به گزارش شهرآرانیوز، با اعلام تحریم پروژه نورداستریم۲ توسط آمریکا و امتناع آلمان از ارائه مجوز به پیمان‌کاران روسی، حالا بازار صنایع سنگین با بحران جدیدی روبه‌روست. بحرانی که ممکن است به صنایع ایران هم سرایت کند.
در این بین، اما برخی جریان‌های داخلی نه‌تنها این موضوع را بی‌اهمیت جلوه می‌دهند، بلکه معتقدند اکنون بهترین موقعیت برای حضور فعال‌تر ایران در بازار جهانی گاز و پرکردن جای خالی روسیه است.
گویا آن‌ها اطلاع ندارند که دلیل اصلی تعطیلی ۱۱۰ کارخانه فولاد بخش خصوصی طی چند ماه گذشته به قطعی مکرر گاز و برق بازمی‌گردد. صنایع دیگر نیز طی سال‌های اخیر وضعیت بهتری نداشتند.
تحریم‌ها نیز هنوز به قوت خود باقی مانده‌اند و به دنبال آن حتی صادرات نفت هم امکان‌پذیر نیست. حال با چنین شرایطی ایران چطور می‌خواهد بازار جدیدی را فتح کند؟ آیا صنایع داخلی می‌توانند از تاثیر بحران نورداستریم۲ مصون بماند و حتی جالی خالی روسیه را در بازار جهانی گاز پر کند؟
در این زمینه یک عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران گفت: ما هنوز در تامین گاز صنایع خود لنگ مانده‌ایم. بنابراین مشخص نیست چطور می‌خواهیم جای خالی روسیه را در بازارهای صادراتی پر کنیم.
رضا پدیدار اظهار کرد: ورشکستگی نورداستریم۲ تاثیری بر بازارهای ایران ندارد. این یک ارتباط بین روس‌ها و اروپایی‌هاست. آلمانی‌ها با شروع جنگ روسیه و اوکراین نظام اجرایی خود را تغییر دادند و اعلام کردند که اصلا این پروژه را ادامه نمی‌دهند.
او ادامه داد: زمانی می‌توان از تاثیر بحران نورداستریم۲ بر صنایع ایران سخن گفت که مثلا ۵۰ درصد فولاد، آهن، سیمان یا … ایران از آلمان وارد شود. وقتی اقتصاد ایران کاملا بسته است، تاثیرپذیری از بازارهای جهانی بی‌معناست.
وی معتقد است که اگر اروپایی‌ها گاز را از روسیه نخرند و از سایر کشورها وارد کنند، قیمت تمام‌شده محصولات صنعتی افزایش می‌یابد. اما حتی این تغییر قیمت هم تاثیری روی بازارهای ایران ندارد. زیرا واردات ایران در صنایع پایین و سنگین به دلیل تحریم‌ها بسیار محدود است. طوری‌که باید گفت طی سه سال اخیر ایران وارداتی در این حوزه انجام نداد.
پدیدار همچنین تشریح کرد: ایران اگر قصد دارد جای روسیه را در انتقال گاز به اروپا بگیرد، این کار بدون سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی بلندمدت میسر نیست. یعنی باید در یک ظرف سه تا پنج‌ساله مثلا تولید خود را ۵۰ درصد افزایش دهیم. همچنین الگوی مصرف صحیح را در جامعه و صنایع جا بیندازیم، سپس مازاد تولید را به کشورهای دیگر صادر کنیم.
او البته این را هم اضافه کرد که این موضوع مشروط بر رفع تحریم‌ها و مهم‌تر از آن اصلاح ساختارهاست.
این فعال بخش خصوصی در پایان یادآور شد: اگر ما پایگاه و جایگاه خود در اقتصاد جهان را پیدا کنیم، شرکت‌های ایرانی پس از بحران نورداستریم۲ می‌توانند خط لوله گازی که تا ترکیه رفته را تا اروپای شرقی و غربی گسترش دهند و بخشی از نیاز بازار را تامین کنند.
منبع: تجارت نیوز