به گزارش شهرآرانیوز، کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق‌بشر، اعلام کرد که برخورد‌های دوگانه و رویکرد‌های متناقض سازوکار‌های بین المللی حقوق بشر و برخی کشور‌های غربی و آمریکا در رابطه با تجمعات و اغتشاشات اخیر در ایران، طی گزارشی از سوی ستاد حقوق بشر به اطلاع این سازوکار‌ها و کشور‌های عضو سازمان ملل رسید.
در ابتدای این گزارش آمده است: در حالی که در آمریکا و اروپا با آشوب و اغتشاش، با حمایت کامل دولت‌ها، برخورد می‌شود، اما طی دو ماه و نیم اخیر و به دنبال بروز اغتشاشات در ایران، این کشور‌ها در برخوردی کاملا متناقض از اغتشاشات حمایت کرده و از آن‌ها به عنوان تجمعات مسالمت آمیز نام برده و خواستار عدم مقابله شده اند؛ آن‌ها در حمایت از آشوب طلبان، حتی پلیس ایران را نیز تحریم کردند؛ متاسفانه سازوکار‌های بین المللی حقوق بشری نیز در قبال وضعیت‌های مشابه، رفتار‌ها و سیاست‌های متفاوتی را اتخاذ می‌کنند.
دبیر ستاد حقوق بشر اظهار کرد: اغلب کشور‌های اروپایی، در ماه‌های گذشته درگیر اعتراضات در قلمرو سرزمینی خود بوده اند؛ بسیاری از این تظاهرات و اعتراضات کاملا مسالمت آمیز بودند، اما با شدیدترین برخورد‌ها از سوی نیرو‌های مجری قانون روبرو شدند؛ کشور‌هایی که خود را حامی اغتشاشگران در ایران می‌دانند، خود به فجیع‌ترین شکل ممکن، نسبت به نقض سیستماتیک حق تجمعات مسالمت آمیز (هم در قانون و هم در عمل) مبادرت می‌ورزند.
وی ادامه داد: در این چارچوب، نباید از نقش منفعلانه و سیاسی برخی سازوکار‌های بین المللی حقوق بشری نیز غافل شد؛ سکوت و انفعال آن‌ها نسبت به نقض‌های سیستماتیک رخ داده در برخی کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر، در حالی که در رابطه با اغتشاشات در ایران از هیچ تلاشی برای حمایت از آن به بهانه حمایت و ارتقاء حقوق بشر فروگذار نکردند، برای حقوق بشر بسیار مخرب است.
غریب آبادی تاکید کرد: بایستی توجه داشت که باید حد و مرز مشخصی میان تجمعات مسالمت آمیز و تجمعات غیر مسالمت آمیز (همراه با خشونت، حمل سلاح سرد و گرم، به کارگیری بیان تنفرآمیز و …) قائل شد؛ تجمعات مسالمت آمیز باید مورد حمایت قرار گرفته و با تجمعات غیر مسالمت آمیز نیز باید برابر قوانین برخورد کرد؛ کشور‌ها نیز باید توجه داشته باشند که دیر یا زود یا تحت شرایط خاص با شرایط مشابهی که ایران با آن مواجه است، مواجه خواهند شد (مانند برخی کشور‌های غربی) و از این‌رو، باید از هرگونه رفتار متناقض و دوگانه اجتناب کنند؛ نمی‌توان بر مبنای اغراض سیاسی از اغتشاشات در یک کشور دیگر حمایت کرد و به آن وصف مسالمت آمیز داد و در کشور خود با شدت آن را سرکوب کرد.