ملیحه ابراهیمی | شهرآرانیوز؛ پس اندازکردن را از بزرگ ترهایمان یاد گرفته ایم و کمتر کسی را می‌توانیم مثال بزنیم که از این کار پشیمان باشد. نتیجه پس انداز کردن دست یافتن به موقعیت و امکانات مطلوب در وضع کنونی و استقلال مالی در آینده نه چندان دور است. هر کسی برای پس انداز کردن هدفی را دنبال می‌کند، اما آنچه در بین عموم مشترک است، دستیابی به شرایط بهتر زندگی است. این موضوع زمانی تحقق می‌یابد که راه حل‌های درست خرج کردن و تناسب بین دخل وخرجمان را یاد گرفته باشیم.
افراد آینده نگر انگیزه کافی برای پس انداز کردن دارند و این موضوع را در اولویت زندگی شخصی شان قرار داده اند. البته دراین بین خیلی‌ها این طرز تفکر را قبول ندارند و با این شعار که باید در لحظه زندگی کرد، قید پس انداز کردن را می‌زنند که البته در بسیاری از مواقع متحمل ضرر‌های جبران ناپذیر این دیدگاه شده اند. برای ترویج این فرهنگ نیک، چند خطی همراهمان باشید.
پساندازکردن به‌نوعی پشتوانه مالی برای اوضاع سخت است که ممکن است علاوه بر خودمان، به کار دیگران بیاید. یکی از اتفاقات خوبی که با پساندازکردن بار‌ها اتفاق افتاده، این است که اقوام، آشنا یا دوستی نیاز مالی‌اش را اعلام می‌کند و همین اندوخته‌های مالی ما گره کور زندگی آن‌ها را باز می‌کند، حالا می‌خواهد تهیه جهیزیه برای یک زوج جوان باشد یا کمک‌هزینه خرید خانه، خودرو یا رهن خانه باشد. آنچه اهمیت دارد این است که با دراختیارگذاشتن پس‌اندازمان جدا از سنت خوب قرض‌الحسنه باعث شده‌ایم باری از دوش اطرافیانمان کم شود.
اولین قدم برای هر کاری برنامه‌ریزی است. باید برای دخل‌وخرجمان برنامه داشته باشیم. بهترین کار نوشتن است. این کار باعث می‌شود بی‌دلیل دست‌به‌خرج نشویم. می‌توانیم هزینه‌های جاری و روزمره مانند اجاره‌خانه، کمک تحصیلی فرزندانمان، قبوض آب و برق و گاز و تلفن، خوراک و... را در یک سمت کاغذ و هزینه‌های اضافه به‌عنوان نمونه سفر، تفریح، هدایا و... را در سمت دیگر بنویسیم. راستی از یک بخش ویژه فراموش نکنیم؛ گاهی اتفاقات غیرمترقبه به خرج‌کردمان اضافه می‌شود. برای نمونه هزینه‌های تعمیر خودرو، درمان و... که در این وضعیت پس‌انداز به کارمان می‌آید.
پساندازکردن صرفا جمع‌کردن قران‌به‌قران پول نیست. گاه باید زمینه‌سازی کرد تا نتیجه بهتری عایدمان شود.
بهتر است برخی امور را در اولویت بگذاریم. برای نمونه، گاهی می‌توانیم برای کاهش استهلاک خودرو و جلوگیری از هزینه‌های وسیله نقلیه شخصی‌مان، از وسایل حمل‌ونقل عمومی یا دوچرخه استفاده یا پیاده‌روی کنیم.
برای فرار از هزینه‌های زیاد درمان، حواسمان به سلامت جسم‌مان باشد. مرتب ورزش کنیم و غذا‌های سالم بخوریم و چکاپ‌های دوره‌ای برویم.
این تصور اشتباهی است که خرج‌نکردن نشانه خساست است. بهتر است از ولخرجی‌های بی‌پایه‌و‌اساس دوری کنیم. گاهی متأسفانه چشم‌و‌هم‌چشمی باعث می‌شود در یک لحظه سرمایه و پس‌انداز چندوقته‌مان را به باد بدهیم. چه اشکالی دارد خرید‌های واجب را به زمانی مانند حراجی‌های واقعی موکول کنیم یا اقلام موردنیاز منزلمان را از وبگاه‌ها و مراکز خرید دست‌دوم تهیه کنیم. از فرهنگ امانی‌گرفتن به‌عنوان نمونه برای کتاب یا ابزارآلات ساختمانی و... غافل نشویم که همین کار باعث زیادشدن اندوخته مالی‌مان می‌شود.
پرهیز از اسراف و پیرو آن صرفه‌جویی در مصرف انرژی را باید در اولویت بگذاریم. باتوجه‌به تعرفه زیاد انرژی، علاوه بر پرکردن خزانه پس‌اندازمان به محیط‌زیست هم کمک می‌کنیم. مانند روشن‌کردن همزمان چند وسیله برقی یا مصرف بی‌رویه آب برای شستن خودرو شخصی‌مان در حیاط خانه آسیب‌هایی جبران‌ناپذیر به‌همراه دارد.
پدر‌ها و مادر‌ها و حتی بزرگ‌تر‌هایی مانند مادربزرگ یا پدربزرگ نباید از آموزش سنین پایه غفلت کنند. آشنایی فرزندانمان با فرهنگ پس‌انداز آینده روشنی را برای آن‌ها رقم می‌زند. کافی است برای نمونه یک قلک به آن‌ها هدیه بدهیم. حتی می‌توان بازکردن یک حساب بانکی را پای هدیه تولدشان گذاشت. گاهی می‌توانیم با آن‌ها به فروشگاه برویم و آموزش دهیم که باید به‌اندازه خرید و از خرید اقلام غیرضروری پرهیز کنیم.