به گزارش شهرآرانیوز، سوت پایان که نه، پرچم داور به اهتزاز درمی‌آید و ناشنوایان سالن را روی سرشان می‌گذارند. خودشان از حجم صدای ایجادشده از هیاهوی این قهرمانی آگاه نیستند، اما چشم‌هایشان هیجان را به فرسنگ‌ها آن‌سوتر پرتاب می‌کند. تیم‌ملی فوتسال ناشنوایان ایران در ایستگاه پایانی رقابت‌های قهرمانی آسیا که از قضا به میزبانی تهران هم انجام شد، توانست مقابل چشمان هواداران و خانواده‌های بازیکنانش به مقام قهرمانی برسد. ایران در فینال این مسابقات به مصاف کویت رفت و توانست ۶ بر ۴ از سد این تیم بگذرد و جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
این قهرمانی حکم به حضور ایران به‌عنوان نماینده قاره کهن در جام‌جهانی فوتسال ناشنوایان در برزیل داد. البته در این فتح بزرگ، مشهدی‌ها هم بی‌تأثیر نبودند و یکی از ستاره‌های این تیم، مصطفی رحیم فردوسی‌نژاد، مشهدی بود؛ بازیکنی که با سابقه حضور و افتخارآفرینی در تیم‌ملی فوتبال ناشنوایان، این‌بار در سالن فوتسال خوش درخشید؛ درخششی که در هیاهوی خبری فوتبال و دیگررشته‌ها چندان دیده نشد.
پسر آرام محله خواجه‌ربیع مشهد حالا دیگر ۳۲ سال دارد، اما به آخرین ماجراجویی ورزشی‌اش در سرزمین فوتبال امیدوار است. مصطفی رحیم فردوسی‌نژاد، بازیکن مشهدی تیم‌ملی فوتسال ناشنوایان ایران، پس از قهرمانی با این تیم در رقابت‌های قهرمانی آسیا حالا می‌تواند یکی از مسافران جام‌جهانی برزیل باشد. مصطفی که رؤیای برازیلیا در سر دارد، در محله خواجه‌ربیع مشهد متولد شده است و سه خواهر و یک برادر دارد. پدرش راننده تاکسی است و پس از فوت مادرش روزگار سختی را می‌گذراند. او پس از ازدواج، حالا صدای زندگی را زیباتر می‌شنود.
ستاره مشهدی تیم‌ملی فوتسال ناشنوایان یک فوتبالیست حرفه‌ای است. او که امسال اولین‌بار با تیم‌ملی فوتسال ناشنوایان در قهرمانی آسیا شرکت کرد و عنوان قهرمانی را به دست آورد، سال‌هاست با تیم‌ملی فوتبال ناشنوایان ایران به مقام‌های زیادی در سطح آسیا و جهان رسیده است. مصطفی فوتبال را از آموزشگاه‌ها آغاز کرد و در دوران مدرسه توسط کمیته ورزش‌های ناشنوایان کشف شد.
او همراه دوستش مرتضی عباسی به این ورزش معرفی شد، اما عباسی به قد فردوسی‌نژاد پی این رشته را نگرفت. مصطفی رحیم فردوسی‌نژاد، محبوب را کاشف خود در این ورزش می‌داند و می‌گوید: «او معلم آموزش‌وپرورش بود و خیلی از بچه‌های ورزش‌های ناشنوایان کشف استعدادشان را مدیونش هستند. من هم سال‌ها زیرنظر او کار کردم و معتقدم پس از بازنشسته‌شدنش دیگر کسی نتوانست به اندازه او در این زمینه فعالیت کند.»
بازیکن مشهدی تیم‌ملی فوتسال ناشنوایان پس از آنکه تصمیم گرفت از فوتبال کناره بگیرد و به فوتسال بیاید، همراه تیم مشهد در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کرد. این مسابقات حکم انتخابی تیم‌ملی را هم داشت و مصطفی رحیم فردوسی‌نژاد همراه دو همشهری‌اش، مرتضی عباسی و محمدعلی گرایلی، به اردوی تیم‌ملی فراخوانده شدند، اما در ادامه فقط مصطفی بود که در ترکیب نهایی برای حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا قرار گرفت؛ بازیکنی که در جریان رقابت‌های قهرمانی کشور هم آسیب دید و در انتخابی نحس با خوش‌شانسی بهبود یافت و به رقابت‌ها رسید.
رقابت‌های فوتسال ناشنوایان قهرمانی آسیا به میزبانی شهر تهران و سالن کشتی‌رانی برگزار شد. در این رقابت‌ها ۱۰ تیم برتر آسیا در دو گروه پنج‌تیمی با یکدیگر رقابت کردند که در پایان ایران توانست در فینال کویت را شکست دهد و جام را بالای سر ببرد. تیم‌های ژاپن و عراق هم دو تیم دیگر راه‌یافته به مرحله نیمه‌نهایی بودند که ژاپن به مقام سوم رسید. ستاره مشهدی تیم‌ملی در این رقابت‌ها یک‌بار پایش به گل‌زنی باز شد و در بازی فینال هم یازده دقیقه بازی کرد. او و تیم‌ملی برای این موفقیت چهار اردوی سخت را پشت سر گذاشتند؛ اردو‌های ارومیه، کرج، خوزستان و تهران که حاصلش یک فتح بزرگ بود.
پاداش مدال‌آوران المپیکی ورزش ناشنوایان در دوره گذشته مبلغی بیش از ۷۰۰ میلیون تومان بود و حالا فوتسالیست‌های قهرمان ایران امیدوارند اساس جدول‌های اصلاحی وزارت ورزش پاداش درخورملاحظه‌ای بابت این قهرمانی بگیرند؛ پاداشی که می‌تواند به کار ورزشکارانی بیاید که یا بیکار هستند یا به‌علت مشکلات معیشتی، وضعیت خوبی ندارند. با این حال، آن‌ها سرود ملی را در سالن کشتی‌رانی به هنگام اهتزاز پرچم کشورمان و قهرمانی با عشق خواندند؛ سرودی که صدایش را نمیشنوند، اما هیجانش را با پوست و گوشت و استخوان احساس می‌کنند.