حال آنکه طبق گزارش دوسالانه اخیر خود، ایران با سه پله نزول از جایگاه۸۶ به ۸۹ رسیده است.
به راستی کرونا فرصت مناسبی را برای رسیدن به شاخص‌های برتر در دولت الکترونیک فراهم کرد، ولی از قرار معلوم حتی این دستاورد‌ها را هم قرار است از دست بدهیم و در بر همان پاشنه گذشته بچرخد.
در اصلاح همین ساختار اداری، اتفاقات خوب دیگری هم افتاد که یکی از آن‌ها حذف سفر‌های غیرضروری مدیران به شهر‌های دیگر (و احتمالا با خانواده و ایل وتبار) برای شرکت در نشست‌ها و همایش‌ها و کلنگ زنی‌ها و افتتاح‌های پی درپی بود.
جایگزینی بستر‌های مجازی با این سفر‌ها (و صدالبته کاهش هزینه‌ها از جیب بیت المال)، یکی دیگر از این دستاورد‌ها بود که به نظر می‌رسد جز در مواقعی خاص و ضروری و مهم و در سطح کلان کشوری، بهتر است بساط این گونه سفر‌ها برچیده شود و بیشتر جلسه‌های مدیران و افتتاح‌های خرد و برنامه‌هایی از این قبیل در همان بستر مجازی ادامه یابد و دولت خود در نهادینه شدن دولت الکترونیک پیشگام باشد.