کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که روزگاری مستعمره قدرت هایی، چون فرانسه، انگلیس و امپراطوری عثمانی بودند، با پایان جنگ جهانی به استقلالی نسبی رسیدند، اما برای پاک سازی حافظه تاریخی جهان از حقارتی که در آن ایام تجربه کرده بودند، پسوند عربی را از قهوه و لباس تا منطقه و کشور اضافه کردند.
خلیج فارس نیز یکی از گزینه‌ها برای نمایش نژادپرستی اعراب و جولان رسانه‌ای آن‌ها بود. شبکه‌های خبری کشورهای عربی و گاه انگلیسی زبان نیز به طور علنی در اخبار و گفتگو‌های خود از پسوند خلیج عربی استفاده می‌کردند. این موج تحریف نام در اوایل دهه ۷۰ شدت گرفت. درست زمانی که محمد عجم در شرق ایران، یک دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی ساده بود که در کنار نویسندگی و روزنامه نگاری، به زبان عربی مسلط بود و به این ترتیب با رصد کردن رسانه‌های عرب، رفته رفته نسبت به این تجاوز فرهنگی حساس و دقیق شد.
اواخر دهه ۷۰، دکتر عجم با پایان کارشناسی ارشد در رشته علوم سیاسی، به عضویت هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد درآمده بود و هم زمان در دانشگاه فردوسی و پیام نور این شهر به تدریس می‌پرداخت. اما آنچه درباره دکتر عجم توقف نداشت، نوشتن مقالات بین المللی و تحقیقات گسترده در حوزه سیاست، علوم اجتماعی و فرهنگ بود.
او در کنار پژوهشگری، ترجمه و سیاست، به شیوه‌ای مؤثر قلم می‌زد. آگاهی و تسلط او بر امور سیاسی و تاریخی منطقه هنگامی که با حس وطن دوستی اش پیوند می‌خورد باعث می‌شد به وبلاگ نویسی پناه ببرد.
جایی که در اوایل دهه ۸۰ از آن به عنوان تریبونی رایگان و عمومی برای فریاد معضلی اساسی در حیطه فرهنگ و ارزش‌های ملی استفاده می‌کرد. در ادامه از طریق سمینار ملی ژئوماتیک در سال ۱۳۸۱ به طور رسمی درباره جنبش مستمر عرب زبانان به تغییر نام خلیج فارس هشدار داد. یک سال بعد در همین سمینار راهکار خود را در قالب یک مقاله ارائه کرد و در آن پیشنهاد داد برای جلوگیری از این تحریف، یک روز از تقویم ملی را به نام روز ملی خلیج فارس اختصاص دهند و در آن روز، به مرور سرمایه‌های خلیج فارس و تأکید بر پیشینه تاریخی آن اهتمام ورزند.
اما خروجی تلاش‌های او در این باره، علاوه بر انتخاب مقاله برتر سمینار توانست جهان را با ادعای ایران درباره خلیج آشنا کند. او همچنین سال ۱۳۸۳ در سمینار بین المللی کارتوگرافی دانشگاه تهران بار دیگر از مقاله‌ای که راهکارش را در آن مطرح کرده بود تقدیر شد و در میدان عمل هیچ صفحه‌ای از تقویم ملی به نام خلیج فارس اختصاص نیافت تا روزی که اطلس نشنال ژئوگرافی به طور رسمی از نام خلیج عربی در صفحات خود استفاده کرد و موجی از اعتراض و خشم مردم ایران با فریاد‌های دکتر عجم گره خورد و در نتیجۀ ۱۲۰ هزار امضای اینترنتی و اتحاد جمعی مردم ایران، بار دیگر نام خلیج فارس به اطلس نشنال ژئوگرافی بازگشت.
با این تلنگر جدی، سرانجام با راهکار دکتر عجم مبنی بر ثبت روز ملی خلیج فارس در تقویم ایران موافقت شد و به همت شورای عالی انقلاب فرهنگی به سرانجام رسید. حالا هرسال در دهمین روز ماه اردیبهشت، مردی از دیار گناباد به تمام فارسی زبان‌ها یادآوری می‌کند خلیج فارس در چنین روزی از اشغال پرتغالی‌ها بیرون آمد و حاکمیت ایرانی‌ها تا ابد بر آبی پهناور آن گسترده شد.