عروجی | شهرآرانیوز؛ «از کی این قدر بانمک بوده این عباس جمشیدی فر؟!» این جمله را بیشتر کاربران فضای مجازی بعد از تماشای فصلی از برنامه جوکر توئیت کردند. جوکر توانست که برخی از کمدین های حاشیه ای را به متن بیاورد و از آن ها چهره تازه ای به نمایش بگذارد؛ البته فقط او نبود که با «جوکر» گل کرد؛ بلکه رضا نیکخواه را هم باید در همین دسته جا داد. کسانی که بعد از سال ها کار کردن انگار تازه کشف شده اند.
واکنشی که انگار پدیده در کمدی ایران کشف شده است و حالا همه برایش کف سوت می زنند؛ اما او از اواخر دهه هفتاد کارش را با تئاتر شروع و حتی جایزه بهترین بازی نقش اول تئاتر را هم دریافت کرد. بعد هم مثل همه بازیگران دیگر آرام آرام به سریال های تلویزیونی راه پیدا کرد. در چهل و یک سالگی گل کرد و به شهرت رسید. «روزگار خوش حبیب آقا» اولین سریال جمشیدی فر بود که با آن دیده شد؛ اما همچنان کسی او را جدی نمی گرفت و اغلب با نقش های حاشیه ای روزگار می گذراند.
در واقع، او نتوانست مثل رفقای دیگرش به ویژه جواد عزتی از شر مناسبات منجمدشده سینما خلاص شود و نقش های متنوعی را بازی کند؛ البته در همه جای دنیا بازیگران کمدی برای بازی در نقش های غیرکمدی راه دشوارتری را نسبت به دیگران در پیش دارند و باید موانع طاقت فرسایی را پشت سر بگذارند. سال ها طول می کشد تا یک بازیگر کمدی خود را در نقش های غیرکمدی تثبیت کند. او باید قید نقش های اصلی را در کارهای کمدی بزند تا مگر یک نقش فرعی در کارهای غیرکمدی به دست بیاورد. گویی دوباره از نو می خواهد وارد سینما شود و از آن هم سخت تر.
خودِ جمشیدی فر با اینکه در گفت وگوهای مختلف گله می کرد که چرا مدام به او نقش های کلیشه ای و تکراری پیشنهاد می شود؛ اما بازهم ناچار بود بعد از مدتی سر از یک سریال کمدی دربیاورد تا اینکه دست آخر رفت روی سکوی پرش. محمد حسین مهدویان او را برای «زخم کاری» انتخاب کرد آن هم برای یکی از نقش های کلیدی. نقش وکیل شارلاتانی که آچمز می شود و ناچار می شود به تیم رقیب بپیوندد.
پوسترهای اولیه سریال مهدویان نوید ظهور یک جمشیدی فرِ تازه را نشان می داد و راستش همین طور هم شد و او توانست در آخرین فیلم سینمایی مهدویان یعنی «شیشلیک» هم بازی کند. جمشیدی فر اما در سریال تازه اش نتوانست مخاطبان بی شمارش را قانع کند. کسی که به عنوان یکی از گنده لات ها کمپ ترک اعتیادی را در جنوب شهر اداره می کند. او در اولین سریال محمد کارت یعنی «یاغی» آن چنان که باید نه دلچسب بود و نه بازی دندان گیری داشته است. حالا باید دید در ادامه ،کارت می تواند از جمشیدی فر چهره تازه ای نشان بدهد و دوباره در بین مخاطبانش هیاهو و جنجال درست کند یا نه؟