یکی دو نفر نیستند. خیلی‌ها در این شهر به شب طولانی خانواده‌های دیگر فکر می‌کنند؛ آن‌ها که اگر خودشان باشند، اصلا مناسبت‌هایی همچون یلدا از ذهنشان عبور نمی‌کند، اما دل‌های کوچک فرزندانشان خوش است به همین شادی‌های گاه به گاه. پویش‌های مردمی از روز‌ها و هفته‌های پیش از یلدا برای تهیه سبد خوراکی‌های امشب شکل گرفته اند؛ هرچند کوچک، هرچند اندک. این پویش‌های مردمی نه کمک دولتی دارد، نه بودجه ثابت. خودشان راه می‌افتند برای کمک گرفتن از این و آن و تا لحظه‌های باقی مانده تا شب نشینی یلدا توزیعشان ادامه دارد. این‌ها دو نمونه کوتاه است از پویش‌هایی که نام یلدای مهربانی دارند.
میوه و آجیل شب یلدا را انگار همیشه باید پدر خانواده به خانه بیاورد. دستانش باید پر باشد برای دورهمی زن و فرزندانش. اما اگر پدری در خانه نبود چه؟ تکلیف فرزندان و بانوی آن خانواده چیست؟ همین حالا بسیاری خانواده‌های نیازمند به دلایل فراوان از نعمت پدر محروم اند، اما کسانی به یاد آن‌ها بوده اند، از یک هفته پیش. برایشان پدری کرده اند و سفره آنان را رنگین خواهند کرد.
مؤسسه خیریه رویش یکی از آن نهاد‌های مردمی است که بنا دارد امشب آذوقه شب یلدا را میان خانواده‌های محروم از سایه پدر توزیع کند. نوید سروآزاد مسئول خیریه است و از جزئیات بیشتر فعالیتشان می‌گوید: امسال هم همچون شش سال گذشته بسته شب یلدا را آماده کردیم و بین پنجاه خانوارِ محروم از پدر -از میان چهارصد خانواده‌ای که تحت پوشش داریم- توزیع خواهیم کرد.
امشب بسته توزیعی آن‌ها از هر خوراکی کمی دارد؛ آجیل، کیک پنج نفره و هشت قلم میوه برای هر خانوار. بنا داشتند تعداد خانوار‌های تحت پوشش را بیشتر کنند، اما جمع آوری کمک‌های خیران کار آسانی نبود. البته یکی از آن خیر‌ها تعدادی پتو را به مؤسسه هدیه کرده است که امشب میان همین خانواده‌ها توزیع خواهد شد.
همه آن‌ها که نیت کمک رسانی و دستی بر آتش کار خیر دارند به سادگی موفق به جمع آوری و توزیع کمک‌ها نمی‌شوند، به خصوص اگر گرانی باشد و هزینه یلدای هر خانواده و هزار دغدغه دیگر زیاد. گاه کمک گرفتن از فامیل و دوست و همکار تنها راه چاره است. مدت بیشتری زمان می‌گذارند تا بالاخره لبخندی را به لب‌های خانواده‌ای بنشانند یا دلی را در سرمای یلدا گرم کنند که یعنی «خدارا شکر کسی هم به فکر ما هست.» اعضای مؤسسه مردم نهاد حامیان فرشته‌های محروم از همین گروه نیکوکاران هستند. همه ایام سال دغدغه جمع آوری کمک و توزیع آن در جاده سیمان را دارند، اما میزان کمک‌ها تا لحظه آخر مشخص نیست.
مهدی رحمانی، مدیر مؤسسه، هنوز دل نگران کار‌هایی است که روی زمین مانده است؛ «نیت ما این بود که بسته شب یلدا را میان پنجاه تا هفتاد خانوار توزیع کنیم، اما هنوز به عدد دل خواهمان نرسیده ایم. تا عصر امشب فرصت داریم برای تهیه بسته ها.» توزیع کمک هایشان روز ثابت دارد: پنجشنبه ها. در روستای علی آباد برای همین تا پایان امشب برای خودشان وقت گذاشته اند تا برای توزیع صبح فردا بیشترین تعداد را در اختیار داشته باشند و با همین امیدواری ادامه می‌دهند.