گروه ورزش|شهرآرانیوز، شکست پرسپولیس مقابل فولاد خوزستان شاید در ظاهر این تصویر را در ذهن متبادر کند که سرخ‌ها در میدان بازی با فولاد اسیرتاکتیک‌های هجومی فولاد شده‌اند، اما حقیقت دیگری پشت این باخته که ریشه در تفکرات جواد نکونام دارد؛ مردی که با وجود سال‌های حضور در لالیگای اسپانیا هرگز به دنبال ارائه فوتبال هجومی با تیم‌های تحت فرمانش نیست و بازی دفاعی را سرلوحه کار خود قرار می‌دهد. درست مانند کارلوس کی‌روش، مردی که سال‌ها تیم ملی را با همین سبک و سیاق به میدان‌های بین المللی برد.
تاکتیک‌هایی که نکونام در یکی، دو فصل اخیر در فولاد خوزستان به کار می‌گیرد، اما با خصوصیات این تیم اصیل و با ریشه در تضاد است. اهوازی‌ها که ید طولایی در فوتبال ایران دارند، همواره به تیم‌های جسور، صاحب سبک در بازی هجومی و نترس مشهورند، اما نکونام درتلاش است این خصوصیات را در اهواز از بین برده و تیمی پدید آورد که با اندیشه‌های خودش همخوانی دارد.
نکونام هرگز فوتبال هجومی را دوست ندارد و همان طور که دربازی با پرسپولیس شاهد بودیم این تیم هیچ تلاشی برای افزایش تعداد گل‌های زده خود نداشت و بعد از اینکه توانست توسط تورس اسپانیایی به تک گل این بازی برسد، دقایق طولانی به دفاع روی آورد.
این دفاع تیمی تا نقطه‌ای پیش رفت که روح و روان بازیکنان پرسپولیس را آزرد. به خصوص آن‌جا که حتی کنت، دروازه‌بان اتریشی این تیم نیز برای کشتن زمان خود را روی زمین می‌انداخت تا به اصطلاح ۳ امتیاز شیرینی که به دست آمده از کف نرود.
شاید این رویه درراستای امتیاز گیری و ارتقای جایگاه نماینده فوتبال خوزستان تاثیرات مقطعی داشته باشد، اما بدون شک ادامه این روند نه برای فولاد جایگاه رفیعی را در فوتبال ایران به همراه خواهد آورد و نه اینکه عمر نکونام را دراین خطه فوتبال خیز تمدید خواهد کرد.
اهواز است و فوتبال هجومی است. اهواز است و بازیکنان تکنیکی و فوتبال نابی که سال‌ها در سطح اول به نمایش گذاشته است. اهواز است و قهرمانی‌هایی که در تاریخ لیگ برتر با فولاد و استقلال خوزستان به نام خود ثبت کرده است. روح فوتبالیست‌های اهوازی هرگز با فوتبال دفاعی سازگار نیست. این سیاق به دل هیچ یک از هواداران با ریشه اهوازی نیز نمی‌نشیند و بعید است که نکونام عمری طولانی در میان فوتبال دوستانی داشته باشد که هیچ گاه در تاریخ حیات خود این اندازه تیم محبوب‌شان دفاعی نبوده است.