علیرضا امیری/شهرآرانیوز، تیم ملی بسکتبال زیر ۱۶ سال ایران در آخرین دیدار خود از مسابقات قهرمانی آسیا، به مصاف فیلیپین رفت و با نتیجه ۹۵ بر ۸۷ مقابل این حریف شکست خورد تا بدین ترتیب به مقام هشتمی در این دوره از رقابت‌ها دست پیدا کند. از همین رو امر وز در گزارشی هملکرد این تیم را بررسی کرده ایم.
۱. استفاده اشتباه از محمد امینی
محمد امینی در این دوره از مسابقات در دقایق زیادی از مسابقات به عنوان پوینت گارد در زمین حضور داشت و فشار زیادی را تحمل کرد. او نه تنها باید در دفاع فشار ایجاد می‌کرد بلکه در حملات مسئولیت اعلام و مدیریت Set offenseها را بر عهده می‌گرفت و باید امتیازگیری هم می‌کرد، اما همین نکته باعث شد تا در بعضی از زمان‌های مسابقات تیم ایران از کار تیمی دور شود و متکی به امتیازگیری امینی باشد. به این شکل بازی بقیه بازیکنان از جریان مسابقه دور می‌شدند و خود امینی هم خسته می‌شد.
تیم ایران می‌توانست از توانایی امینی بیشتر در پوزیشن ۲ یا ۳ استفاده کند تا او با آوردن توپ به حملات دچار خستگی نشود و با استفاده از یک سیستم Motion و سیستم‌های ادامه‌دار، از امینی در قالب کار تیمی استفاده می‌کردیم. او قادر به امتیازگیری در بازی‌های اتوماتیک به مانند Pick and roll بود و یا می‌توانست در کرنر‌ها موقعیت Open shot پیداکند.
۲. ضعف در کار تیمی و Ball movement
تیم ایران با ایجاد بازی‌های Isolation و تاکید زیاد بر مهارت فردی، بازیکنان تیم را دچار خستگی و آشفتگی کرد تا بازیکنان در بازگشت به دفاع دچار ضعف شوند و در حملات نیز نتوانند چرخش توپ خوبی داشته باشند. ضعف در Ball movement باعث شد تا ایران به لحاظ آمار asisst در بین سه تیم آخر جدول مسابقات باشد. بازی انفرادی و بی‌برنامگی در حملات و خستگی ناشی از آن دقت بازیکنان را در Finishing کم کرد.
۳. استفاده نکردن از Quick hitter
تیم ایران می‌توانست به جای استفاده زیاد از Isolation، از مهارت فردی بازیکنان در قالب Quick hitter استفاده کند و اگر Set offenceها دچار مشکل شدند در حملات با یک کات مخالف یا یک تا دو پاس امتیازگیری کنند تا مهارت فردی بازیکنان در قالب کار تیمی و سرعت قرار بگیرد.
۴. استفاده نکردن از کرنر‌ها در حملات
در این مسابقات شاهد ضعف ایران در کرنر‌ها بودیم، در شرایطی که بازیکنان بسیار توانمند بودند و قامت خوبی داشتند و در شوتزنی هم ماهر بودند، می‌توانستیم از شوتزنی آن‌ها در قالب سیستم Five out استفاده کنیم تا در کرنر‌ها توسط امینی یا بازیکنان Big man از شوت سه امتیازی استفاده کنیم.
۵. مشکلات دفاعی
بازیکنان ایران تا حدی توانمند بودند که نه تنها در ریباند‌های دفاع و توپ ربایی بی‌نظیر بودند بلکه در ریباند‌های حمله هم خوب کار کردند، اما گاهی به دلیل بی‌برنامگی حملات و خستگی ناشی از استفاده زیاد مهارت فردی، در کار دفاع به مشکل می‌خورند و جا به جایی‌های آن‌ها یا Rotation defense دچار ضعف می‌شد. همین نکته کافی بود تا بازیکنان حریف از گپ‌های دفاعی ایران در paint استفاده کنند.
۶. ضعف در گرفتن وقت استراحت
در زمان‌هایی از مسابقه، تیم ایران برای جلوگیری از امتیازگیری حریفان نیاز به وقت استراحت داشت تا مربیان با تغییرات در نوع بازی جریان مسابقه را تغییر دهند. اما این اتفاق دیر رخ می‌داد و از سوی کادرفنی Time out گرفته نمی‌شد. به طور مثال در مسابقه مقابل لبنان تیم ایران نتیجه را ۲۶_۱۱ پیش بود، اما لبنانی‌ها نتیجه را ۲۸_۲۳ کردند و هیچ وقت استراحتی برای ایران گرفته نشد.
۷. استفاده نکردن از موقعیت Mismatch
در این دوره از مسابقات، نوجوانان با استعداد ایران جزو ۳ تیم بلند قامت مسابقات بودند. کادرفنی می‌توانست در حملات از موقعیت Mismatch بازیکنان استفاده کند و روی به استراتژی Nellie Ball بیاورد تا از ویژگی شوت‌های ۳ امتیازی پرتعداد در این Set offense استفاده کند و ضعف تیم ایران هم در نداشتن یک پوزیشن ۵ باسایز بزرگ ناپدید شود. اقدام کم شوت سه امتیازی در آمار ایران مشهود بود که یکی از دلایل آن نداشتن استراتژی شوتزی در سیستم‌های حمله تیم ایران بود.
۸. ضدحملات حریفان
حریفان ایران در این دوره از مسابقات ضدحملات زیادی در مقابل ایران داشتند و تیم ایران برنامه‌ای برای جلوگیری از این ضدحملات و فشار اولیه بر روی توپ اول نداشت.