گروه ورزش|شهرآرانیوز، استقلال در نقل و انتقالات پیش فصل عملکرد درخشانی داشته و برخلاف برخی اظهارات که برگرفته از یأس نا‌امیدی است، اما عملکرد یارگیری این باشگاه به گونه‌ای بوده که شاکله اصلی تیم حفظ شده است و استقلال برخلاف سال‌های قبل که همواره منتج به ناکامی و از دست رفتن جام‌های متعدد می‌شد، درفصل جاری توانسته اغلب بازیکنان کلیدی و اثرگذار خود را حفظ کند.
تا امروز جدایی محمد دانشگر و وریا غفوری از استقلال حتمی شـده و امیرحسین حسین‌زاده هم در مسیر لژیونر‌شدن قرار دارد و به نظر می‌رسد در روز‌های آینده انتقال این بازیکن به شارلروای بلژیک نهایی شود. اگر حسین‌زاده هم جدا شود، که همین گونه خواهد شد، تعداد جدا شده‌های استقلال نسبت به تیم فصل قبل به عدد سه می‌رسد که این بسیار آرمانی است و دست مربیان استقلال را باز می‌گذارد تا در فصل بیست و دوم برای قهرمانی با دیگر مدعیان کورس بگذارند. محمد دانشگر جزو نخستین نفراتی بود که مـذاکـرات بـرای تمدید قـــراردادش را با مدیران استقلال انجام داد، اما عدم توافق مالی میان طرفین باعث شد تا خیلی زود مذاکرات میان این مدافع زیاده‌خواه و مدیران باشگاه استقلال بـه بن‌بست برسد و این بازیکن در مسیر جدایی از استقلال قرار بگیرد و با قراردادی سه ساله شاگرد مورایس شود.
این جدایی سبب شد مدیران باشگاه استقلال خیلی زود برای پر‌کردن جای خالی دانشگر آستین بالا بزنند. آن‌ها وارد مذاکره با بازیکنی به‌نام محمد حسینی شدند که فصل پیش به سبب درخشش در تیم هوادار تهران توانسته بود درجایگاه ششمین مدافعان تأثیرگذار لیگ برتر قرار بگیرد. درواقع یارگیران در باشگاه استقلال بخوبی جای دانشگر را که در سال‌های اخیر مدافع اول استقلال نیز محسوب نمی‌شد را پر کردند؛ با جذب بازیکنی مستعد و آینده‌دار که حتی ممکن است در فصل جاری به پدیده این تیم نیز تبدیل شود.
بعد از دانشگر نیز وریا غفوری از استقلال جدا شد، اما مدیران باشگاه استقلال ظاهراً دغدغه‌ای بابت قطع همکاری با این بازیکن ندارند. اولاً که صالح حردانی در این پست حضور دارد و یامگا و حتی رضا میرزایی نیز می‌توانند جای این بازیکن به میدان بروند؛ بنابراین جدایی وریا نیز به لحاظ فنی برای استقلال دردسری را به همراه نخواهد آورد.
شاید تنها مسأله مهم نقل و انتقالاتی استقلال جدایی امیرحسین حسین‌زاده باشد. بازیکنی که جدایی‌اش ذهن ساپینتو را هم به خود مشغول کرده است، اما پرواضح است که باشگاه استقلال آن قدر ابعاد وسیعی دارد که جدایی هربازیکنی را به سادگی هضم می‌کند. فصل پیش مهدی قایدی که از استقلال رفت شاید تصور می‌شد که انتخاب جانشین برای این بازیکن دشوار باشد، اما همین امیرحسین حسین‌زاده آمد، آن قدر درخشید و تبدیل به بهترین بازیکن استقلال شد تا در نهایت در قاب چشمان مدیران باشگاه شارلروای بلژیک قرار بگیرد و از استقلال جدا شود. تردیدی نیست در فصل بیست و دوم نیز همین سناریو تکرار خواهد شد و استقلال که در همه ادوار لیگ صاحب بهترین خطوط هجومی بوده، جای خالی این بازیکن را هم پر خواهد کرد.
با این حال جذب محمد محبی به نظر می‌رسد برای سرمربی استقلال نقطه اطمینان بخشی است و اگر مدیران این باشگاه نیز در به خدمت گرفتن این بازیکن موفق شوند، عملاً نقل و انتقالات پیروزمندانه‌ای را به نام خود ثبت کرده‌اند. تصور کنید محبی جذب شود. آنگاه به جای تمام جدا شده‌های استقلال بازیکنانی به خدمت گرفته شده‌اند که از نظر فنی آن چنان شرایط مناسبی را دارند که جای خالی این بازیکنان را به سادگی پر کنند. هرچند که برخی گزینه‌های خارجی نیز در لیست ساپینتو قرار دارند تا اگر توفیقی در جذب محبی به دست نیامد، بازیکنان خارجی به خدمت گرفته شوند.
تکلمه: به هرحال مجموع این فعل و انفعالات یک نتیجه مهم را در برابر استقلالی‌ها قرار می‌دهد. نتیجه این است که مدیریت فعلی توانسته شاکله تیم فصل قبل را با کمترین تغییر حفظ کند. البته جدایی مجیدی و همکاران را هم باید درهمین قاب دید، اما به هرحال تغییر درکادرفنی را نمی‌توان چندان اثرگذار دانست بخصوص اینکه مردی روی نیمکت استقلال جلوس کرده که دارای سبقه کافی برای هدایت تیم استقلال است و شاید خیلی از مربیان کنونی فوتبال ایران آرزوی همکاری با او را با وجود تمام ناکامی‌هایی که در سال‌های اخیر تجربه کرده، داشته باشند.