الهام ظریفیان | شهرآرانیوز؛ رضا تقی زاده بازیگر، نویسنده و کارگردان جوان مشهدی در عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون است. او کار تئاتر را از دوره دبستان آغاز و در دانشگاه به طور حرفه‌ای شروع به نویسندگی و بازیگری و کارگردانی کرد و چند فیلم کوتاه مانند «زالو»، «عبرت» و «آن لحظه» ساخت. تقی زاده در فیلم سینمایی «چک سفید» به کارگردانی علیرضا حاجی زاده و سریال «بچه زرنگ» به کارگردانی هادی حاجتمند، به عنوان بازیگر حضور داشت.
همچنین در سریال «آزادی مشروط» به کارگردانی مسعود ده نمکی به عنوان بازیگر و نویسنده همکاری کرد. او طراحی برنامه‌های تلویزیونی «دیدینو» و «گپینو» را هم در سابقه هنری خود دارد. فیلم کوتاه «شفیق»، ساخته او، قرار است امسال در جشنواره عمار به نمایش در آید. گفت وگوی کوتاه ما با تقی زاده به همین بهانه و بعد از سفر کاری اش به کربلا و نجف برای تهیه مستندی از راهپیمایی اربعین به نام «شیوع عشق» صورت گرفت.
در مرحله آهنگ سازی است و ماه آینده قرار است آن را برای پخش به جشنواره ملی فیلم عمار ارائه کنیم. پیش تولید «شفیق» را دی ماه پارسال شروع کردیم و در اسفند تولید آن را به پایان رساندیم. داستان این فیلم درباره اغتشاشات اخیر مشهد و شهید حسین و دانیال رضازاده است. در این فیلم همچنین از حاج قاسم هم یاد شده است. «شفیق» اولین فیلم ایرانی است که از هوش مصنوعی استفاده کرده است. ما از این فناوری در شبیه سازی صدای حاج قاسم استفاده کرده ایم.
به دنبال این هستیم که فیلم بعد از جشنواره در پلتفرم «عمار یار» هم اکران شود. از سوی دیگر با شبکه یک سیما مذاکره کرده ایم که کار را ذسالگرد شهادت حاج قاسم پخش کند.
جشنواره «عمار» به کشف استعداد‌ها کمک بزرگی کرده است، چون «عمار» یک جشنواره مردمی است. یعنی هرکس که علاقه به ساخت فیلم داشته باشد و در خودش استعدادی در این زمینه دیده باشد، می‌تواند در آن شرکت و هنر خودش را کشف کند. داوران این جشنواره اغلب پیشکسوتان سینما و تلویزیون هستند و این یک امتیاز ویژه برای شرکت کنندگان است. چون می‌توانند اثرشان را هرچقدر هم که از قوانین و اصول فنی فیلم سازی دور باشد، در معرض داوری این داوران قرار دهند. این باعث می‌شود کار شما دیده شود و توجه تهیه کنندگان سینما و تلویزیون را جلب کنید تا از کار‌های شما در آینده حمایت کنند.
مشهد هنرمندان زیادی دارد که متأسفانه بیشتر آن‌ها هنوز کشف نشده اند. جشنواره‌های این چنینی در دیده شدن این هنرمندان می‌توانند خیلی مؤثر باشند. البته به این شرط که مافیا‌های تلویزیون و سینما این جشنواره را هم قرق نکنند و نخواهند آن را مثل خیلی از جشنواره‌های دیگر در دست خود بگیرند. جشنواره فیلم عمار فرصتی هم برای حرفه‌ای هاست، هم برای تازه واردها.
نه. به این دلیل که «شفیق» یک بعد معنوی و شهدایی داشت، بهتر دیدم که در جشنواره عمار هم اکران شود و گرنه جشنواره‌های مختلفی هستند که بتوانیم «شفیق» را در آن‌ها ارائه بدهیم. بر این نظر هستیم که از صداوسیما هم پخش شود، ولی می‌خواستیم اول در جشنواره عمار اکران شود. امیدوارم کاری در خور نام شهیدان باشد. من به حاج قاسم ارادت ویژه‌ای دارم و برای این عرض ارادت از پی رنگ رئال در سوررئال یعنی واقعیت در خیال استفاده کردم.
فیلم‌های مذهبی مخاطبان خاص خودشان را دارند. این طور نیست که همه پای آن‌ها بنشینند. کار مذهبی ممکن است سلیقه خیلی‌ها نباشد و حتی ممکن است بعضی در مقابل آن گارد بگیرند. ازاین دست موضع گیری‌ها در این سال‌ها برای ما بسیار اتفاق افتاده است. کسی که بخواهد کار مذهبی بسازد، باید در مقابل همه حرف‌هایی که ممکن است بشنود و همه سنگ‌هایی که ممکن است به سمتش پرت شود سپری مقابل خود بگیرد.
متأسفانه در کشور ما از کار مذهبی هیچ حمایتی نمی‌شود. «شفیق» فیلمی مذهبی و با محور شهداست، ولی هیچ کس از آن حمایت نکرد. حتی سازمان‌هایی که برای این کار تأسیس شده اند کار را کنار گذاشتند. در کشوری که این قدر برای کار فرهنگی و جهاد تبیین تبلیغ می‌شود لازم است سازمان‌هایی که برای این کار بودجه دارند از چنین فیلم‌هایی حمایت کنند. اگر فیلم سازی کار غیرمذهبی بسازد، نسبت به کسی که می‌خواهد اعتقادات خود را به تصویر بکشد، چه از منظر دیده شدن، چه از منظر مالی، شرایط خیلی بهتری دارد.
ازآنجایی که حمایت خوبی از کار‌های مذهبی صورت نمی‌گیرد، نسبت به کار‌های خاکستری و سیاه خیلی ضعیف ترند، چه از نظر فنی و چه از نظر محتوایی. ساخت فیلم مذهبی حمایت می‌خواهد. این حمایت فقط مالی نیست و می‌تواند معنوی هم باشد. این نوع حمایت‌ها باعث گرایش مردم به این کار‌ها می‌شود.
من و گروهم به پیشنهاد یکی از دوستان به نجف رفتیم و در راهپیمایی اربعین شرکت کردیم تا مستند «شیوع عشق» را بسازیم. این مستند درباره اقشار و ملیت‌های مختلفی است که با فرهنگ‌ها و اعتقادات مختلف در این راهپیمایی حضور دارند. در این مستند به ویژه زائرانی را مدنظر قرار دادیم که در زندگی دشواری نداشته اند و با بهترین امکانات بزرگ شده اند. همیشه جای خواب و خوردوخوراک برایشان فراهم بوده و حالا همین افراد به عشق امام حسین (ع) و به خاطر اعتقاد قلبی خودشان، گرما، سختی مسیر، نبود جای مناسب خواب و مشکلات دیگر را به جان خریده اند و در این مسیر پا گذاشته اند.
در نظر داریم ادامه این مستند را روز ۲۸ صفر در مشهد فیلم برداری کنیم، در روزی که مشهدی‌ها به آن چهل و هشتم هم می‌گویند و زائران پیاده از شهر‌های اطراف به مشهد می‌آیند. در واقع می‌خواهیم این دو راهپیمایی را در کنار هم به صورت مکمل نشان دهیم. همین طور به این موضوع که سال به سال به این جمعیت مشتاق اضافه می‌شود هم توجه کرده ایم. وجه تسمیه مستند هم همین است و می‌خواستیم به فراگیر شدن این اتفاق اشاره کنیم.
برای جشنواره نیست. آنچه مدنظر ما بوده و قبل از اعزام به کربلا نیز مذاکراتی را برای آن انجام داده ایم پخش از رسانه ملی است. کار با هزینه خیران موکب‌ها ساخته شده است و هیچ کس در این کار به دنبال حقوق و مزایا نبوده است.
به صورت گروهی در حال نگارش سریالی با عنوان «مبهم» هستیم. داستان این سریال درباره اتفاقاتی است که برای یک خانواده در بستر رویداد‌های سیاسی و اجتماعی دهه ۶۰ کشور (مانند عملیات مرصاد و اقدامات منافقان) می‌افتد. لوکیشن‌هایی در استان‌های خراسان رضوی، تهران، گیلان، کردستان و ایلام و همچنین در شهر استانبول کشور ترکیه برای این سریال پیش بینی شده است. فعلا داریم فصل اول آن را در بیست قسمت می‌نویسیم. در نظر داریم بعد از نمایش کار و در صورت بازخورد مثبت مخاطبان فصل‌های دوم و سوم آن را هم ادامه بدهیم. هر فصل در یک دهه روایت خواهد شد.
با چند تهیه کننده مطرح سینما و تلویزیون صحبت کرده ایم، ولی کارگردانی آن قرار است با خود من باشد. برای نمایش کار هم با صداوسیما، هم با پلتفرم‌های نمایش خانگی مذاکراتی انجام داده ایم، ولی هنوز به توافق قطعی نرسیده ایم که کار را به کدام یک بدهیم. تا اواخر امسال این موضوع نهایی می‌شود و تولید را شروع خواهیم کرد. کار از نظر مالی سنگین است و بیش از ۳۵ بازیگر چهره دارد و از این نظر رکورد تازه‌ای در ایران دارد.