با هم ساختیم، با هم صعود کردیم، با هم پیروز شدیم، با هم شکست دادیم، با هم بدرقه کردیم، با هم خوشحال شدیم، با هم پیشرفت کردیم، با هم شادی کردیم، با هم عهد بستیم، با هم زیارت رفتیم، با هم خودکفا شدیم، با هم قهرمان شدیم، با هم ...
حتما این بنر‌ها را این روز‌ها در گوشه و کنار شهر و خیابان‌های مشهد دیده اید. شعار مشترک همه این‌ها «ایران برای همه و همه برای ایران» است. این پرده‌ها و بنر‌ها که به مناسبت گذشت بیش از چهاردهه از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی، در تبلیغات محیطی جا گرفته و نصب شده است، بی گمان راهبرد و آرمان واقعی انقلاب بوده که مسیر‌های پرفراز و نشیبی برای تحقق آن پیموده شده است. آنچه از این جمله‌ها بر می‌آید و می‌توان دریافت، واقعیتی است که انقلاب اسلامی از همان آغاز بر آن تأکید کرده بود و نه تنها یک شعار که چشم انداز و افق پیش رو را برای آینده این کشور و این مردم ترسیم کرده است.
بر این مبنا آنچه اتفاق افتاد و می‌افتد، نه تنها دستاورد یک گروه و طبقه خاصی نیست که نتیجه و برآیند خواست همه مردم ایران است. پیروزی در دفاع مقدس که مهم‌ترین این رویداد‌ها پس از انقلاب اسلامی ایران بوده، جز با حضور و همکاری و یاری همه مردم ممکن نبود. مقاومت سرسختانه مردم بود که به ثمر نشست و دشمن را در رسیدن به اهداف خود ناکام گذاشت. در سختی‌ها و تنگنا‌ها و کمبود‌ها اگر مردم پای کار نبودند، گذر از این دشواری‌ها ممکن نبود. پس فراموش نکنیم گذشت بیش از چهار دهه را مدیون «همه مردم ایران» یم.
مردمی که با هر سلیقه و فکر و عقیده و نگرش سیاسی، «ایران» را دوست داشته اند و دارند. وقتی می‌گوییم «ایران برای همه و همه برای ایران»، تقسیم بندی‌ها و مرزبندی‌های طبیعی و سیاسی نباید بهانه‌ای برای اولویت بندی قرار گیرد. ملت یکپارچه است و با همه اختلاف‌ها در رسیدن تا این جای کار سهم دارند و اثرگذار بوده اند. دوقطبی سازی، خطرناک‌ترین آسیبی است که شعار «ایران برای همه و همه برای ایران» را تهدید می‌کند. تجزیه طلبی و دوقطبی سازی نه تنها راه چاره نیست که از قضا برای پیشرفت این کشور آسیبی جدی و دردسرساز است. از این رو، برای سرعت بخشیدن به حرکت و دست یافتن به آرمان‌های واقعی انقلاب، تنها راه همین است «ایران برای همه» است و «همه برای ایران».