سعیده آل ابراهیم | شهرآرانیوز؛ چندساعتی از صبح گذشته و آفتاب مانند چتری خودش را روی زمین پهن کرده است. چهره‌ها از گرما برق می‌زند و جمعیت زیادی در حیاط مدرسه صف کشیده اند تا از پزشک نوبت بگیرند.
چندروزی است که دبیرستان امام حسین (ع) در شهرک شهیدباهنر مشهد میزبان کسانی است که شاید سال تا سال رنگ مطب دکتر را نمی‌بینند. نه اینکه سلامت باشند که‌ای کاش بودند، اما درد بی پولی چیزی است که به همه دردهایشان می‌چربد.
اینجا دعای خیر حکم پرداخت حق ویزیت را دارد. بعضی هایشان با لباس محلی و دمپایی آمده اند. از گرما و زمان طولانی انتظار کلافه نیستند. زیرا می‌بینند که تعداد مراجعان زیاد و خدمات جهادی است.
دبیرستان امام حسین (ع) در اختیار چهارصد دانشجوی عمومی، رزیدنت و کادر درمان است که روزانه ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفرشان در دو نوبت به بیماران این منطقه کم برخوردار خدمت رسانی می‌کنند. گوشه‌ای از حیاط مدرسه اتوبوسی قرار گرفته که درواقع یک مطب سیار بینایی سنجی است که در یک طرف معاینه بانوان انجام و در سمت دیگر به مردان خدمت رسانی می‌شود.
یکی از مراجعان در قسمت بانوان نشسته است و پزشک بینایی اش را می‌سنجد. بعد از ضربه‌ای که به چشمش وارد شده است، دیگر با چشم چپش خیلی اطراف را نمی‌بیند. به قول خودش دیگر نمی‌تواند سوزن را نخ کند. دکتر عینکی را برایش نسخه می‌پیچد که آن هم رایگان و از سوی انجمن اپتومتری خراسان رضوی برای بیماران تأمین شده است.
چهار کلاس برای انجام ترمیم، جراحی و جرم گیری دندان مراجعان در نظر گرفته شده که البته بیشتر مراجعات در همین حوزه است. تجهیزات لازم روی میز و کنار تخته سیاه گذاشته شده است و برای هر بار استفاده کامل ضدعفونی می‌شود. مدت هاست دندان درد امان مریم را بریده و حتی هزینه معاینه را هم نداشته است.
می‌گوید: «وضعمان اصلا خوب نیست. وقتی شنیدم اینجا مجانی است، آمدم. اگر مجانی نبود، به فکر دکتر و درمان نبودم.» این درد دندان همراه هرروزه اش شده است که با مسکن آن را ساکت می‌کند. بیماری و در پی آن بیکاری شوهرش مانند مته روی اعصابش بوده است و دیگر تحمل درد را ندارد.
سقف خانه چهل متری شان چکه می‌کرد و فروش تنها دارایی شان یعنی موتورسیکلت حلال این مشکل شد. حالا چرخ زندگی پنج نفره شان با پول یارانه می‌چرخد. «هنوز هزینه ثبت نام بچه هایم را در مدرسه واریز نکرده ام. هرروز هم زنگ می‌زنند، اما من امروز و فردا می‌کنم.»
فریده آن قدر درد دندان عقل بی اختیارش کرده است که حالی برای صاف کردن روسری کج و معوجش ندارد. می‌گوید: «برای کشیدن دندانم به چند درمانگاه رفتم که بین ۵۰۰ تا ۸۵۰ هزار تومان قیمت می‌دادند و تأمین آن برایم راحت نبود.» شوهرش اعتیاد دارد و شغلش کارگری است و اگر یک روز کار کند، ۱۰ روز دیگر را استراحت می‌کند.
فریده در خانه مردم کار می‌کند تا خرجشان را دربیاورد و در میان هزینه‌های سنگین زندگی، به آخرین چیزی که فکر می‌کند، سلامتی خودش است.
یکی دیگر از مطب‌های شلوغ، پزشک عمومی است. میز معلم و شاگردی جایش را به پزشک و بیمار داده است. روی صندلی‌های انتهای کلاس پر از داروست که بعد از انجام هر معاینه، رایگان در اختیار بیماران قرار می‌گیرد. احمدی یکی از مراجعان است که از درد قلب، لوزه متورم و پادرد می‌نالد. دکتر با آرامش بیست دقیقه کامل وقت می‌گذارد و دارو‌های لازم را به او می‌دهد.
این دارو‌ها از سبد دارویی خانه دانشجویان تأمین شده است. دارو‌های تاریخ گذشته را جدا می‌کنند و بقیه را در اختیار بیماران قرار می‌دهند. البته خیران نیز بودجه‌ای در اختیار دانشجویان قرار داده اند که بتوانند بعضی دارو‌ها را تهیه کنند، اما به گفته پزشک شیفت که تمایلی به انتشار نامش ندارد، باز هم برای تأمین دارو شرمنده بعضی بیماران می‌شوند.
او ادامه می‌دهد: «بعضی بیماران نیاز به آزمایش‌های تکمیلی دارند، اما اینجا امکاناتی نداریم. در روز حدود صد نفر را ویزیت می‌کنیم که ۱۰ درصدشان نیاز به ارجاع به متخصص دارند. این اقدام نیازمند حمایت بیشتر دولت و کمک خیران است.»
علاوه بر فیزیوتراپی، غربالگری قند، فشار خون و... یکی از کلاس‌ها برای سرگرمی بچه هاست که بازی، نقاشی و بهداشت دندان را به آن‌ها یاد می‌دهند.
جواد دادگر، مسئول قرارگاه صراط الحمید بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با بیان اینکه این قرارگاه از سال ۱۳۸۳ تأسیس شده، اما کار اصلی درمان از سال ۱۳۹۶ شروع شده است، می‌گوید: در ابتدا دندان پزشکی برای بیماران انجام می‌شد، اما به مرور این حرکت جهادی در حوزه‌های پزشکی، مامایی، فیزیوتراپی و... گسترده شد.
این چهارمین اردوی جهادی امسال در مشهد است که از نهم مرداد آغاز و تا سیزدهم همین ماه ادامه دارد. مجموع خدمات در هر اردو به ۳ هزار نفر می‌رسد.