مسعود فرشته پور | شهرآرانیوز؛ قرآن، آن مونس فراموش شده است. همه ما این جمله نخ نماشده را بار‌ها شنیده ایم که قرآن را برای روی طاقچه هایمان داریم یا برای یک ماه رمضان. ولی میان ما افراد زیادی هستند که قرآن، آخرین یادگار پیامبر خاتم (ص) را که همچنان بدون کم وکاست در اختیار ما قرار دارد، در تک تک لحظات زندگی شان جریان دارد و در مقابل، در فعلشان آیات قرآن را مجسم می‌بینند.
حافظان قرآن که خود رسول ا... (ص) در شأن آن‌ها فرمود: «سادات و سروران اهل بهشت هستند.» حاملان آیات الهی که همه آن واژه‌ها را با تمام وجود نوشیده و آن کلام پرنور را در همه ساحت‌های زندگی شان جاری کرده اند. معصومه سرخوش، مادری جوان و خانه دار و یکی از همشهریان حافظ قرآن ماست که چندین سال است با قرآن انس ویژه‌ای پیدا کرده است. با ایشان درباره انس با قرآن و حفظ شریفه الهی در یادش گفتگو کرده ایم.
من تقریبا ۲۵ جزء قرآن را حفظ هستم. البته جزء‌های آخر را هنوز کامل تثبیت نشده ام. چند سال اول که حفظ را شروع کردم، به صورت خانگی بود. هر هفته، آن جمعی که داشتیم، دورهم جمع می‌شدیم. یک صفحه قرآن با ترجمه و همراه تفسیر یاد می‌گرفتیم و تا هفته دیگر حفظ می‌کردیم.
این روش به شدت سنتی بود. به تدریج که من بیشتر با قرآن انس و با کلاس‌های حفظ قرآن ارتباط گرفتم، وارد طرح حافظان رضوی شدم که طرح حفظ کلام ا... مجید است و از طرف آستان قدس رضوی انجام می‌شود. این دوره‌ها بنا به فرمایش رهبر معظم انقلاب که فرموده بودند ما باید حافظان زیادی داشته باشیم، برنامه ریزی و اجرا می‌شود. به این شکل که کلاس‌هایی از طرف آستان قدس رضوی در مساجد محله‌های مختلف برای علاقه‌مندان برگزار می‌شود و من نیز در این کلاس‌ها شرکت کردم.
برنامه‌ای که در آن کلاس‌ها پیش می‌گرفتیم، به آن صورت بود که ابتدا از هفته‌ای یک صفحه، بعد هفته‌ای دو صفحه، بعد از آن هم هفته‌ای سه صفحه در برنامه حفظ ما قرار داشت. در هفته سه روز کلاس می‌رفتیم. روال هر جلسه از کلاس به این صورت بود که یک صفحه قرآن را حفظ می‌کردیم، مقداری درباره ترجمه و تفسیر کار می‌کردیم و بعد باید همین صفحه را حفظ می‌کردیم تا جلسات بعد. برای حفظ باید هر روز مرور داشته باشید. حس قرآن طوری است که مدام باید با آن مأنوس باشید و نمی‌شود آن را مدتی کنار بگذارید. یعنی باید در انجام آن مداومت کنید.
در یکی از جلسات مذهبی، یکی از دوستان دوران دبیرستانم را دیدم. به من گفت که ما مجلس خانگی داریم و آنجا هفته‌ای یک صفحه از قرآن را حفظ می‌کنیم. خیلی به من اصرار کرد که من در آن جلسات همراه ایشان شرکت کنم. مدتی طول کشید تا من خودم را راضی کردم و تصمیم جدی برای حضور در این جلسه گرفتم. با حضور در اولین جلسه کلاس، خیلی مشتاق شدم، به دلیل اینکه خیلی فضای صمیمی و دل نشینی داشت و خیلی انرژی مثبت به من داد. کم کم که وارد این وادی شدم، توفیق حاصل شد و مسیر را ادامه دادم و بسیار از شیرینی‌های این مسیر استفاده کردم.
در مجموع، انسان وقتی که قرآن را حفظ می‌کند، دیدش به مسائل اطراف خیلی متفاوت می‌شود نسبت به زمانی که از نور حفظ قرآن بی بهره است. در این وضعیت، ندایی درونی در انسان شکل می‌گیرد و او را به مسائل اطراف آگاهی می‌دهد. برای مثال، بنده در بسیاری از سختی‌ها آیات زیادی را از کلام ا... مجید به خاطر می‌آورم که کمکم می‌کند.
یا داستان‌ها و سیره پیامبران که چقدر سختی کشیدند در این مسیر یا آیات نویددهنده قرآن که خداوند می‌فرماید بعد از هر سختی، آسانی قرار داده ایم، همه به انسان کمک می‌کند که دیدش به اتفاقات و حوادث اطراف خیلی بهتر و بازتر شود. من خودم طعم این موضوع را چشیده ام که واقعا سختی‌ها برایم آسان‌تر می‌شود و اینکه واقعا کسی که با قرآن انس دارد، در بسیاری از اوقات آیات قرآن به کمکش می‌آیند و این از اعجاز قرآن است.
یکی دیگر از اثرات انس با قرآن این است که انسان کمتر احساس تنهایی می‌کند. اینکه در خلوت‌های خود با قرآن باشید و بدانید که واقعا مثل این است که دارید با خدای خود صحبت می‌کنید، یعنی دارید حرف‌های خدا را می‌شنوید. چیزی بهتر از این می‌تواند وجود داشته باشد؟ وقتی شیرینی اش را بچشید و در بزنگاه‌های زندگی ببینید که چقدر این آیاتی که حفظ کرده و با آن‌ها مأنوس شده اید، به دردتان می‌خورد.
در مشکلات، سختی‌ها و حتی در شادی ها، در جای جای زندگی، وقتی اثراتش را واقعا ببینیم، انرژی مان برای ادامه مسیر دوچندان خواهد شد. درنتیجه، تحملمان زیاد می‌شود و می‌توانیم دقیق‌تر زندگی مان را مدیریت کنیم. از همه مهم‌تر برکتی است که قرآن در زندگی ما ایجاد می‌کند. این برکات باعث می‌شود توفیقات بیشتری شامل حالمان بشود. امیدوارم همه عزیزانی که دوست دارند در این راه قدم بگذارند، شروع کنند و شیرینی زیاد آن را تجربه کنند.
خیلی مسائل در زندگی پیش می‌آید که اگر انس زیادی با قرآن داشته باشید، آیات و کلام حق مقابل شما قرار می‌گیرد و می‌توانید از آن در زندگی تان استفاده کنید. وقتی قرآن حفظ می‌کنید، واقعا با آن زندگی کنید. برای مثال خیلی وقت‌ها در زندگی، در همین روزمرگی هایمان، مانند صحبت از کمک کردن یا انفاق کردن و این مسائل، ناخواسته آیاتی جلو چشممان می‌آید. آن وقت خودمان را مسئول می‌دانیم و واقعا دوست داریم که این عمل و کمک را انجام دهیم. حس شما این است که، چون دستور از طرف پروردگار صادر شده است، باید آن را انجام دهید. یا مثلا وقتی مشکلی در زندگی پیش می‌آید و ناامید می‌شوید، بدون اختیار یاد این آیه از قرآن می‌افتید که خداوند می‌فرماید: «چه کسی از رحمت پروردگار ناامید می‌شود، مگر اینکه جزو دسته گمراهان باشد.» ما با مرور این آیات و توکل به خدا سختی‌ها را پشت سر می‌گذاریم.
حتما کسانی که علاقه مندند، از همین امروز شروع کنند و کار را به فردا هم واگذار نکنند. البته در این مسیر باید حتما زیر نظر یک استاد باشند یا اینکه در کلاس‌های مختلف حفظ که الان فوق العاده زیاد هستند، شرکت کنند. باتوجه به گسترش فضای مجازی حتی می‌توانند به صورت مجازی در کلاس‌های حفظ حاضر شوند. اگر از خداوند و اهل بیت (ع) و خود قرآن کمک بخواهند، حتما موفق می‌شوند. حتی اوضاع سخت زندگی هر طور که باشد، با برنامه ریزی دقیق می‌توانند به این هدفشان برسند.