شهرآرانیوز - در عصر حجر، زمانی که نئاندرتال‌ها هنوز در کنار انسان‌های خردمند زندگی می‌کردند، اجداد ما ممکن بود در آسمان نوری سبز را مشاهده کنند؛ اکنون آن نور سبز بعد از هزاران سال بازگشته است.
مدار بسیار بیضی‌شکل ستاره دنباله‌دار سبز به این معنی است که زمان زیادی طول می‌کشد تا دوباره از کنار زمین بگذرد؛ به طور دقیق حدود ۵۰۰۰۰ سال.
ستاره‌شناسان این دنباله‌دار را در مارس ۲۰۲۲ با استفاده از تلسکوپ روباتیک ساموئل اوشین کشف کردند.
رصدگران در نیمکره شمالی می‌توانند تا اوایل فوریه این دنباله‌دار را ببینند. موقعیت این دنباله‌دار دیدن آن را برای رصدگران در نیمکره جنوبی دشوار می‌کند. اگر در منطقه‌ای هستید که آلودگی نوری زیادی ندارید، با استفاده از دوربین دوچشمی یا تلسکوپ شانس زیادی برای دیدن آن خواهید داشت.
به گفته ناسا بهترین زمان برای دیدن این دنباله‌دار در ساعات قبل از سحر است. طبق گفته EarthSky، این دنباله‌دار در ۲ فوریه (۱۳ بهمن) به نزدیک‌ترین فاصله‌اش به زمین می‌رسد.
درخشش دنباله‌دار‌ها به دلیل ترکیب شیمیایی آن‌ها با نور خورشید است. این دنباله‌دار‌ها با انرژی و نور خورشید روشن و گرم می‌شوند و تبخیر مولکول‌های روی سطحشان آن‌ها را شفاف می‌کند. به گفته ناسا، سر دنباله‌دار‌ها زمانی که حاوی سیانوژن یا کربن دیاتومیک باشد، سبز می‌شود.
اندازه دنباله‌دار سبز ممکن است تا زمانی که به زمین نزدیک شود، به عدد ۵ برسد. هرچه این عدد کمتر باشد، جسم روشن‌تر است. اندازه ظاهری ماه کامل حدود ۱۱- است و کم‌نورترین اجرام که توسط تلسکوپ فضایی هابل دیده می‌شود، ۳۰ هستند. کم‌نورترین ستارگانی که چشم غیرمسلح ما می‌تواند ببیند تقریباً ۶ هستند.