امیراطهر سهیلی، فیلم‌ساز مشهدی از بی‌توجهی مسئولان و نمایندگان مجلس به حوزه سینما گلایه‌مند است
سبزه‌قبا| چهل‌ویکمین برنامه تلویزیونی «هفت» که محمدحسین لطیفی آن را اجرا می‌کند، میزبان حجت‌الاسلام سیدصادق طباطبایی‌نژاد، نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی و نماینده مردم اردستان، و نیز حجت‌الاسلام نصرا... پژمانفر، عضو کمیسیون فرهنگی و نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی بود. در این برنامه محمدرضاعباسیان، تهیه‌کننده و کارشناس رسانه، که تقریبا هر هفته در «هفت» حاضر می‌شود، مقابل وکلای ملت نشسته بود و از آن‌ها درباره عملکرد و نقش مجلس در حوزه سینما سؤالاتی می‌پرسید. در یکی از آن سؤال‌ها عباسیان پرسید که آیا مجلس نقش نظارتی بر عملکرد کیفی نهاد‌هایی همچون سازمان سینمایی دارد یا نه؟ که پژمانفر در پاسخ به او گفت: «مجلس ذاتا در این موضوع مسئولیت دارد و نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد. بخشی از اشکالاتی که در جامعه ما وجود دارد، ناشی از نبود نظارت دقیق مجلس است». او در ادامه گفت که مدیریت مسئولان در سینما فقط رفع تکلیف است و تأکید کرد که از سینماگران هیچ حمایتی نمی‌شود. به نظر او نظارت و حمایت از سینما بر عهده وزارت ارشاد و سازمان سینمایی است. حال آنکه برخی سینماگران، انتقاد‌های بسیاری به متولیان فرهنگی مانند ارشاد دارند و از آن‌ها قطع امید کرده‌اند. در همین رابطه با امیراطهر سهیلی، فیلم‌ساز مشهدی به گفتگو نشستیم و در باب مسائل مختلف سینما با او صحبت کردیم.
شما به عنوان یک فیلم‌ساز مشهدی تاکنون با نمایندگان مشهد ملاقات کرده‌اید؟
بله، با برخی از نمایندگان مشهد جلسه داشته ایم، اما تا کنون خروجی خاصی از این جلسات به‌دست نیامده است.
اتفاقا می‌خواستم چند وقت پیش با آقای پژمانفر که قبلا با ایشان ملاقات کرده بودم تماس بگیرم و صحبت کنم که وقت نشد. تا جایی که اطلاع دارم کاری برای سینما انجام نشده؛ هرچند که ممکن است به عده‌ای کمک‌هایی شده باشد.
یعنی معتقدید که در حوزه سینمای مشهد اتفاق خاصی طی سال‌های اخیر رخ نداده است؟
چه در زمینه سینمای ملی و چه در زمینه سینمای مشهد هیچ اتفاقی نیفتاده و بیشتر سینماگرانی که در مشهد هستند، قصد دارند از مشهد مهاجرت کنند.
ما باید از مسائل بومی خودمان شروع کنیم تا بتوانیم مسائل ملی را حل و فصل کنیم. این توقع برای ما وجود دارد که نماینده مجلس شهرمان و مسئولان شهری به کمک ما بیایند. اگر حمایت نشویم به جزیره‌های کوچک تبدیل خواهیم شد که باید برای غرق نشدن تلاش کنیم. ما باید از این ظرفیت استفاده کنیم و این جزیره‌های فیلم‌سازی را که در مشهد ایجاد شده است، به مجمع‌الجزایر تبدیل کنیم. همه فیلم‌ساز‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که فعالیت سینمایی در مشهد سخت است و باید از این شهر بروند. این اتفاق نشان می‌دهد منِ فیلم‌ساز برای فرهنگ این شهر بیشتر از مسئولان فرهنگی زحمت کشیده‌ام.
منظورتان این است که ظرفیت فیلم‌سازی که در مشهد ایجاد شده، نتیجه فعالیت‌های خودجوش هنرمندان است؟
صددرصد خودجوش است. کسی از مسئولان دنبال ما نمی‌آید. من یک طرح به مدیریت‌شهری ارائه کردم که طرح خوبی هم بود، ولی خبری نشد و برای تصویبش مدام امروز و فردا می‌کنند. من به‌طور خودجوش فیلمی می‌سازم که در یک جشنواره معتبر آسیایی تنها نماینده کشورم می‌شوم.
در این موقعیت تکلیف هنرمندان مشهدی چگونه است؟
همه مهاجرت می‌کنند. من از کل سال ۵ ماه را در تهران بودم. اگر همین‌طوری پیـــش برود و حمایتی نشود، من هم می‌روم؛ دیگران هم می‌رونــد و هر روز هم بدتر می‌شود. هنرمنــدان مشــــهد هر روز بی‌پایگاه و بی‌جایگاه می‌شوند. برخی از مسئولان سینمایی هنوز نمی‌دانند سینما یعنی چه! حوزه هنری هم جایی برای فیلم‌ساز‌هایی مثل من باز نگذاشته است. پس ما چه پایگاه دولتی‌ای داریم؟
در مشهد به من کار نمی‌دهند و مجبورم بروم تهران کار کنم. الان یک سریال نمایش خانگی در تهران به من سفارش شده و باید بروم آنجا کار کنم. من دوست دارم این کار را به مشهد بیاورم و اینجا اشتغال‌زایی کنم، اما تهیه‌کننده حاضر نیست بیاید؛ چون مشهد هیچ امتیازی برای او ندارد.
آیا بستر فعالیت و حضور هنرمندان در مشهد وجود دارد که بخواهیم توقع حمایت داشته باشیم؟
وجود دارد. مشهد قطب اقتصادی است؛ چطور نمی‌تواند این بستر را برای هنرمندان مشهدی فراهم کند؟ نیرو‌های خوب داریم. دفتر من تیرماه خالی شد. همه اعضا و نیرو‌های فعال دفترم به تهران مهاجرت کردند. اینجا نیروی کار و سرمایه هست، اما کار نیست. این نشان می‌دهد که مدیریت ضعف دارد. این مدیریت دست کیست؟ دست مسئولان و نمایندگان است. از مسئولان می‌خواهــم مدیریت فرهنگی را رها کنند و به خودمــان بسپارند. به‌شدت سیاست‌گذاری فرهنگی‌مان اشتباه است و در حال سقوط فرهنــگی هستیم. این خیــلی خطرناک است و هیچ کسی هم به فکرش نیست.