به گزارش شهرآرانیوز، با توجه به زمان بر شدن پرداخت پاداش پایان خدمت فرهنگیان بازنشسته در سال ۱۴۰۰ این سوال پیش می‌آید که اساسا از نظر قانونی دولت چه زمانی باید این پاداش را به بازنشسته‌ها پرداخت کند.
در سالیان اخیر همواره شاهد نارضایتی اغلب کارکنان بازنشسته دولت به ویژه فرهنگیان بازنشسته نسبت به تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت بوده ایم.
بررسی شرایط اقتصادی و به ویژه تورم حاکم بر اقتصاد کشور علت اصلی نارضایتی بازنشسته‌ها در پرداخت پاداش پایان خدمت آن‌هاست. تورم نقطه به نقطه در مهر ماه ۱۴۰۱ بر اساس آمار اعلامی از سوی مرکز آمار ایران ۴۸.۶ درصد بوده است.
به زبان ساده برای خرید یک کالا و خدمت مشخص در مهر ماه امسل نسبت به مهر ماه سال گذشته باید ۴۸.۶ درصد هزینه بیشتری پرداخت کنیم و این در حالی است که طی این مدت پاداش پایان خدمت فرهنگیان بازنشسته پرداخت نشده است و اکنون بعد از یکسال تاخیر رقم پرداخت نیز قرار نیست افزایش پیدا کند و جریمه دیرکردی هم به آن تعلق نمی‌گیرد.
قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵/۰۲/۲۶ در ۳ ماده و ۳ تبصره تدوین شده است. متاسفانه در این قانون ماده جداگانه و مشخصی که به صراحت ضرب العجلی برای دولت تعیین کرده باشد وجود ندارد.
با وجود این بررسی ماده یک این قانون حائز نکته مهمی است. در ماده یک این قانون به صراحت نوشته شده است: «به هنگام بازنشستگی، از کارافتادگی یا فوت در مقابل کلیه سوابق خدمت دولتی به ازای هر سال خدمت معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق العاده‌های دریافتی که مالک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت میشود.»
متن کامل ماده یک قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵/۰۲/۲۶ به شرح ذیل است:
«ماده ۱ - به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات و شرکت‌های دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت - مصوب ۱۳۷۰ - نیرو‌های مسلح جمهوری اسالمی ایران و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران به هنگام بازنشستگی، از کارافتادگی یا فوت در مقابل کلیه سوابق خدمت دولتی به ازای هر سال خدمت معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق العاده‌های دریافتی که مالک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت میشود. خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع این قانون قابل احتساب نخواهد بود.»
به طور مشخص در این ماده عبارت «به هنگام بازنشستگی» قید شده است. همانطور که از معنی تحت الفظی این کلمه مشخص است دولت موظف است به هنگام بازنشستگی پاداش پایان خدمت فرهنگیان و البته تمامی کارکنان خود را پرداخت کند و قانون مهلت مشخصی برای به تاخیر انداختن این مهم را تعیین نکرده است.
قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۲۶,۰۲,۱۳۷۵ با اصالحات و الحاقات بعدی
ماده ۱ - به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات و شرکت‌های دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت - مصوب ۱۳۷۰ - نیرو‌های مسلح جمهوری اسالمی ایران و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیأت علمی دانشگاه تهران به هنگام بازنشستگی، از کارافتادگی یا فوت در مقابل کلیه سوابق خدمت دولتی به ازای هر سال خدمت معادل یک ماه آخرین حقوق و فوق العاده‌های دریافتی که مالک کسور بازنشستگی است به عنوان پاداش پایان خدمت پرداخت میشود. خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع این قانون قابل احتساب نخواهد بود.
تبصره ۱ - در صورتی که سابقه خدمت مستخدم از سی سال کمتر باشد، پاداش به نسبت سال‌های خدمت محاسبه و پرداخت میشود. در این محاسبه کسر سال معادل یک سال منظور میشود.
تبصره ۲ - در صورت فوت مستخدم، پاداش موضوع این ماده به وراث قانونی مستخدم متوفی، موضوع ماده) ۸۶) قانون استخدام کشوری تعلق می‌گیرد.
تبصره ۳ -به مستخدمان شاغل که شهید، از کارافتاده یا فوت شوند، پاداش موضوع ماده) ۱) به طور کامل پرداخت میشود
ماده ۲ - به ازای هر بار محکومیت اداری در ده سال آخر خدمت، یک ماه از پاداش پایان خدمت مستخدم کسر میشود
ماده ۳ - در موارد زیر به کارکنان موضوع ماده) ۱) یا ورثه بالفصل آنان، معادل بیست برابر حداقل حقوق مبنای قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکناندولت مصوب ۱۳۷۰ به عنوان کمک هزینه پرداخت میشود. - کمک هزینه ازدواج در مورد ازدواج دائم خود و فرزندان مستخدمین شاغل، بازنشسته از کار افتاده و متوفی فقط یک بار حسب مورد. - کمک هزینه در مورد فوت مستخدم شاغل، بازنشسته و افراد تحت تکفل وی.
تبصره - مشموالن قانون کار از این لحاظ تابع مقررات و ضوابط مربوط به خود هستند.
قانون فوق مشتمل بر سه ماده و سه تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و ششم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای اسالمی تصویب و در تاریخ ۲۷/ ۲ / ۱۳۷۵ به تایید شورای نگهبان رسیده است. رئیس مجلس شورای اسالمی - علیاکبر ناطق نوری