آزاده چشمه سنگی | شهرآرانیوز؛ الیزابت ۲۵ ساله، دختر جورج ششم، بعد از مرگ پدر، پادشاه شده بود، زیرا بنا بر قانونی ۳۰۰ ساله، در نبود برادری برای ولیعهدی، او که دختر ارشد خانواده سلطنتی بود، می‌توانست تاج جواهرنشان سلطنت را بر سر بگذارد و بی آنکه بداند، در ابتدای مسیری ۷۲ ساله قرار بگیرد.
الیزابت، حالا در عنفوان جوانی، می‌خواست دنیا را شانه به شانه همسرش فیلیپ قدم بردارد و بر خلاف پدرش، برای نشستن در کاخ سلطنتی، تمایلی نشان نمی‌داد. آن قدر که سوار بر طیاره حکومتی، به اقصی نقاط جهان سفر کرد تا کمابیش به تجربیات سیاسی اش افزوده باشد و این وسط، به دنبال شکار‌های ریز و درشتی باشد که بتواند پهنه امپراتوری بریتانیا را از چیزی که هست، گسترده‌تر کند.
تا آنجا که به ایران دوران پهلوی هم سفر کرد. ده روز بعد برگشت، اما فتنه‌هایی که فریب کارانه زیر کلاه‌های رنگارنگش مخفی کرده بود، در ایران به جا گذاشت تا کمی بعدتر در کودتای ۲۸ مرداد با براندازی حکومت مصدق و تثبیت موقعیت شاه، زمینه را برای فراموشی ملی شدن صنعت نفت آماده کند و مسبب تحریم‌هایی باشد که با همدستی آمریکا بر ایران تحمیل کرد و در طول زمان به اشکال مختلف آن را ادامه داد.
این حجم از مکر و توطئه، در کیف دستی دختر جوانی جای می‌گرفت که در دهه سوم زندگی اش قرار داشت و خاورمیانه را به چشم طعمه‌ای ارزشمند برای نفوذ و تصرف می‌دید. حالا خبر رسیده بعد از ۹۶ سال، پیرزنی که رکورددار طولانی‌ترین دوره حکومت در جهان بوده، تسلیم مرگ شده و پسرش چارلزِ ۷۳ ساله، بر پالان حکومت بریتانیا سوار شده.
انگار که پیراهن‌های رنگارنگ و کفش‌های پاشنه دار ورنی و کلاه‌های کلاسیک معروف پیرزن، در بامداد نهم سپتامبر تبدیل به کت و شلوار‌های اتوکشیده مشکی و کراوات‌های مجلل مردانه‌ای شده باشد و بار دیگر میلیون‌ها چشم خیره بر صفحات تلویزیونی که حالا چند اینچ بزرگ‌تر و رنگی‌تر از سال ۱۹۵۳ است، شاهد تاج گذاری پادشاه جدید باشند. اما کیلومتر‌ها این سوتر، مردمی از ایران، عراق، سوریه، مصر، یمن، هند، افغانستان و... آن‌هایی که در طول تاریخ، رد ترکه‌های مکر انگلیس‌ها و سیاست مدارانشان، بر تن نازکشان جامانده، خوب می‌دانند چیزی عوض نشده است. به زودی الیزابتی دیگر در پوست دیکتاتوری پیر، بیدار می‌شود و از کلیسایی به کاخی جلوس می‌کند.