لاله سادات کوثری | شهرآرانیوز؛ «آزیترومایسین اصلا نیست. فرزندم به سایر آنتی بیوتیک‌ها حساسیت دارد؛ برای همین به چند داروخانه در نقاط مختلف شهر مراجعه کردم، اما برای تهیه داروی آنتی بیوتیک برای فرزندم به مشکل برخوردم و این دارو موجود نیست»، «دو سه روز است که به دنبال شربت کوآموکسی کلاو هستم برای کاهش عفونت و باید همین آنتی بیوتیک را مصرف کنم، اما به هر داروخانه مراجعه کرده ام این دارو پیدا نمی‌شود»، «فرزندم افسردگی دارد بسیاری از دارو‌هایی که باید ماهانه مصرف کند موجود نیست.
برای مصرف این داروها، چون با اعصاب و روان در ارتباط است نباید وقفه‌ای ایجاد شود؛ با این حال کلرودیازپوکساید ساده هم موجود نیست.» این‌ها تنها بخشی از گلایه‌های شهروندان در ارتباط با موضوع همیشگی کمبود دارو در شهر است. اگر تا پیش از این اعلام می‌شد کرونا ریشه کمبود برخی داروها به دلیل تجویز بالا بوده است، حالا با آبی شدن رنگ کرونای شهر، دیگر چه دلایلی برای کمبود برخی اقلام اساسی دارویی نظیر انواع شربت آنتی بیوتیک یا برخی دارو‌های اعصاب نظیر آلپرازولام، کلرودیازپوکساید یا فنوباربیتال وجود دارد؟
مسئول فنی یک داروخانه شبانه روزی در بولوار پیروزی مشهد در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: تهیه انواع شربت آنتی بیوتیک از قبل عید، با کمی دشواری همراه بود، اما در دوسه هفته اخیر شرکت‌های پخش دارو اعلام می‌کنند که این داروها موجود نیست.
صدری با بیان اینکه بزرگ‌ترین شرکت پخش دارویی در مشهد هم در سبد دارویی خود این کالا را موجود ندارد، می‌افزاید: کوآموکسی کلاو، سفکسیم، آموکسی کلاو و آزیترومایسین جزو شربت‌های پر مصرف آنتی بیوتیکی هستند که اکنون در شهر موجود نیست و برای تهیه آن با مشکل روبه رو شده ایم.
مسئول فروش دارو در داروخانه‌ای دیگر در منطقه سیدی نیز با بیان اینکه در چند روز اخیر علاوه بر انواع شربت آنتی بیوتیک، قرص والپرات سدیم ۲۰۰ نیز کمیاب شده است، ادامه می‌دهد: این قرص مخصوص بیماران تشنجی یا بیماران اعصاب و روان و مبتلایان به میگرن شدید است که در صورت استفاده نکردن، آثار سوء زیادی برای این گروه از بیماران به همراه دارد.
فلاحت بیان می‌کند: علاوه بر والپرات سدیم ۲۰۰، قرص‌های دیگری مانند فنی توئین، کلرودیازپوکساید، آلپرازولام و کلونازپام و فنو باربیتال موجود نیست و شرکت‌های دارویی به درخواست نیاز ما پاسخ منفی می‌دهند.
شکوهی نیز داروخانه دار دیگری در احمدآباد مشهد است و با بیان اینکه قصه کمبود دارو شامل دیابتی‌ها هم می‌شود، اظهار می‌کند: متفورمین ۵۰۰ مخصوص بیماران دیابتی اکنون با کمبود شدید مواجه است؛ البته پیش‌تر هم گلی کلازید کمیاب شده بود.
وی می‌گوید: هنوز در تأمین سرم با مشکل مواجه هستیم و سرم نمکی هم کمیاب شده است و تنها به دست بیمارستان ها، آن هم برای بیماران بستری می‌رسد.
دراین باره رئیس انجمن داروسازان استان با تأیید کمبود برخی از اقلام داروها در مشهد می‌گوید: کمبود دارو وجود دارد.
علیرضا شهریاری در گفتگو با خبرنگار ما با بیان اینکه علاوه بر شربت آنتی بیوتیک بسیاری از دارو‌های مورد نیاز بیماران اعصاب و روان با کمبود مواجه است، افزود: اُلانزاپین نمونه بارز این کمبود است. این دارو اگر مصرف نشود، بیمار را نمی‌توان کنترل کرد.
وی درباره گرانی برخی داروها نیز معتقد است: بار‌ها گفته ایم، باید یارانه برخی داروها که به خاطر تخصیص نیافتن ارز دولتی تغییر قیمت داشته‌اند به بیمه‌ها پرداخت شود تا بیمه‌ها پوشش خود را روی دارو اضافه کنند.
وی تصریح می‌کند: برای اینکه مشکل کارخانجات تولید دارو و مردم را حل کنیم، باید قیمت ارز واقعی شود، یعنی کارخانه به اندازه کافی ارز داشته باشد تا بتواند مواد اولیه را تهیه کند.
شهریاری بیان می‌کند: مبلغ نهایی تفاوت قیمت ارز دولتی تا ارز آزاد که باید بیمار برای دارو بپردازد، در حقیقت باید به بیمه‌ها اعطا شود و بیمه‌ها همه دارو‌های گران شده را تحت پوشش قرار دهند؛ به عبارتی قیمت دارو باید قیمت واحد باشد.
وی با اشاره به اینکه گاه، بسیاری از داروها از کشور خارج می‌شود، می‌گوید: قیمت تمام شده بسیاری از داروها در کشور ارزان است؛ بنابراین بسیاری از بیماران کشور‌های دیگر دارو‌های حیاتی و اصلی خود را در کشور ما تهیه می‌کنند. همه این عوامل در افزایش قیمت دارو تأثیر می‌گذارد.
وی بیان می‌کند: وقتی بیمار خارجی نسخه خود را به داروخانه می‌آورد ما نمی‌توانیم به نیاز بیمار نه بگوییم؛ بنابراین تنها راه حل مشکل کمبود دارو این است که مبلغ ارز واقعی شود، قیمت دارو به واقعیت نزدیک شود و ما به التفاوت قیمت دارو نیز باید به بیمه‌ها پرداخت شود تا فشاری بر مردم وارد نشود و با کمبود و گرانی دارو مواجه نشویم.