امیرمنصور رحیمیان | شهرآرانیوز - از زمانی که حاکمان استعمارگر، توده‌های مردم را با زور دگنک و هزار ترفند به‌دنبال خودشان می‌کشیدند و مجبور به قبول یا رد چیزی می‌کردند، دیر زمانی است که گذشته است. آن‌ها امروز برای اینکه توده‌های مردم را راحت‌تر کنترل کنند، به وسیله‌ای ساده‌تر و در دسترس‌تر متوسل شده‌اند. وسیله‌ای که در دسترس همه است و شامل همه چیز‌هایی می‌شود که برای این کار لازم است. برای همین از علم کمک گرفته‌اند و لبه تیز و برنده آن را انتخاب کرده‌اند.
آن‌ها تلفن‌های همراه هوشمند را برای این کار برگزیده‌اند. در پس پیشرفت‌های سریع و دیوانه‌وار علم و فناوری، انسانی وجود دارد که بدون عقبه فرهنگی صاحب آن شده است و به‌راحتی جهانی را کف دستانش گرفته است. وقتی سرعت پیشرفت بیشتر از فرهنگ باشد، این فاجعه رخ می‌دهد؛ فاجعه‌ای به‌نام نسل هشتگ. نسل امروز با تلفن‌های همراه در دستانش و سر‌های پایین‌افتاده، دنباله‌رو فضای‌مجازی است.
اتفاقی ناگوار که صاحبان اندیشه تا اکنون درباره آن روشنگری کرده‌اند و هشدار داده‌اند. «داریو کاستلیجوس»، کارتونیست مکزیکی، در اثری تلخ و اندوه‌بار به آن اشاره کرده است. اثری که نام «نسل هشتگ» را یدک می‌کشد. در آن مردی با کت و شلوار و کراوات، همچون سیاست‌مداران و بزرگ‌تر و قدبلندتر از بقیه آدم‌ها، هشتگی را به چوبی وصل کرده و بر فراز پرتگاهی گرفته است.
در پی آن آدم‌های معمولی و کوچک‌تر، به طمع گرفتن هشتگ درحال سقوط به قعر دره هستند. در این اثر کاستلیجوس، به دروغ‌پردازی و فریب سیاست‌مدارانی اشاره می‌کند که با استفاده از ناآگاهی توده‌ها به استفاده از علم و فناوری در دستانشان، آن‌ها را مهار می‌کنند. او با این اثر سیاه، نسل‌های زیادی را قربانی این فریب می‌داند؛ نسل‌هایی که تا وقتی به فرهنگ و آگاهی درست، دست پیدا نکنند، در قعر دره و در تاریکی محض باقی می‌مانند. امری که خوشایند استعمارگران است؛ برای اینکه مهارکردن آدم‌هایی که در تاریکی هستند، راحت‌تر است.