شهرآرانیوز؛ افغانستانی‌ها معمولا برای هر عید یک خوراکی منحصر بفرد همان عید را دارند، که «هفت میوه» شاخص‌ترین خوراکی مردم افغانستان در روزهای نوروز است.
زنان افغانستان براساس سنتی که از گذشته به میراث برده‌اند، رسم دارند در شب سال نو در خانه ها گرد هم جمع شوند و از گندمی که چند روز پیش آن را خیس کرده و حالا جوانه زده است حلوای سمنک طبخ کنند.
سمنک جشنی زنانه است و مردان نمی‌توانند در آن حضور داشته باشند. در این جشن زنان دف و دایره می‌زنند و شعر زیر می‌خوانند:
سمنک در جوش ما کفچه زنیم
دیگران در خواب ما دفچه زنیم
در این شب زنانی که سِنی از آنها گذشته برای دختران جوان که اکثریت شرکت کنندگان این جشن شبانه را تشکیل می دهند، دعا می خوانند و آرزو می‌کنند که بخت شان باز شود.
سمنک پزی بیشتر در مناطق مرکزی افغانستان مرسوم است.
یکی از ویژگی‌های مهمی که در رابطه با غذاها و خوراکی‌های مردم افغانستانی باید به آن اشاره کرد این است که مردم این کشور در نقاط مختلف با توجه به عادات و ذائقه هایی که دارند، خوراکی های متفاوت تری را مصرف می کنند، مردم در شمال، جنوب، غرب و شرق این کشور برای خود خوراکی‌های مشخصی دارند که در عید نوروز، قربان و فطر آنها را تهیه و از میهمانان پذیرایی می‌کنند.
هفت میوه که ترکیبی از هفت میوه خشک است، یک خوراکی کابلی است و مردم کابل چند روز مانده به نوروز در تدارک آن بر می آیند. این میوه ها به طور معمول مغز بادام، چهار مغز (گردو)، پسته، کشمش، زردآلو، سنجد و قیسی هستند که برخی آن را خشک و برخی ها به صورت معجون آب دار درست می‌کنند.
خانواده‌های افغانستانی در شب نوروز، غذای مفصل و خاصی نسبت به دیگر شب‌های سال طبخ کرده و گرد هم جمع شده و آن را میل می‌کنند.
افغانستانی‌ها رسم دارند که شب سال نو گرد هم جمع شده و لحظه تحویل سال را کنار هم می مانند. آنها معمولا در این شب خروس سفید رنگی را ذبح کرده و همراه با سبزی و برنج پخته می کنند.
افغانستانی‌ها بر این باورند که رنگ سفید نشانه خوشبختی و سعادت است و سفیدی خروس تلاشی برای داشتن سالی مملو از خوش شانسی است. رنگ سبز میان مردم افغانستانی علاوه بر مقدس بودن رنگ نیکی و خوبی است و به همین دلیل آنها در سفره شب سال نو از سبزی استفاده می‌کنند تا در سال پیش رو انسان های خوبی باشند.
ماهی کباب شده نیز از دیگر غذاهایی است که در شب نوروز طرفداران زیادی در بین خانواده‌های افغانستانی دارد و در آستانه نوروز در بازارهای افغانستانی فراوان پیدا می شود. در کل ماهی پزان، شیرینی، سبزی و میوه فروشان در آستانه نوروز بازار گرمی دارند.
یکی دیگر از چیزهایی که در شب‌های منتهی به سال نو در خانه افغانستانی به وفور دیده می‌شود، جمع‌های چند نفری از زنان و دختران دور اجاق گاز برای طبخ شیرینی‌های مخصوص است.
«بُسراق» یکی از این نان‌ها یا شیرینی‌های خانگی است که بیشتر زنان افغانستانی نحوه تهیه آن را از مادران خود یاد گرفته‌اند.
«رُد» که یک نوع کیک خانگی و بسیار خوشمزه است نیز در روزهای سال نو طرفداران زیادی دارد.
قندهاری‌ها و کابلی‌ها رسم دارند برای روزهای نوروز شیرینی ای به نام «گوش فیل» درست کنند.
در روزهای آخر زمستان کارگاه‌های «جِبِلی» و کلوچه پزی در کوچه پس کوچه‌های «چنداول» کابل شبانه روز مشغول تولید خوراکی های خوشمزه برای روزهای بهار هستند.
«بازارخوری» اصطلاحی رایج در میان مردم افغانستانی است، جالب اینجاست که معنای این واژه برای مردم تهران هم صدق می‌کند. وقتی شما برای فرد یا مردمی از واژه بازار خوری استفاده می‌کنید یعنی آنها که در اینجا کابلی ها و تهرانی هستند، ترجیح می‌دهند در خیابان خوراکی‌های متنوع ببینند، تهیه کنند و آن را میل کنند.
شما وقتی در خیابان‌های کابل راه می روید با انبوهی از گاری و مغازه مواجه می‌شوید که بولانی، منتو، شورنخود، شربت‌های متنوع، هندوانه قاچ شده، خیار پوست شده، سیمیان، برگر و در این اواخر فلافل درست می‌کنند و شما می‌توانید با هزینه بسیار کمی از این خوراکی های خوشمزه استفاده کنید. افغانستانی در روز اول نوروز رسم ندارند در خانه بمانند، به همین خاطر خود را به مکان‌های تفریحی شهرشان می‌رسانند. در کابل این موضوع پررنگ‌تر است.
برای تماشای عکس‌ها در سایز بزرگتر و کیفیت بهتر بر روی آنها کلیک کنید
