صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

مرور فیلم «فرمانده»، یکی از آثار بخش اصلی جشنوارهٔ ونیز | قوانین انسانی از قوانین جنگی بالاترند

  • کد خبر: ۱۸۲۰۰۶
  • ۰۹ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۷:۰۸
فیلم «فرمانده» (Comandante)، به‌کارگردانی ادواردو ده آنجلیس، اولین فیلم بخش رقابت اصلی هشتادمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم ونیز است.

به گزارش شهرآرانیوز،‌‌‌‌ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم ونیز از سال ۱۹۳۲ آغازبه‌کار کرده و تا کنون ۷۹ مرتبه برگزار شده است. هشتادمین دورهٔ این جشنواره نیز از ۲۹ اوت آغاز شده است و تا ۹ سپتامبر ادامه خواهد داشت. در این دوره، ۲۳ فیلم از کشورهای مختلف در بخش رقابت اصلی به‌نمایش درمی‌آیند و بر سر کسب شیر طلایی با یکدیگر مبارزه می‌کنند. از امروز که ۳۱ اوت و روز سوم این جشنوارهٔ بین‌المللی معتبر است، فیلم‌های این بخش را با یکدیگر مرور خواهیم کرد. نخست، به‌سراغ فیلم افتتاحیه می‌رویم که محصول کشور میزبان است و در روز دوم پخش شده است.

مشخصات

  • نام: فرمانده
  • کارگردان: ادواردو ده آنجلیس
  • بازیگران: پیرفرانچسکو فاوینو، ماسیمیلیانو روسی، یوهان هِلدِنبرگ
  • مدت‌زمان: ۱۲۰ دقیقه
  • کشور: ایتالیا

خلاصهٔ داستان

سالواتوره تودارو (۱۹۰۸-۱۹۴۲) ‌فرمانده یکی از زیردریایی‌های نیروی دریایی سلطنتی ایتالیا بود که در آغاز جنگ جهانی دوم برای کشور خود می‌جنگید. او، در حین خدمت خود، کارهای قهرمانانه‌ای کرد که دوتا از آن‌ها ــ البته بیشتر به‌دلیل جنبهٔ انسانی‌شان ــ شهرت بسیار یافته‌اند. اولین کار او ــ که موضوع فیلم فرمانده است ــ به اکتبر ۱۹۴۰ بازمی‌گردد. در این زمان، تودارو که در اقیانوس اطلس می‌راند، یک شب، شبح یک کشتی تجاری را دید که چراغ‌خاموش آب را درمی‌نوردید. این کشتی ــ که بعداً معلوم شد بلژیکی است ــ ناگهان زیردریایی ایتالیایی را هدف حمله قرار داد.[۱] بدین ترتیب، نبردی درگرفت که زیاد طول نکشید، اما شدت بسیار داشت. این ستیز، سرانجام، با غرق‌شدن کشتی و پیروزی تودارو پایان یافت. اما این پایان ماجرا نبود؛ پس از آن، اتفاقی افتاد که فرمانده ایتالیایی اصلاً به‌واسطهٔ آن نام و آوازه یافته و در تاریخ ماندگار شده است: تودارو، ۲۶ نفر از خدمهٔ بلژیکی را دید که سوار بر یک قایق نجات در اقیانوس سرگردان‌اند، و تصمیم عجیبی گرفت: تودارو، علی‌رغم خطراتی که متوجه خود او و گروهش بود، و بر خلاف قوانین، قایق دشمن را بکسل کرد و تا نزدیک‌ترین بندر ــ که منطقه‌ای بی‌طرف بود ــ رساند.

سخن کارگردان

سالواتوره تودارو کسی بود که در اوج جنگْ فرماندهی یک از زیردریایی‌های ایتالیا را بر عهده داشت. او مردی بود قوی که بدون ترس یا ترحم کشتی‌های دشمن را غرق می‌کرد، اما دشمن درمانده را دشمن نمی‌دانست؛ او یک انسان دیگر بود که سالواتوره باید نجاتش می‌داد. انسان قوی اصلاً آن کسی است که از ضعیفان دست‌گیری می‌کند. فرماندهْ احکام و قوانین ابدی را ــ که در آسمان و دریا هم معتبرند ــ می‌دانست و آن‌ها را بر هر قانون دیگری مقدم می‌داشت. از این میان، یک حکم هم این است که هرکه یک نفر را نجات دهد انگار که نوع بشر را نجات داده است.

پانوشت

[۱] توضیح اینکه در زمان جنگ جهانی دومْ بلژیک، اگرچه اعلام کرد که بی‌طرف است، به‌اشغال نیروهای آلمانی درآمد، و برای همین، قاعدتاً، در برابر نازی‌ها و متحدان ایشان، از جمله ایتالیایی‌ها، قرار گرفت.


منبع: La Biennale di Venezia

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.