به گزارش شهرآرانیوز، یوگنی پریگوژین در سال ۱۹۶۱ میلادی در شهر لنینگراد، زادگاه پوتین به دنیا آمده و به دست مادری بیوه بزرگ شده که گرفتار مشکلات مالی بوده است. به نوشته سایت «دی مسنجر» امریکا، وی معروف به حمله و دزدی از آپارتمان‌ها و فروش اجناس سرقتی در بازار سیاه بوده و تقریبا همه سال‌های پس از ۱۹۸۰ میلادی را در بازداشتگاه‌ها به اتهام سرقت و کلاهبردای و فحشا گذرانده است.
هنگامی که پریگوژین در سال ۱۹۹۰ میلادی از زندان خارج شد، خود را در روسیه بسیار متفاوت یافت؛ جایی که در آن، نوع جدیدی از سرمایه داری پدید آمده بود، وی از طریق کیوسک هات‌داگ فروشی وارد دنیای تجارت شد که بعداً به زنجیره‌ای از کیوسک‌های هات‌داگ فروشی و سپس به یک امپراتوری تجاری کوچک از سوپرمارکت‌ها و رستوران‌ها تبدیل شد.
یکی از رستوران‌های مجلل او به اسم «نیو آیلند»، در اسکله سن پترزبورگ مورد علاقه پوتین بود و وی برای پذیرایی از افراد برجسته به هنگام سفر به روسیه از جمله «جورج دبلیو بوش»، رئیس جمهوری وقت امریکا از آن استفاده می‌کرد.
پوتین از صاحب این رستوران که مرد جوان جاه طلبی بود، بسیار خوشش می‌آمد. شرکت کترینگ او قرارداد‌های پرسود دولتی را برای تغذیه دانش آموزان، زندانیان و سربازان روسی به دست آورد و تنها یک قرارداد نظامی آن بیش از یک میلیارد دلار ارزش داشت. این تاجر روسی قرارداد‌های پذیرایی برای کرملین و ارتش را هم به عهده گرفت و پس از آن به عنوان «آشپز پوتین» شناخته شد.
قبل از جنگ با اوکراین، پریگوژین در آمریکا به دلیل تامین مالی آژانس بدنام جست‌وجوی اینترنتی، که واشنگتن آن را به انتشار اطلاعات نادرست در امریکا از سوی کرملین پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ میلادی متهم کرده است، معروف بود. پریگوژین در تحقیقات بازپرس ویژه رابرت مولر در سال ۲۰۱۹ و وزارت خزانه داری امریکا به دلیل ارتباطش با این عملیات، تحت تحریم قرار گرفت.
ارتباط پریگوژین با وزارت دفاع روسیه و همچنین نزدیکی‌اش با ولادیمیر پوتین احتمالا در نقش آفرینی‌اش در حمایت مالی از گروه واگنر بی‌تاثیر نبوده است.
نام گروه واگنر اولین بار در سال ۲۰۱۴ و همزمان با جنگ در شرق اوکراین بر سر زبان‌ها افتاد. شبه‌نظامیان این گروه در آن زمان همراه با جدایی‌طلبان شرق اوکراین با نیرو‌های دولتی می‌جنگدیدند.
دامنه نفوذ گروه واگنر پس از آن به تدریج به خاورمیانه و کشور‌های آفریقایی گسترش یافت. شبه‌نظامیان واگنر در سوریه و لیبی حضور داشتند و اتحادیه اروپا بر این باور است که ردپای شبه‌نظامیان واگنر در سودان و موزامبیک هم دیده می‌شود.
چرا پریگوژین به خود اجازه اعمال نفوذ داد؟
جوآنا دو دئوس پریرا، پژوهشگر ارشد یک اندیشکده بریتانیایی گفت که معتقد است پریگوژین در تلاش برای به‌دست‌آوردن احترام و رسمیت در ساختار‌های قدرت روسیه است. پریرا افزود: «او نقش یک قهرمان سربازان عادی را بازی می‌کند، به نخبگان نظامی انتقاد کرده و خود را «درمان» زخم‌های گذشته روسیه، به ویژه زخم‌های مربوط به سقوط اتحاد جماهیر شوروی نشان می‌دهد».
پریگوژین احتمالاً آرزوی رسیدن به وزارت دفاع یا فرماندهی یک منطقه اشغالی روسیه در اوکراین را دارد. این جایگاه به او اجازه می‌دهد تا اعمال‌نفوذ کرده، به رسمیت شناخته شود و احساس کند که به یک دستاورد میهن‌پرستانه رسیده است.
منبع: شفقنا، اقتصادنیوز