الهام مهدیزاده | شهرآرانیوز؛ آخرین روز‌های برگزاری مراسم «بهار چله» یا «چله کلیمیه» است؛ در واقع ۳۷ روزی است که مردم اینجا دست هایشان را رو به حرم بلند می‌کنند. صدا‌هایی لرزان و بلند، به هم تنیده می‌شود تا نوای «اللهم عجل لولیک فرج» به عرش برسد. هر کدام از یک گوشه شهر خود را به گلزار شهدای گمنام عرصه میدان شهدا رسانده اند. نوای «الهی عظم البلاء» از بلندگو‌ها پخش می‌شود و مردم، از خرد و کلان، همین نوا را با هم زمزمه می‌کنند.
در روایات اسلامی با توجه به فضیلت و جایگاهی که این چله دارد به عنوان بهار چله مشهور است؛ چله‌ای که در آن موسای کلیم (ع) چهل شبانه روز مهمان خدا بوده است. براین اساس این دلدادگیِ از اول ذی القعده شروع شده است و تا عید قربان ادامه دارد. از صبح زود شروع می‌شود؛ درست زمانی که هنوز از حضور جمعیت و ازدحام خیابان‌ها خبری نیست. در خلوتی ۶ صبح، اما حال و هوای عرصه میدان شهدا متفاوت است. جمعیت اندک اندک با مترو یا اتوبوس به عرصه میدان شهدا می‌آیند. بعد از یک توقف کوتاه برای سلام و عرض احترام به پیشگاه امام رضا (ع) راهی گلزار شهدای گمنام در طبقه منهای یک عرصه میدان شهدا می‌شوند. در این بین حضور بانوان پررنگ‌تر است.
«گمنام در خاک، معروف در افلاک» این نوشته ورودی مسیر رسیدن به گلزار شهدای گمنام است. مسیر پر پیچ و خم با پرچم‌هایی رنگی منقوش به نام امام زمان (عج) تزئین شده است. عجیب اینکه در این ساعت چند پرنده می‌خوانند و نسیمی خنک توأم با بوی گلاب به صورت میهمانان می‌خورد؛ همان‌ها که نفس هایشان برای رسیدن به گلزار شهدا شتاب گرفته است. میهمانان ابتدا به زیارت قبور شهدای گمنام می‌روند و سپس به سمت برگزاری مراسم چله.
روی یکی از دیوار‌های گلزار شهدا پر است از دست نوشته؛ نامه‌هایی که حاضران در چله کلیمیه برای امام زمان (عج) خود نوشته اند. در یکی از این نامه‌ها آمده است: «امام زمان (عج) سلام علیکم. گفته اند که ظهور نزدیک است. یا امام زمان (عج) نگاهی به ما کن. به ما و همه آدم‌هایی که هرکداممان گرفتاریم. دلمان تنگ است.»
مراسم از ساعت شش ونیم صبح با زمزمه جمعی دعای عهده شروع می‌شود. هنوز نیم ساعتی نگذشته است که تمام محوطه گلزار شهدای گمنام از جمعیت پر می‌شود. تعداد آقایان هم بیشتر شده است؛ از جمله چند پاکبان که شیفت کاری خود را به پایان رسانده اند، قبل ازآنکه راهی خانه شوند برای شرکت در مراسم چله آمده اند.
با افزوده شدن جمعیت تعدادی از بانوان با چوب پر‌هایی که به دست دارند، مردم را راهنمایی می‌کنند تا فضای بیشتری برای نشستن مردم فراهم شود. چند نفر هم با گلاب پاش فضا را عطرآگین می‌کنند که علی تقوی، استاد امربه معروف، به عنوان سخنران به پشت میکروفن می‌رود. او بخش عمده سخنرانی خودش را به فضایل منتظران امام زمان (عج) اختصاص می‌دهد. سخنانش بر این محور استوار است که باید امربه معروف و نهی ازمنکر در جامعه جان بگیرد و هرکدام از ما در برابر یکدیگر حس مسئولیت اجتماعی داشته باشیم.
از زیبایی‌های این مراسم حضور کودکان است. برخی از بانوان با کودکان خود به مراسم آمده اند، مثل سمانه که با دختربچه یک ساله اش آمده است. آن طور که می‌گوید دوهفته قبل برای زیارت امام رضا (ع) راهی حرم بوده که متوجه این مراسم شده است. سمانه می‌گوید: چند وقتی است که از مستمعان پروپاقرص این مراسم شده ام و با اشتیاق به اینجا می‌آیم.
او می‌گوید: اگر چه در شروع چله نبوده ام، اما بنا دارم تا پایانش باشم.
برخلاف او سیده زهرا یکی از اعضای فعال این جمع است. او از نخستین روز بوده است. به گفته خودش از شش سال پیش در کنار این جمع و چله‌هایی است که برگزار می‌کنند. می‌گوید: این مراسم معنویت خاصی دارد. حضور در آن‌ها بدون نتیجه نیست و ما نتیجه اش را در زندگی مان می‌بینیم.
بی بی مرضیه مهدوی مسئول برگزارکننده این مراسم است. سرش شلوغ است و با تعدادی دیگر از بانوان هماهنگی‌های لازم مراسم را انجام می‌دهد. در فرصت کوتاهی که تا پایان مراسم مانده، امکان گفتگو پیدا می‌کند. او می‌گوید از سال ۱۳۷۳ با یک جمع کوچک از بانوان مشهدی تصمیم گرفته است مراسمی را برگزار کند. در ادامه و با استقبالی که بانوان شهر داشته اند مراسم گسترده می‌شود تا اینکه سال ۱۳۷۵ به عنوان یک تشکل از سازمان تبلیغات اسلامی مجوز می‌گیرند.
این بانوی فعال در ادامه به جمع بانوان حاضر در مراسم چله کلیمیه اشاره می‌کند و در توضیحاتی می‌گوید: از همان ابتدا و جدا از مراسم شب‌های قدر، باتوجه به فضیلتی که مراسم چله کلیمیه دارد، آن را در برنامه قرار دادیم که با حضور جمعیت زیادی هر ساله برگزار می‌شود.
ادامه می‌دهد: قبل از کرونا، آخرین مراسم چله کلیمیه را در روستای قصر در محدوده بولوار کشمیری گرفتیم. آن زمان برای هر جلسه حدود ۳ هزار تا ۳ هزار و ۵۰۰ نفر شرکت می‌کردند. با آمدن کرونا برای دو سال جلساتمان را به صورت مجازی برگزار کردیم، اما امسال توفیق یافتیم دوباره مراسم را به صورت حضوری برگزار کنیم و چه جایی بهتر از گلزار شهدای گمنام.
او برای چرایی برگزاری مراسم در عرصه میدان شهدا یک جواب دیگر هم دارد، می‌گوید: گفتن لبیک یا مهدی (عج) در قلب شهر زیباست. این چله را با نگاه و توجه امام زمان (عج) ان شاءا... تا زمانی که عمری باقی باشد برگزار می‌کنیم.
او ادامه می‌دهد: تصمیم گرفتیم مراسم چله را در جایی برگزار کنیم که همه مردم به راحتی به آن دسترسی داشته باشند. هرچند حضور در مراسم به دلیل اینکه صبح زود برگزار می‌شود برای برخی از مردم و به ویژه بانوان، سخت است، اما بااین حال شاهد حضور پرشور بانوان و حتی آقایان در این مراسم بودیم.
مهدوی در ادامه به این نکته تأکید می‌کند که اگر وسیله ایاب وذهاب برای بانوان مشهدی فراهم بود، جمعیت بسیار بیشتری به مراسم چله می‌آمدند.
سخنران صحبت هایش به پایان رسیده و مهدوی جملاتش را برای رسیدن به مراسم و بررسی کم وکیف آن در لحظات پایانی کوتاه می‌کند. او می‌گوید: امیدواریم سازمان‌ها و خیران همراه ما باشند تا بتوانیم شرایط پذیرایی و حمل ونقل جمعیت را برای سال‌های بعد فراهم کنیم. امسال از محل کمک‌های مردمی فقط توانستیم در روز‌های جمعه از حاضران با صبحانه مختصری پذیرایی کنیم.