به گزارش شهرآرانیوز؛ تا نام جهاد و کار جهادی می‌آید، چه از نوع نظامی و چه غیرنظامی‌اش، ذهنمان سمت مردان می‌رود، درحالی‌که کم نیستند بانوان غیور و توانمندی که در این زمینه فعال‌اند و با وجود موانع گوناگون، حتی گاهی بهتر و مؤثرتر از مردان عمل می‌کنند. سعیده دلمرادی، از خیران و فعالان جهادی خراسان است که با ۴۱ سال سن، نه‌تن‌ها در عرصه مادری با پرورش هفت فرزند در قله ایستاده است، بلکه در سنگر تعلیم و تربیت و فعالیت‌های اجتماعی نیز در کنار همسرش خوش می‌درخشد.
او و همسرش که هشت سال پیش فعالیت‌های نیکوکارانه‌شان را در قالب صفحه‌ای اینستاگرامی آغاز کردند، حالا در روستا‌ها و مناطق محروم کشور، گروهی جهادی دارند که خدمات متنوع آموزشی، درمانی، تأمین جهیزیه، مدرسه‌سازی و... انجام می‌دهند. برای آشنایی بیشتر با این بانوی جهادگر، با او گفت‌وگویی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
دلمرادی درباره چرایی ورودش به عرصه فعالیت‌های جهادی می‌گوید: همیشه حواسم به مشکلات اطرافیان بود و مسائل زیادی را در شهر محل سکونت یا روستایی که درس می‌دادم، شاهد بودم و دوست داشتم برای حلشان کاری انجام دهم. همسرم نیز موافق و آماده همکاری بود. ابتدا اصلا به فکر استفاده از فضای مجازی نبودیم و می‌خواستیم به سهم خودمان یکی‌دو مشکلی را که در توانمان می‌دیدیم، برای دانش‌آموزان کلاسم حل کنیم، اما بعد به لطف خداوند تا حل مشکلات مدرسه، دیگر مدارس، شهر و کشور پیش رفتیم.
برای مناطق دوردست، گروه‌های بومی جهادی تشکیل داده‌ایم، اما هر وقت لازم باشد، همراه همسرم آخر هفته‌ها به آن مکان‌ها می‌رویم. او که اکنون صفحه اینستاگرامش بیش از ۷۰ هزار دنبال‌کننده دارد، وجهه اجتماعی و در ادامه، صداقت و ارائه شفاف گزارش کارشان را در جلب اعتماد خیران مؤثر می‌داند و ادامه می‌دهد: کار جهادی کار دلی و خودجوش است، نه از روی وظیفه و اجبار مسئولیت. مردم این را خوب متوجه‌اند. همه ما مسئولیتی در قبال جامعه داریم. درد‌ها هم همیشه وجود دارند و همه آن‌ها را می‌بینند، اما فقط افراد دغدغه‌مند و با روحیه جهادی، درد‌ها را درک می‌کنند و برای رفعشان منتظر بودجه و بخش‌نامه و دستور نمی‌مانند.
آن‌ها از خود و خانواده‌شان می‌گذرند و بی‌مزد و منت تلاش می‌کنند؛ بنابراین اگر متولیان امر، گروه‌های جهادی را باور کنند، از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین شهر‌ها مسائلشان با همیاری گروه‌های جهادی حل می‌شود. این بانوی جهادگر درباره میزان اثرگذاری فعالیت‌های جهادی می‌گوید: تا وقتی این گروه‌ها نبودند، شاید جامعه هیچ کمبودی حس نمی‌کرد، اما حالا که سال‌هاست فعالیت می‌کنند و اثرگذار هستند، اگر روزی نباشند، جای خالی‌شان به‌شدت احساس خواهد شد.
به باور او، فعالیت‌های عام‌المنفعه تقریبا در همه جای دنیا وجود دارد و در کشور‌های غیراسلامی نیز نهایتا نام آن متفاوت از کشور‌های اسلامی باشد، اما آنچه اهمیت دارد، الگوگرفتن از تجارب این گروه‌ها در دیگر کشورهاست. زیرا بنا نیست و نمی‌توانیم همه‌چیز را در شهر یا کشورمان تجربه کنیم. همچنین در این صورت مشکلات سریع‌تر و با هزینه کمتر حل می‌شوند.
در مقابل، آنچه می‌توانیم به فعالان عام‌المنفعه دیگر کشور‌ها بدهیم، خلوص نیت و بازدهی و ثمرات زیاد کار جهادی به‌دلیل پرهیز از کار برای گزارش‌دادن است؛ مانند گروه جهادی یکی از دبیرستان‌های تهران که از همان سال‌های نوجوانی، خالصانه تابستانشان را به مدرسه‌سازی در مناطق محروم ازجمله سرخس اختصاص می‌دهند. دلمرادی فعالیت‌های جهادی امروز را دنباله انفاق‌های اهل‌بیت (ع) در صدر اسلام می‌داند که امروز با نوآوری‌ها و گستره بیشتری صورت می‌گیرد. اعضای گروه‌های جهادی، از کودکی این سوابق را در سیره اهل‌بیت (ع) شنیده‌اند که اکنون در فعالیت‌های جهادی، این‌گونه مشتاقانه از ایشان الگوبرداری می‌کنند.
این معلم جهادی درباره نقش فعالیت‌های جهادی در زمینه‌سازی ظهور و حکومت جهانی امام مهدی (عج) نیز یادآور می‌شود: از اهداف ظهور حضرت مهدی (عج)، برقراری عدالت اجتماعی بین مردم است و گروه‌های جهادی از این نظر که در راستای رساندن همه مردم به حداقل استاندارد‌های زندگی و برقراری عدالت اجتماعی گام برمی‌دارند، در زمینه‌سازی ظهور آن حضرت تأثیر بسزایی دارند. درواقع حکومت جهانی امام مهدی (عج) نمونه ایدئال عدالت‌گستری، آن هم بدون محدودیت مرز‌های جغرافیایی است.