«آه سرد» به عنوان یک فیلم جادهای نخستین تجربه کارگردانی «ناهید عزیزی صدیق» است.
به گزارش شهرآرانیوز، «ناهید عزیزی صدیق» دانشآموخته کارگردانی سینما و ادبیات نمایشی است. در سالهای فعالیت حرفهایاش که فیلمنامه نوشته، گاهی هم به عنوان بازیگردان، مشاور کارگردان در کنار همسرش احمد بهرامی حضور داشته است. اکنون «آه سرد» به عنوان یک فیلم جادهای نخستین تجربه کارگردانی او است. فیلمنامهاش را نیز خودش نوشته و ایمان صدیق و علی باقری بازیگران اصلی اش هستند. به بهانه حضور این فیلم در
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر گفتگویی با این کارگردان ترتیب دادهایم.
چه شد که به سمت کارگردانی گرایش پیدا کردید؟
فارغ التحصیل کارشناسی سینما از دانشگاه سوره و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی دارم که بعد از پایان تحصیلاتم در تمام این سالها شغلم مرتبط با سینما بوده است. گاهی فیلم می ساختم یا برنامه سازی می کردم و برخی مواقع تمرکزم را روی نگارش فیلم نامه می گذاشتم. در واقع فعالیتهایم متمرکز در این حرفه بوده با این حال زمان زیادی طی شد تا شرایط ساخت نخستین فیلمم فراهم شد.
چقدر زمان؟
یکی دو سال پیش ایده فیلم به ذهنم آمد. وقتی که شرایط فیلم سازی برایم فراهم شد جدی تر روی نگارش فیلم نامه فکر کردم و دو ماهی هم نگارش آن زمان برد. با توجه به موضوع فیلم نیاز به تحقیق داشتم مدتی هم زمان صرف تحقیقاتم کردم. قبل از فیلمبرداری دو سه مرتبه فیلم نامه را بازنویسی کردم .
امسال تقریبا سال فیلم اولی هاست و فیلم هایی با نگاه نو، جدید و خلاقی را شاهد هستیم ، فکر می کنید «آه سرد» چه ویژگی هایی دارد که در بخش سودای سیمرغ جشنواره پذیرفته شد؟
معتقدم جشنواره همیشه استانداردهایی برای پذیرفته شدن دارد. درباره فیلم خودم می توانم بگویم حتما استانداردهایی داشته که پذیرفته شده است.
«آه سرد» چه ویژگی هایی برای جذب منتقدان، داوران و تماشاچی دارد؟
آن چه که برای من در فیلم نامه نویسی اهمیت دارد این است اگر چه موضوعات تکراری باشند اما با تغییر زاویه دید و رویکرد می توان بداعت و تازگی را به وجود آورد. آن چه که در فیلم «آه سرد» برایم اهمیت داشت اینکه موضوع جدید نیست و فیلم های زیادی درباره اش ساخته شده اما من از منظر دیگری به موضوع فیلمم نگاه کردم، فیلمم درباره قتل خانوادگی است؛ یعنی قتلی که در یک خانواده اتفاق می افتد و همیشه شاید نگاه به این پدیده اجتماعی یک جهت خاص بوده، حال من فکر کردم می شود به آدم های دیگری در این اتفاق نگاه کرد و تلاش کردم قصه تازه تری تعریف کنم.
در نخستین ساخته سینمایی تان با چه مشکلاتی مواجه شدید؟
از آنجایی که اولین فیلم بلند از سوی تهیه کنندگان ریسک محسوب می شود در واقع ساخت فیلم اول همیشه سخت است تا فیلمساز بتواند با اولین ساخته اش خود را به اثبات برساند یا تاییدی از جامعه سینمایی بگیرد. معتقدم جذب سرمایه برای فیلم اول کار سختی است. البته درباره کارگردان های زن سخت تر هم هست. ما و حتی شما که در این حرفه فعالیت می کنید سینما برای مان یک عشق است و اصلا نفس کشیدن در این فضا برایمان لذت بخش است. گاهی برای ما کار جدی ترکردن دغدغه و مهم می شود، در تمام این سالها در گوشه ذهنم می خواستم فیلم اولم را بسازم اما می دانستم کار خیلی سختی است، این را بگویم که همسرم «احمد بهرامی» کارگردان است و آنچه که من در کنار او تجربه کردم این بود که از خودمان مایه گذاشتیم یعنی فیلم اول شان «پناه» که من تهیه کننده اش بودم با بودجه شخصی ساختیم، فیلم دوم "دشت خاموش" را با سرمایه گذار مشترک تولید کردیم و خوشبختانه در فیلم سوم مان«شهرخاموش» آن اعتماد اتفاق افتاد و سرمایه گذار داشتیم. من از این تجربه همسرم استفاده کردم، تصمیم گرفتیم فیلم «آه سرد» را با بودجه شخصی بسازیم ولی بودجه مان خیلی محدود بود. درادامه راه و در پروسه تولید «شهرخاموش» که آقای محقق با اقای بهرامی کار می کردند با او آشنا شدم و کمک خواستیم و پذیرفتد بخشی از سرمایه فیلمم را به صورت مشترک تامین کنند. البته در نهایت فیلم با بودجه خیلی پایین ساخته شد ولی آقای محقق خیلی تلاش کردند تا با شرایط خوبی فیلم را بسازیم.
آه سرد فیلمی کم بازیگر است؛ چطور به این چیدمان از بازیگران رسیدید؟
فیلم کم بازیگر نیست . در واقع ۲ بازیگر اصلی دارد و بنا به ضرورت قصه و فیلمنامه تعدادی بازیگر داریم. «آه سرد» جاده ای است. از تعدادی بازیگران تئاترم استفاده کردم، جدای از علی باقری که در فیلم «دشت خاموش» تجربه همکاری با او را داشتم برخی بازیگران تئاتری هستند. بازیگر نقش اول مان «ایمان صدیق» نیز تحصیلات دانشگاهی در زمینه سینما و تئاتر دارد و سالها در زمینه بازیگری و نمایشنامه نویسی فعالیت می کند.
فکر می کنید در اکران عمومی فیلم تان تا چه حد روی مخاطب و سطح جامعه تاثیر بگذارد؟
معتقدم همیشه این مرز بندی وجود دارد؛ سینمای هنری، سینمای گیشه، سینمای مردمی و سینمای تجربی. آن چه در سال های اخیر می بینیم این است که خیلی اوقات فیلم هایی که انتظاراستقبال از آنها نمی رود، مورد توجه قرار میگیرند. همچنین در سالهای اخیر می بینم مخاطبان جنبه سرگرم کنندگی برای شان کم اهمیتتر نسبت به گذشته شده و خیلی اوقات فیلم های هنر و تجربه با اقبال مخاطب روبرو می شود. معتقدم «آه سرد» در ارتباط گرفتن با مخاطب عادی خانم ناتوان نباشد. فیلم قابلیت هایی دارد که با مخاطبان غیر تخصصی هم ارتباط برقرار کند.
فتوکال فیلم سینمایی «آه سرد» در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر