به‌تازگی در فضای‌مجازی شاهد اتفاق‌هایی بودیم که نباید از کنار آن‌ها به‌سادگی گذشت. البته واکنش‌هایی که این روز‌ها برخی کاربران در فضای‌مجازی نشان داده‌اند، می‌تواند ما را به این فضا امیدوارتر کند.
چند روز پیش، پست اینستاگرامی خانم بازیگری که سال ۱۳۹۸ و بعد از توییتی جنجالی دادگاهی شده و بدون حضور در دادگاه از کشور خارج شده بود، با واکنش‌های برخی کاربران روبه‌رو شد. خانم بازیگر که تا آن لحظه حجاب نصفه‌نیمه‌ای داشت، تصویری بدون حجاب رسمی از خودش در کنار همسر سابقش منتشر کرد.
این‌بار برای بسیاری از کاربران ایرانی در اینستاگرام، خود خانم بازیگر اولویت نبود؛ حتی خیلی از کاربران برایشان این سؤال مطرح نبود که خانم بازیگر، مگر شما حرف از جدایی از همسر نزده بودی؟ مگر خود شما نگفته بودی واردات شیرخشک آلوده و بازی با جان کودکان گناهی نابخشودنی است؟ پس چطور است که تصویر و پستی عاشقانه برای همسر سابقت منتشر کرده‌ای؟
این‌بار نگاه کاربران به دنبال‌کنندگان صفحه‌های شخصی‌شان بود. آن‌ها متعجب از لایک‌های کاربرانی بودند که زیر پست خانم بازیگر مشاهده می‌کردند. این کاربران، لایک‌کنندگان را مخاطب قرار دادند و از آن‌ها دلیل لایکشان را پرسیدند تا شاید اولین‌بار اهمیت لایک‌کردن در فضای‌مجازی برای همه کاربران مشخص شود و برخی به این درک برسند که لایک یک پست به‌معنای تأیید محتوای آن است.
برخی از آن کاربران از سوی دنبال‌شوندگان با این پرسش روبه‌رو شدند که چرا با آگاهی از حاشیه‌های این قصه آن پست را لایک کردند.
با وجود این، آیا می‌توان لایک‌کردن این پست به‌دست برخی کاربران اینستاگرام را از ضعف حافظه تاریخی ناشی دانست؟ فقط چند سال از رسانه‌ای‌شدن آن موضوع گذشته است. آن‌ها از این متعجب بودند که علاوه بر برخی کاربران معمولی، چطور این پست از سوی فلان بازیگر معروف یا فلان کنشگر که خود را فعال حوزه اجتماعی و همواره مدعی پیگیری مشکلات کودکان و زنان و... می‌داند، لایک شده است.
این موضوع و حساسیت کاربران را می‌توان به‌فال نیک گرفت؛ اینکه به‌صورت خودجوش خود را در فضای‌مجازی مسئول دانستند و با استوری‌ها و پست‌هایشان سعی کردند تحریف‌های تاریخی خانم سلبریتی را آشکار کنند.
لایک‌کردن به‌عنوان ابزار اظهارنظر در بین کاربران فضای مجازی یک کنشگری بی‌هزینه لحاظ می‌شود، اما در برخی موارد مثل این مورد اخیر اتفاقا لایک‌ها خود بهانه‌ای برای نقد و قضاوت شده است.
کم‌کم باید امیدوار بود که در بین کاربران عادی هم فضای مجازی و کنشگری در آن از مرز‌های فانتزی عبور کند و آن وقت است که فضای مجازی حقیقی‌تر از قبل روایت خواهد شد.