باوجود اینکه اصل۱۰ قانون اساسی تأکید کرده است که باید تمام قوانین مرتبط درراستای تسهیل ازدواج و تحکیم خانواده باشد و رهبر معظم انقلاب نیز سیاست‌های جمعیت و تنظیم خانواده را ابلاغ کرده‌اند، متأسفانه فضای کلی برنامه‌ریزان کشور‌مان خانواده‌محور نیست و کمتر به موضوع خانواده توجه دارند؛ بنابراین در قوانین و رویه‌ها بهویژه بودجه، خانواده‌محور جلو نمی‌روند.
البته در سال گذشته وقتی که قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده تصویب شد، توانست به‌اندازه خودش بسیاری از این ریل‌ها را تغییر بدهد؛ یعنی در‌واقع توانست ریل‌گذاری سی سال گذشته کشور را که به‌نوعی خلاف مسیر خانواده و جمعیت بود، در حوزه‌های مختلف از‌جمله نظام آموزشی، حقوق و دستمزد تا قوانین اشتغال، استخدام، هیئت‌علمی و همه اقشار جامعه و بخش‌های آموزشی تغییر دهد و یک تغییر ریلی بهویژه در حوزه بهداشت و درمان اتفاق بیفتد.
البته این تغییر‌رویه یک سال است که شروع شده و کمتر از ۵۰درصد از آن اجرایی شده و ۵۰درصد آن نیز باقی‌مانده است؛ ولی همین مراحلی که اجرا شد، توانسته است ضمن ایجاد یک گفتمان فراگیر در کشور، آمار و نتایج خوبی نیز داشته باشد.
از‌جمله اینکه روند نزولی ازدواج بعد از تقریبا پانزده سال متوقف شد و نرخ باروری نیز بعد از چند سال روند کاهشی آن متوقف شد و اندکی افزایش یافت. افزایش حدود چهارپنج‌برابری تسهیلات ازدواج در سال‌های اخیر و پوشش بیمه درمان ناباروری از موارد مهمی بود که در سال ۱۴۰۰ شروع و دیگر‌تسهیلات قانونی نیز از ابتدای امسال شروع شد.
اگر گفتمان خودمان را تغییر بدهیم و محوریت آن را خانواده و فرزندآوری قرار دهیم و مبتنی بر همین گفتمان نیز برنامه‌ریزی و اجرا کنیم، حرکت جامعه نیز تغییر خواهد کرد و آثار و نتایج آن در جامعه مشخص خواهد شد.
بسیاری از موارد اصلی قانون جوانی جمعیت هنوز اجرایی نشده است که امیدواریم با پیگیری این موارد اجرا شود. برنامه هفتم باید بر مدار حمایت از خانواده و جوانی جمعیت باشد. در برنامه هفتم تلاش شده است تا برای ازدواج جوانان دهه ۶۰ تسهیلات بیشتری در نظر گرفته شود و درعین‌حال برای خانواده‌های دارای چهار فرزند نیز مشوق‌هایی لحاظ شود که در صورت تصویب، اطلاع‌رسانی بیشتری انجام خواهد شد.