سرور هادیان | شهرآرانیوز؛ مکتب سقاخانه در نقاشی معاصر ایران خاستگاه اصلی زیباشناسی و نوآوری معاصر در خوش نویسی و پیدایش نقاشی خط مؤثر بوده است؛ اگرچه در دوران پس از انقلاب اسلامی، خوش نویسی با استقبال زیاد جوانان روبه رو شد و آنان در عرصه‌های مختلف اعم از شیوه‌های سنتی یا تلاش برای ایجاد خلاقیت‌های نوین با هم به رقابت پرداختند. نمایشگاه انفرادی نقاشی خط «ترنم قلم» با بیش از بیست اثر بهنوش مدرس نژاد به تازگی در نگارخانه حامی برگزار شد.
او درباره ورودش به فضای گسترده هنر می‌گوید: از کودکی نقاشی را دوست داشتم. رشته تحصیلی دوران مدرسه را گرافیک انتخاب کردم، اما دلم می‌خواست همه چیز را درباره هنر یاد بگیرم. اینکه هر اثری با چه مواد اولیه و تکنیکی خلق شده است، برایم جذاب بود. از گرافیک به نقاشی و در نقاشی، طراحی و پرتره اولویتم قرار گرفت و بعد‌ها به دلیل علاقه ام به خوش نویسی به نقاشی خط علاقه‌مند شدم و اکنون در پتینه و معماری داخلی و آموزش نیز فعالیت می‌کنم.
او درباره رونق نقاشی خط با بیان اینکه در گذشته‌های دور خط به صورت سنتی کار می‌شد و شاید کم کم خلق این نوع تابلو‌ها جذابیت کمتری برای مخاطب پیدا کرد، نیز بیان می‌کند: سال‌ها شعر یا متنی کوتاه و زیبا به صورت سنتی نوشته و قاب می‌شد، اما تلفیق خط با نقاشی جذابیت بیشتری برای مخاطب نسل جدید پیدا کرد و روزبه روز تلفیق این دو هنر و به روزبودنش سبب استقبال بیشتری شد.
من نیز برای بحث زیباشناسانه هنر و به روزبودن آن، نقاشی خط را گزینه‌ای مناسب برای انتقال این حس یافتم. بهنوش مدرس نژاد تصریح می‌کند: فرایند خلق اثر نقاشی خط برایم بسیار جذاب بود. از این رو اگرچه با خوش نویسی آشنا بودم، اما سبک نوشتاری ام در خوش نویسی، نقاشی خط کوفی است که بنا به ضرورت و زیباشناسی در تابلوهایم در خط کوفی براساس حسی که در آن لحظه کار دارم، نیز تغییراتی می‌دهم.
وی در ادامه با اشاره به این نکته که متأسفانه هنرمندان هر روز شاهد افزایش قیمت ابزار‌ها هستند، بیان می‌کند: متأسفانه افزایش چندبرابری و مدام مواد اولیه، مشکلات زیادی را برایمان به وجود می‌آورد. این موضوع روی نرخ گذاری تابلو‌ها نیز تأثیر دارد. گاهی بسیاری از مخاطبان باوجود آنکه یک اثر هنری به دلشان نشسته است، به دلیل نرخ‌ها نمی‌توانند آن را بخرند.
وی می‌افزاید: اگرچه تاکنون همه کارهایم دلی انجام شده است، متأسفانه به جز در پایتخت و شاید چند شهر دیگر هنوز بحث اقتصاد هنر چندان مطرح نیست. در نمایشگاه‌های گوناگون حضور داشته ام، اما متأسفانه هنوز برای مردم شهرمان جایگاه خرید آثار هنری مهجور مانده است. این روز‌ها نیز به دلیل تورم این موضوع بیش از پیش مشهود است. وی برای گذر از این رکود اقتصاد در هنر بیان می‌کند: به اعتقاد من باید مردم با هنر آشنا شوند. وقتی نقش هنر و حس وحال خوب آن در شهر، خانه، محل کار و حتی مغازه‌های شهر دیده شود، ناخودآگاه چشم به آن عادت می‌کند.
این هنرمند تأکید می‌کند: برگزاری مداوم نمایشگاه‌ها برای همه مردم و همچنین کارگاه‌های آموزشی تخصصی برای هنرمندان در شهر خودمان، سبب می‌شود هنرمند برای یادگیری‌های به روز، متحمل هزینه‌های هنگفت نشود و امکان آموزش را در شهر خودش داشته باشد.
وی تأکید می‌کند: برای ترویج حس خوب هنر به مردم باید فضای هنری بیشتری وجود داشته باشد تا هنر جزئی از زندگی مردم شود. آن زمان خرید آثار هنری اولویت هدیه دادن و تزیینات داخلی هرخانه‌ای به نسبت توان مالی هر فرد می‌شود و این گونه چرخ اقتصاد هنر به گردش درخواهدآمد و هنرمند نیز به گوشه عزلت نخواهد نشست.