محسن زکریا - در حرفه‌های مختلف یک جمله مشترک شنیده می‌شود، به ورزشکار یا تیمی که قهرمان است می‌گویند: «قهرمان شدن سخت است، ولی حفظ قهرمانی سخت‌تر است.» یا به یک شخصیت موفق علمی می‌گویند: «موفقیت سخت است، ولی حفظ و تداوم موفقیت سخت‌تر است.» بعضی مواقع هم برای یک شخصیت موفق سیاسی و اقتصادی در سطح کلان کشور می‌گویند: «مدیریت موفق سخت است، اما تداوم موفقیت در سطح کلان سخت‌تر است.» سوژه و موضوع امروز ما شخصی در تداوم موفقیت است و فردی است که پیمودن یک راه درست را بیش از یک سال پیش آغاز کرده و تداوم بخشیده است.
سال قبل و به مناسبت روز دانشجو گروهی از دانشجویان خوش‌فکر، باانگیزه و پرتلاش دانشگاه پیام‌نور برای انجام مصاحبه به شهرآرامحله منطقه ۱۱ معرفی شدند. آثار ثبت شده و بهتر است بگویم خلق شده از سوی دانشجویان این جمع نشان می‌داد کار‌های علمی آن‌ها مهیای یک گزارش باکیفیت است. بعد از حضور در دانشگاه پیام نور مشهد با دانشجویان انجمن روباتیک این دانشگاه آشنا شدم و گزارشی را با موضوع علمی برای روز دانشجو تهیه کردم. اکنون و بعد از گذشت بیش از یک سال از آن تاریخ بار دیگر با یکی از اعضای این انجمن روبه‌رو شدیم که توانسته کار خود را با موفقیت سپری کند و دانش خود را در حوزه روباتیک با کودکان و نوجوانان هم به اشتراک بگذارد.
مریم مددی، فردی است که سال قبل به عنوان دانشجوی موفق روباتیک و مخترع با وی مصاحبه کردیم. این دانشجو در مصاحبه خود این قول را داد که با کمک گرفتن از علم روباتیک فضایی برای کارآفرینی در منطقه مهیا کند. مددی از آن زمان به دنبال این بود که علم روباتیک و آنچه یاد گرفته است در اختیار کودکان و نوجوانان قرار دهد.
این دانشجوی موفق روباتیک از سال قبل که با شهرآرامحله مصاحبه داشته تاکنون ۳ مقام دیگر هم به افتخارات خود اضافه کرده است، مقام اول روبات‌های جنگجوی مسابقات ربونیک انوشیروان بابل و مقام اول و سوم مسابقات علم و فن شهر بابک کرمان افتخاراتی است که در یک سال اخیر نصیب مریم مددی شده است. عضو انجمن روباتیک دانشگاه پیام نور مشهد درباره این موفقیت‌ها بیان کرد: هدف ما از حضور در رقابت و کسب رتبه این بوده است که بتوانیم به دیگر دوستانمان چه دانشجو‌ها و چه دانش‌آموزان انگیزه‌ای بدهیم.
مددی در ادامه درباره تأثیر مصاحبه سال قبل بر روند کارش بیان کرد: مصاحبه ما با شهرآرامحله سبب شد به این فکر بیفتیم که دیده می‌شویم. این احساس که گروهی با انجام کار علمی و با هدف فرهنگ‌سازی و کارآفرینی دیده می‌شود، به ما انگیزه داد که بهتر عمل کنیم. در همین راستا کوشیدیم تا علم روباتیک را در صنعت به کار ببریم، به این معنا که بخشی از روباتیک را که هوش مصنوعی است برای سازوکار‌های آبیاری هوشمند محصولات کشاورزی به بهره‌برداری رساندیم. همچنین در بحث سنجش شاخص‌های موردنظر در کشاورزی که برای کشاورز مهم است، با استفاده از هوش مصنوعی ورود کرده‌ایم.
اما آنچه بالاتر هم اشاره شد و شاید دلیل اصلی ما برای این مصاحبه است، این بود که مریم مددی دست به یک کار علمی مفید و حائز اهمیت برای جامعه زده است. او یک روز در هفته را به آموزش رایگان کودکان و نوجوانان در حوزه علم روباتیک اختصاص داده است. در این مدت بیش از ۴۰ دانش‌آموز آموزش دوره‌های مقدماتی روباتیک را بدون هزینه با مریم مددی گذرانده‌اند که شاید بتوانیم بگوییم علم و سوادش را وقف جامعه و کودکان و نوجوانان کرده است تا شاید بتواند برای آن‌ها سرگرمی مفید و فراتر از گوشی و بازی کامپیوتری فراهم آورد.
کارشناس توانمند حوزه روباتیک درباره آموزش‌هایی که به کودکان و نوجوانان می‌دهد، بیان کرد: ابتدا باید بگویم از این کار بازخورد خوبی چه به لحاظ روحی و چه به لحاظ اجتماعی گرفته‌ام، اما نکته دیگر این است که تمرکز من برای آموزش بچه‌ها فقط معطوف موضوع روباتیک نیست، بلکه سعی دارم به بچه‌ها آموزش دهم اخلاق حرفه‌ای و درست مهندسی و حتی زندگی چیست، این‌گونه بچه‌ها افزون بر اینکه به لحاظ علمی ارتقا پیدا می‌کنند به لحاظ شخصیتی هم رشد می‌کنند.
مریم مددی درباره میزان آمادگی و موفقیت دانش‌آموزانی که به آن‌ها روباتیک را آموزش می‌دهد نیز گفت: اکنون بچه‌ها مهیای حضور در جشنواره خوارزمی می‌شوند تا آثار خود را در آنجا ارائه کنند. یکی از دانش‌آموزان هم در این مدت توانسته است، دو اختراع را که دستکشی خاص و عصایی خاص نابینایان است، ثبت کند. یکی دیگر از دانش‌آموزان هم اکنون طرحی را مهیا می‌کند تا برای بهبود وضعیت ترافیک شهر ارائه کند.
مددی درباره اینکه چرا تصمیم گرفته است علم روباتیک خود را در اختیار دیگران قرار دهد، گفت: این تصمیم برمی‌گردد به آغاز دوران دانشجویی من، در دوران دانشجویی تقریبا تمام مباحث تئوری است، هیچ چیز عملی آموزش داده نمی‌شود، من که دانشجوی رشته مهندسی پزشکی بودم، قصد داشتم رشته خودم را بیشتر بشناسم، وارد بیمارستان‌ها شدم و تجهیزات را دیدم، در نتیجه متوجه شدم که ما در دانشگاه خیلی چیزی یاد نمی‌گیریم و به همین دلیل به دنبال روباتیک رفتم. الان هم هدفم این است که کودکان و نوجوانانی که به این فضا علاقه دارند، یاری کنم تا یک شخصیت باسواد واقعی داشته باشند. در نهایت باید بگویم که هدف زندگی را بر مبنای تأثیرگذاری مثبت در دنیای پیرامون خودم می‌بینم و این روشی برای حرکت در همین مسیر است.