عملیات خیبر را من به حسرت، خبر می‌شنیدم از رادیو. دوست داشتم رزمنده این عملیات باشم، اما چندسالی کم داشتم برای ایستادن در صف مردانی که قامت رشید کردند تا شکوه اساطیری ایران اسلامی، ترجمه‌ای به‌روز بیابد. امروز که در ساختمان روزنامه شهرآرا در میدان شهدای مشهد انگشتانم بر صفحه کلید می‌دود تا از آن روز‌ها روایت کند، یادم است ۳۶سال پیش را در آن سوی میدان شهدا، همان‌جا‌که پاساژ خرازی بود و دکه تلفن جلویش، صدای مارش و اخبار عملیات را از رادیو می‌شنیدم که صدایش در همه میدان به گوش می‌رسید. هنوز کلمات تیتر خبر در حافظه‌ام تازه است؛ «رزمندگان اسلام از دجله و فرات گذشتند.». این اولین عملیات گسترده آبی و خاکی ما بود که با‌توجه‌به غافلگیر‌شدن دشمن، در مراحل اولیه با پیشرفت سریع نیرو‌های ما همراه بود و در همین عملیات بود که دشمن بعثی برای نخستین‌بار به‌صورت گسترده و در حجم زیاد، از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرد. بنا‌بر گزارش‌ها، در‌خلال عملیات خیبر، که از ۳اسفند آغاز شد، ارتش عراق از تاریخ ۶اسفند۱۳۶۲ با به‌کارگیری ۳۳فروند بمب‌افکن، حدود ۱۰۰قبضه توپ و نیز هواپیما‌های تک‌موتوره و بالگردها، اقدام به بمباران شیمیایی گسترده مناطق عملیاتی، خطوط مقدم، مواضع توپ‌ها، عقبه و واحد‌های پشتیبانی نیرو‌های ایرانی کرد. بنا‌بر همین گزارش‌ها، ارتش عراق با اجرای حدود صد‌حمله شیمیایی، نزدیک به هزار بمب و راکتِ حامل عوامل شیمیایی و بیش‌از ۳۰۰۰ گلوله توپ شیمیایی شلیک کرد؛ یعنی جنایت جنگی را در همین عملیات به حد اعلا رساند و، چون از نبرد رو‌در‌رو با رزمندگان ما عاجز ماند، به ناجوانمردی در جنگ روی آورد؛ کاری که هیچ جنگجوی با‌شرافتی بدان دست نمی‌یازد، اما صدام و حامیانش را با جوانمردی چه کار! اگر آن روز، نهاد‌های بین‌المللی یقه جانی بغدادی را می‌گرفتند، جهان به سوگ سردشت و حلبچه نمی‌نشست و «درخت گردو»ها مدفن کودکان سرزمینم نمی‌شدند اما.... دشمن جنایت می‌کرد، اما ما با جوانمردی جواب می‌دادیم. در همین عملیات بود که رزمندگان خراسانی، تعدادی اسیر گرفتند و، چون امکانِ انتقال آنان به پشت جبهه نبود، بر‌خلاف رویه معمولِ جنگ‌ها در جهان، به رگبارشان نبستند، بلکه آزادشان کردند تا به کشور خود برگردند، اما جواب این جوانمردی را سال بعد عراقی‌ها، در عملیات بدر، یزید‌وار دادند؛ آنجا که از ما اسیر گرفتند، اما چون امکان تخلیه آنان به پشت جبهه را نداشتند، با تانک از رویشان رد شدند تا بگویند نوادگان همان جنایتکارانی هستند که بر پیکر سید‌الشهدا (ع) و یارانش اسب تاختند. بگذریم؛ عملیات خیبر حماسه‌ای بود در شمار قهرمانی‌های لشکریان صاحب‌الزمان که در جنگ هم درس جوانمردی می‌دادند. همین هم تفاوت ما را با دشمن آشکار می‌کرد. همین خُلق و خو، امروز هم خط تمیز ما از جهان کفر است. ما هیچ‌گاه اهل ناجوانمردی نیستیم. اهل سلاح نامتعارف کشتار‌جمعی نیستیم. ما بمب اتم را، حتی رفتن به‌سویش را با فتوای رهبرمان، حرام می‌دانیم، اما دشمنان ما را سلوک به ناجوانمردی است که در‌برابرش باید با اقتدار ایستاد. آن روز ما توان هوایی برای دفاع از رزمندگانمان را نداشتیم به اندازه‌ای که باید، اما امروز زمین و هوا و دریا، به اذن خداوند در سیطره قدرت جوانمردان ایرانی است و خیبر شکاران امروز دست برتر را دارند در دفاع از وطن.