۲۵ذی‌القعده مصادف است با روز دحوالارض، روزی که براساس روایات متعدد سرشار از خیر و برکت است. این روز از جمله روز‌های زیارتی مخصوص حضرت رضا (ع) است.
به همین مناسبت، حجت‌الاسلام‌والمسلمین جواد نظافت، استاد برجسته حوزه و دانشگاه، به‌مناسبت این روز یادداشتی اختصاصی در اختیار تحریریه شهرآرانیوز قرار داده است. ۲۵ ذی‌القعده روزی است که خدای متعال زمین را از زیر آب بیرون آورد و آن را گسترش داد و از ما خواسته است که همیشه در سال به‌یاد این روز باشیم و در این روز اعمال آن را به‌جا بیاوریم.
مصداق اتم و اکمل دحوالارض، روزه این روز است و ما با روزه می‌توانیم اراده خود را قوی کنیم و می‌توانیم به جنگ شیاطین برویم. روزه این روز سپر است که خداوند متعال ما را از ابلیس‌ها مصون می‌کند.
نکته دیگری که در دحوالارض مطرح شده، نمازی است که باید مؤمنان بخوانند. مؤمنان نیز دلشان را متوجه خداوند متعال کنند که دارای مضامین زیبایی است و ما را مورد توجه ائمه اطهار (ع) می‌کند. یکی از مضامین این دعا این است که از اهل بیت (ع) می‌خواهد هنگام مردن و جان‌دادن ما بر بالین ما بیایند تا ان‌شاء‌الله پاک و باایمان از دنیا برویم، چراکه سالم‌مردن و باایمان‌مردن بسیار دشوار است و نیازمند مدد اهل بیت (ع) است.
یکی از نکات بسیار مهمی که در دعای روز دحوالارض باید به آن توجهی ویژه کرد، وجود مولایمان امام زمان (عج) و توجه‌کردن به ایشان است و اینکه آرزو کنیم ان‌شاء‌الله دوران ظهور را درک کنیم تا از یاران ایشان باشیم. همچنین، در این دعا ما را به مستکبران و دشمنان امام زمان (عج) توجه داده‌اند تا آرزوی نابودی آن‌ها را کنیم، زیرا در آن زمان مسائل سیاسی و معنوی با یکدیگر آمیخته می‌شوند.
۲۵ذی‌القعده روزی است که مخصوص امام رضا (ع) است و باید در این روز با حضرت تجدید پیمان کنیم و به ایشان پناهنده شویم، چراکه امام رضا (ع) پناهگاه است. اگر انسان می‌خواهد درددل کند و غصه‌هایش را به کسی بگوید، نباید به انسان‌های دیگر و مردم عادی بگوید، زیرا خوار و ذلیل می‌شود؛ بلکه باید آن را به حضرت رضا (ع) بگوید.
اگر انسان به‌جای آنکه درددل‌هایش را به افراد عادی بگوید، به حضرت رضا (ع) بگوید، نه‌تن‌ها خوار نمی‌شود، بلکه رأفت و محبت امام رضا (ع) را متوجه خود می‌کند.
حرم حضرت رضا (ع) محل نجوا با امام رضا (ع) است، به‌طوری‌که ما در اذن دخول می‌خوانیم «فتحت بابی فهمی بلذید مناجاتهم»؛ یعنی این مکان مقدس جایی است که انسان می‌تواند به تجدید قوای معنوی بپردازد و خودش را از پلیدی‌ها دور کند.