به گزارش شهرآرانیوز، درخشش نور شمعدانی‌های سرخ با چلچراغ‌های سبز حرم مطهر رضوی درهم‌می‌آمیزد، پرچم‌های عزا برافراشته می‌شود و بوی عود به مشام می‌رسد تا نشانه‌ای باشد برای آغاز موسم عزا و مراسم باشکوهی که در سوگ شهادت سید و سالار شهیدان برپا می‌شود. امسال هم به رسم هرسال در آخرین روز ماه ذی‌الحجه آیین سنتی «اذن عزا» با حضور خادمان بارگاه رضوی برگزار و پرچم سبزرنگ آستان دوست به نشان عزاداری ایام محرم به رنگ سیاه درآمد.
عصر روز سه‌شنبه ۲۷ تیرماه، رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی میزبان حضور منظم خادمان امام رئوف (ع) در آیین سنتی اذن عزا بود که به رسم هرسال در آخرین روز از ماه ذی‌الحجه و به مناسبت فرارسیدن ماه محرم، چشم هر زائر و مجاوری را که در به زیارت آمده بود، به خود خیره می‌کرد.
نصب پرچم‌های عزا بر سردر‌های حرم، رواق‌ها و صحن‌ها یکی دیگر از برنامه‌های اذن عزا بود که با تعویض پوش ضریح و در نهایت اهتزاز پرچم سیاه عزا بر فراز گنبد نورانی امام هشتم همراه شد.
در ابتدای این مراسم، استاد محمدجواد غفورزاده (شفق) شاعر نامدار آیینی به قرائت فراز‌هایی از ابیات و دل نوشته‌های خود پرداخت و در ادامه، نوبت به سخنرانی حجت‌الاسلام احمد مروی تولیت آستان قدس رضوی رسید. وی در این مراسم بیان کرد: امسال، ۱۳۸۴ سال از واقعه عاشورا می‌گذرد و علیرغم همه دشمنی‌ها، عداوت‌ها و کینه‌ورزی‌هایی که از سوی بنی‌امیه، بنی مروان و همه پیروان آن‌ها صورت گرفت، این حادثه امروز به‌مراتب شفاف‌تر، عمیق‌تر و تأثیرگذارتر از گذشته است.
تولیت آستان قدس رضوی با اشاره به آیه ۲۴ سوره مبارکه ابراهیم افزود: حقیقتاً می‌توان این حادثه بزرگ را یکی از مصادیق روشن و مبرهن این آیه شریفه دانست که فرمود «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ» و از این حیث، عاشورا را می‌توان به معنای واقعی، مصداق کلمه طیبه دانست که هیچ نیروی شیطانی نمی‌تواند آن را از ذهن مردم حق‌طلب و انسان‌های طرفدار آزادی پاک کند. اصل عزاداری هم در همان روز توسط خالق عاشورا حضرت اباعبدالله (ع) آغاز شد و روضه‌خوان آن روز نیز شخص حضرت بود؛ همانطور که وقتی پیکر قاسم ابن الحسن و حضرت علی‌اکبر (ع) را به داخل خیمه آوردند، امام حسین (ع) رو به زنان کرد و گفت که به خیمه بروند و بر آنان بگریند.
وی خاطرنشان کرد: همه روضه‌خوانان و سخنرانان باید جایگاه خود را قدر بدانند، زیرا عمل آن‌ها در استمرار عمل حضرت سیدالشهدا (ع) در روز عاشوراست. البته از سال ۶۱ تا قرن چهارم هجری، شرایط به‌گونه‌ای نبود که بتوان به‌صورت علنی بر شهدای کربلا گریست و اهل‌بیت (ع) از فرصت‌های مختلف برای تعظیم شعائر استفاده و به‌صورت پنهانی عزاداری می‌کردند تا اینکه سرانجام احمد معزالدوله دیلمی که حاکم بغداد بود، دستور داد در روز عاشورا بازار بغداد تعطیل باشد و مردم با پوشیدن لباس سیاه، عزاداری کنند. آن عزاداری علنی و آشکار سرآغاز این کلمه طیبه بود تا اینکه امروز کار به جایی برسد که نه‌فقط شیعیان و مسلمانان بلکه صاحبان ادیان مختلف به حسین‌ابن‌علی (ع) عشق بورزند.
حجت‌الاسلام مروی با اشاره به برگزاری آیین سنتی اذن عزا گفت: زائران محترم، خادمان عزیز و نمایندگان هیئات مذهبی از ایران و سایر کشور‌های اسلامی در این مراسم حضور پیدا می‌کنند تا در یک نگاه عمقی اعلام کنند که این برنامه‌ها نه صرفاً یک مراسم سنتی بلکه نشانه وفاداری، ایمان و تجدید بیعت با راه نورانی اباعبدالله (ع) و پاسخی به ندای «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» است.
وی ابراز کرد: امروز ما اینجا جمع شده‌ایم تا بگوییم ما نیز حاضریم در راه احیای دین خدا و سنت رسول پاکش، از مال و جان و خانواده خود دست بکشیم و فداکاری کنیم. بنابراین، چنین تجدیدبیعتی است که اذن می‌خواهد؛ همانطور که جناب حر ابنیزید ریاحی، حضرت علی‌اکبر (ص)، قمر بنی هاشم و همه شهدای کربلا نیز پیش از ورود به میدان از حضرت سیدالشهدا (ع) اذن می‌خواستند و از این به بعد هم این سنت برپا خواهد بود.
تولیت آستان قدس رضوی تصریح کرد: بدیهی است که انسان از روی عشق و عاطفه نسبت به کسی که مظلومانه به شهادت برسد، احساس دلسوزی می‌کند، اما اشک ما بر سیدالشهدا (ع) نه از روی این احساس بلکه براساس منطقی است که ثابت می‌کند همه خوبیها، پاکیها و مظاهر برجسته دین در ظهر عاشورا ذبح شد و تجسم مسلم قرآن زیر سم اسبها قرار گرفت. استمرار این تفکر باطل نیز امروز وجود دارد و ادامه همان جاهلیت و ظلمت، قرآن را به آتش میکشد و ادعای آزادی می‌کند.
وی تأکید کرد: همانطور که جاهلیت آن روز از پیامبر (ص) و اسلام نفرت داشتند، جاهلیت امروز نیز از این نهضت بیدارگر بیزار هستند و اینجاست که باید مراسمات عزاداری در اوج جلال و شکوه برگزار شود و فراتر از مرثیهسرایی، تببین تاریخ صورت بگیرد تا همه بدانند حسینابن علی (ع) غریبانه به شهادت رسید، زیرا تبلیغات سنگین بنی‌امیه به قدری ذهنها را شستوشو داده بود که با سکوت خواص، باعث شد کسانی که به کربلا میآیند و بر اباعبدالله (ع) شمشیر میکشیدند، وضو بگیرند و قصد قربت کنند.
در انتهای این مراسم، نمایندگان هیئات مذهبی از ایران و سایر کشور‌های اسلامی با حضور در مقابل جایگاه، پرچم‌های سیاه عزاداری را از دست تولیت آستان قدس رضوی دریافت کردند تا مراسمات عزاداری در اقصی نقاط کشور و جهان اسلام، به‌صورت رسمی آغاز شود.