سید محمدرضا هاشمی | شهرآرانیوز؛ ماه مبارک رمضان در افغانستان از روز ۱۴ فروردین ماه ۱۴۰۱ آغاز شد.
از ماه مبارک رمضان در این کشور همچون سایر کشورهای اسلامی به گرمی استقبال می‌شود. روزه‌داران در این ماه بیشتر به خواندن قرآن، عبادت در مسجد و شب زنده داری به ویژه در شب‌های قدر مشغول هستند.
به احترام ماه مبارک رمضان اولین روز از این ماه در افغانستان تعطیل رسمی است. همچنین ساعات اداری به میزان ۳ساعت کاهش می‌یابد. این اتفاق در دیگر کشورهای اسلامی به این شکل رخ نمی‌دهد.
افغانستان به مناسبت عید سعید فطر سه روز تعطیل است.
هنگام افطار افغانستانی‌ها همگی برای نماز به مسجد می‌آیند و پس از نماز به خوردن وعده افطار به منازل خود باز می‌گردند. بعد از ادای فریضه نماز و افطار مردم افغانستان به قرائت قرآن کریم روی می‌آورند. عده‌ای از آنها می‌کوشند در این ماه قرآن را ختم کنند.
تواشیح خوانی، برای پیامبر گرامی اسلام(ص)، اهل بیت(ع) و برگزاری مسابقات قرائت قرآن کریم در مساجد شهر‌ها و روستا‌های افغانستان از جمله فعالیت‌های مسلمانان در ماه مبارک رمضان در افغانستان است.
هرچند که آمار مشخصی از وضعیت پیروان مذهب تشیع و اهل تسنن در افغانستان در دست نیست اما گفته می‌شود که ۷۵ درصد مردم افغانستان اهل تسنن و ۲۵ درصد شیعه هستند که عبادت و مراسم مذهبی، دینی و رمضانی آنها نیز تفاوت‌هایی با یکدیگر دارد.
اهل تسنن افغانستان پس از افطاری، نماز تراویح و قرائـت قرآن کریم برپا می‌کنند و در هر مسجد تا پایان این ماه یک قرآن کاملد را ختم می‌کنند.
شیعیان هم بعد از ادای نماز و افطار به تلاوت قرآن کریم و دعا‌های ماه مبارک رمضان مشغول می‌شوند.
برای دیدن عکس‌ها در سایز بزرگتر بر روی آنها کلیک کنید:
کودکان و نوجوانان هنگام اذان مغرب در کوچه‌ها و خیابان‌های کابل خرما، حلوا با نان داغ و بولانی «نوعی نان ویژه افغانستان که با سبزی و روغن» درست می‌شو را میان عابران توزیع می‌کنند.
همچنین در بسیاری از مناطق کابل و دیگر شهرهای افغانستان هرشب در هنگام افطار سفره‌هایی برای پذیرایی از روزه‌داران پهن می‌شود، مردم افغانستان اعتقاد زیادی به افطاری دادن به فرد روزه‌دار دارند و این رسم برای آنها اهمیت زیادی دارد.
شب‌های قدر هم اهمیت زیادی برای مسلمانان در این کشور دارد، پیروان مذهب تشیع در این شب‌ها با توزیع نذری در میان نیازمندان، شب زنده داری و خواندن دعا و قرآن تلاش می‌کنند که نهایت استفاده را از این فرصت پیش آمده ببرند.
اما پیروان مذهب تسنن نیز با تفاوت زمانی، شب‌های ۲۷ و ۲۹ رمضان را به نام شب‌های قدر احیا و قرآن تلاوت می‌نمایند.
علاوه بر آداب و رسوم مشترک در میان مردم افغانستان، هر شهر و روستا آداب و رسوم رمضانی ویژه‌ای برای خود دارد.
کابلی ها، نزدیک افطار برای خرید انواع ترشی «چتنی»، بولانی و زولبیا مقابل مغازه‌ها صف می‌کشند تا با خود به منزل ببرند.
«بولانی» نوعی نان افغانستانی است که با تهیه چند نوع سبزی و روغن آماده می‌شود. ۹۵ درصد کابلی‌ها سر سفره افطاری خود بولانی دارند.
یکی از آداب دیگر مردم افغانستان در ماه مبارک رمضان، نواختن دهل هنگام سحری است. شماری از افراد برای بیدار کردن مردم برای سحری دهل می‌نوازند. سنت نواختن دهل پشت در خانه مردم و گرفتن عیدی در روز عید سعید فطر هم یکی از سنت‌های رایج در افغانستان است.
یکی دیگر از سنت‌ها که میان جوانان و نوجوانان رایج است اینکه پس از سپری شدن دهم ماه مبارک رمضان، بعد از افطار و ادای نماز، جوانان به کوچه‌ها رفته و به صورت گروهی اشعار دلنشین خوانند. آنها با کوبیدن درب منازل، آهنگی را به آواز بلند می‌خوانند که «رمضانی» نام دارد.
هراتی‌ها در آخرین شب‌های ماه رمضان با برپایی مهمانی و مراسم ویژه‌ای، که از طرف خانواده داماد تدارک دیده می‌شود برای عروس عیدی می‌گیرند و به شور و شادی می‌پردازند.
اما مردم مزارشریف در شمال این کشور با غذا‌های محلی این مناطق بویژه «قابلی پلو» که از برنج، گوشت گوسفند با هویج و کشمش تهیه می‌شود، به استقبال رمضان و عید فطر می‌روند.
مردم این استان بجای شیرینی و آجیل و ترشی، بیشتر به غذا‌های محلی مانند قابلی پلو، منتو و آشک علاقمند هستند.
منبع: خبرگزاری جمهور، صدای افغانستان، پیام آفتاب
