رئیس هیات مدیره انجمن شرکتهای دانش بنیان خراسان رضوی گفت: هدف انجمن رسیدن به سهم ۱۰ درصدی اقتصاد دانشبنیان از کل اقتصاد استان تا ۱۴۰۱ است؛ بدین معنا ما تا آخر سال ۱۴۰۱ برنامهریزی کردیم که سهم اقتصاد دانشبنیان در استان حداقل به ۱۰ درصد اقتصاد برسد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ سیدمهدی مدنی، در خصوص مهمترین چالشها و مشکلات شرکتهای دانشبنیان، اظهار کرد: در کشور ما تمایل و فرهنگ به استفاده از کالاهای خارجی بسیار بالاست، اما خوشبختانه در این چند سال اخیر شرکتها هم از داخل به خودشان باور پیدا کردند و هم مردم به این باور رسیدند. بزرگترین مشکل مجموعه شرکتهای عضو انجمن و نیز شرکتهای دانشبنیان مانند همه شرکتهای دیگر به خصوص آنهایی که به تازگی کار خود را آغاز کردند، فروش است که بتوانند در این مسیر موفقتر شوند تا بازار بهتری را کسب کنند.
وی افزود: دومین مشکلی که شرکتهای دانشبنیان با آن دست به گریبان هستند، بازاریابی است که برای این شرکتها به درستی شکل نگرفته است؛ در نتیجه باید در بخش فروش توانمندتر شوند. تامین مالی یکی دیگر از مشکلات دارای اولویت است که شرکتهای کوچک و بزرگ به شدت با آن درگیر هستند و با توجه به وضعیت نقدینگی و مشکلات اقتصادی که وجود دارد بحث تامین مالی، سرمایهداری، سرمایه در گردش و سرمایه ثابت مطرح میشود و شرکتها به شدت با آن درگیر هستند.
رئیس هیأت مدیره انجمن شرکتهای دانش بنیان خراسان رضوی عنوان کرد: با توجه به اینکه انجمن شرکتهای دانشبنیان، تشکل بخش خصوصی است، ارتباطات خیلی خوبی با بخش دولتی، استانداری، پارک علم و فناوری استان و…. ایجاد کردهایم. هدف انجمن رسیدن به سهم ۱۰ درصدی اقتصاد دانشبنیان از کل اقتصاد استان تا سال ۱۴۰۱ است بدین معنا ما تا آخر سال ۱۴۰۱ برنامهریزی کردیم که سهم اقتصاد دانشبنیان در استان حداقل به ۱۰ درصد اقتصاد برسد.
بسیاری از دولتیها به صورت جزیرهای بر اقتصاد دانشبنیان کار میکنند
وی اضافه کرد: درحال حاضر آمار دقیقی درزمینه سهم اقتصاد دانشبنیان در استان وجود ندارد، اما حداکثر حدود یک درصد است و خیلی وضعیت خوبی نیست، اینکه گفته میشود سهم اقتصاد دانشبنیان به ۱۰ درصد برسد اصلا چشمانداز بالایی نیست چراکه اگر کشور بخواهد به رونق خوبی برسد باید آن را به ۴۰ درصد برساند، اما اگر تا سال ۱۴۰۱ به ۱۰ درصد برسیم کار بزرگی در استان انجام شده است. موضوعی که خیلی برای ما مهم است. این است که در سیستم نقش حاکمیتی و دولتی به صورتی باشد که موازی کاری در اجرای این کارها رخ ندهد. متاسفانه اکنون به سمتی رفتیم که خیلی از دولتیها به صورت جزیرهای بر روی اقتصاد دانشبنیان کار میکنند و هر کس با سیستم و تعریفهای خودش اقداماتی را در این زمینه انجام میدهد و باعث هدر رفتن منابع میشود.
مدنی عنوان کرد: ما انتظار داریم تمام سیستم حاکمیتی و دولتی به این سیستم خصوصی کمک کنند. در حال حاضر اقدامات بسیار زیادی در سطح کشور و استان آغاز شده است و ما میخواهیم این حرکات را همجهت کنیم و آنهایی که همجهت نیستند منابع و انرژی را به هدر میدهند و بعضا همدیگر را خنثی میکنند به همین خاطر ما از استاندار، اتاق بازرگانی خراسان رضوی، دولتیها و حاکمیتیها خواستیم تا به ما کمک کنند که همه را در مسیر رسیدن به اقتصاد دانشبنیان همراستا کنیم و برای دستیابی به آن، کار خیلی سختی نیست چراکه تنها عزم و اراده لازم است.
وی در خصوص حمایتهای استاندار از شرکتهای دانشبنیان تصریح کرد: ما اخیرا در انجمن با استاندار جلسه داشتیم و ایشان نسبت به بخش خصوصی و دانشبنیان استقبال کردند و حتی تصمیم گرفته شد کارگروه ویژهای در استانداری تشکیل شود. گروه کاری دانشبنیان ذیل کارگروه اقتصادی، اشتغال و سرمایهگذاری شورای توسعه استان که رئیس آن استاندار و دبیر کارگروه رئیس سازمان مدیریت برنامهریزی است. این گروهکاری با دبیری انجمن شکل گرفته و انجمن به عنوان دبیر این گروهکاری انتخاب شده است. این حرکت باعث همجهت شدن همه دستگاههای اجرایی در استان میشود.
رئیس هیأت مدیره انجمن شرکتهای دانشبنیان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: نقش رسانهها در اقتصاد دانشبنیان بسیار مهم است که به صورت دقیق به این مقوله بپردازند. هنگامی که گفته میشود شرکتهای دانشبنیان، فناور و یا مراکز رشد باید ببینیم دنبال چه هدفی هستیم و میخواهیم چه اقداماتی انجام دهیم. باید متذکر شد رسالت پارک علم و فناوری توانمندسازی شرکتهای فناور و مراکز رشد است. معاونت علم و فناوری تعاریف خود را دارد. صندوق نوآوری و شکوفایی حمایتهای مالی را انجام میدهد و این تعاریف در بعضی از مباحث با تشکیل یک مرکز نوآوری؛ به عنوان مثال تشکیل شتاب دهندهها یا مراکز نوآوری تا حدودی در جامعه دچار سطحینگری میشود و آن مشکلی که باید از شرکتها رفع شود، مرتفع نمیشود.
مدنی بیان کرد: برگزاری برنامههای هفته پژوهش در سال جاری نسبت به سالهای گذشته خیلی بهتر شده است چراکه در گذشته اغلب هزینهها در دستگاههای دولتی صرف تحقیق میشد بدین معنا که اقدامات پژوهشی صرف انجام میدادند درحالی که کار پژوهشی که خروجی بازار نداشته باشد، ارزش چندانی ندارد. اگر هزینهای بابت کار پژوهشی صرف شود، اصلا به بازار نگاه نکنیم و یا محصولات را آنقدر حمایت نکنیم که به فروش برسد. اینها اتلاف منابع و یا سطحینگری است. ما میگوییم این هزینهها به سمت بخش خصوصی بیاید و این بخش، مدیریت را انجام دهد و بخش دولتی نظارت کند.
منبع: ایسنا