شهرآرانیوز - سعید تشکری نوشتن را از سال ۶۰ آغاز کرد. در همان سالهای آغازین، به علت تعدد آثار و حضور مستمر در عالم نویسندگی، در میان اهالی مطبوعات، سینما، تلویزیون و تئاتر به نامی آشنا بدل شد. در جشنوارههای متعددی که مدتها به عنوان شرکت کننده حاضر شده بود و عناوین خوبی کسب کرده بود، در سمت داور قرار گرفت و رمانهای موفقش در جشنوارههای گوناگون خوش درخشید، اما نقطه عطف زندگی سعید تشکری در دهه ۹۰ رقم خورد.
درست هنگامی که به انتشارات به نشر برای ارائه و چاپ آثار خود مراجعه کرد و گفت: «علاقه مندم آثار خوبی در خصوص امام رضا (ع)، حرم، زیارت و یاران حضرت رضا (ع) و امام موسی کاظم (ع) داشته باشم.» این آغازی بر سالها همکاری او با انتشارات به نشر در حوزه ادبیات رضوی بود که به گواه آثار متعددی، چون «اوسنه گوهرشاد»، «آبی ها» و کتاب «موقف» که کتاب سال استان شد، باقی سالهای عمر کوتاه، اما پربرکتش را وقف قلم زدن برای سلطان خراسان کرد. او از جایی به بعد، پس از نوشتنهای متمادی، موفقیتهای گوناگون و درخشیدنهای پیاپی، دریافته بود نوشتن جز برای ارزشهای والا و ماندگار برای او، اتلاف وقت و فرسایش بیهوده قلم است. او میخواست واژه هایش را خرج مفهومی از جنس نور کند.
سالهای سال، روزش را در صحن گوهرشاد حرم مطهر رضوی آغاز میکرد و برای جستن سوژههای تازه، گوش دل را به صدای فوارههای آب و پرواز کبوترها و زمزمه زائران میسپرد و با تولد ایدهای تازه، کوله پشتی معروفش را برمی داشت و به خلوتی دور از شهر پناه میبرد. گاه صدایش را ضبط میکرد و گاه بی توقف مینوشت و مینوشت و مینوشت.
خروجی تجربیات و تلاشهای مستمر او در حوزه ادبیات رضوی، تنها به انتشار کتابهایی ارزشمند محدود نشد. او بی تابانه، مشتاق تکثیر قلم در حوزه ادبیات ارزشی بود. نوشتن برای امام رضا (ع) و هرآنچه در این مسیر آموخته بود، میراث گران بهایی بود که دست ودل بازانه در عصرانههای داستان نویسی رضوی در اختیار علاقهمندان این حوزه قرار میداد.
بیش از صد جلسه منظم هفتگی در عصرهای سه شنبه میان پرشمار کتابهای انتشارات به نشر برگزار شد و استاد تشکری که به قداست این جلسات به مثابه رواقی از رواقهای امام رضا (ع) عقیده داشت، نویسندگان نوپا و گاهی حرفهای را کنار یکدیگر جمع میکرد و صبورانه هرآنچه برای پرورش قلم در مسیر امام رضا (ع) میدانست، بر روی دایره میریخت. ارادت او به آستان قدس رضوی و نگاشتن مدام آثار موفقی، چون «پاریس پاریس»، «غریب قریب»، «دورتاب» و... که او را به چهرهای درخشان در میان نویسندگان حوزه رضوی تبدیل کرده بود، بنیاد بین المللی امام رضا (ع) را در سال ۹۹ هم زمان با دهه کرامت بر آن داشت تا با عنوان خادم فرهنگی رضوی از وی تجلیل کند.
او که پیش از این در سال ۹۸ طی مراسم معرفی چهرههای سال هنر انقلاب اسلامی از سوی تولیت آستان قدس رضوی مفتخر به دریافت حکم خادمی حرم امام رضا (ع) شده بود، به نقطه امن زندگی معنوی اش دست یافته بود: «من نویسنده، فیلم نامه نویس و نمایش نامه نویس هستم، اما اصلیترین چیزی که اینها را میتواند برای من خوشایند کند خادمی امام رضا (ع) است.
بزرگترین اتفاق زندگی ام خادم الرضایی است و خدمت در آستان قدس رضوی در قالب نوشتن به زائر آقا بی نظیر است. اگر نامی هست برای امام رضا (ع) است.»
«آبی ها» در دو جلد، روایت پزشکی مسیحی به اسم زکریای رومی را نقل میکند. این پزشک در زمان هارون الرشید زندگی میکند و به دنبال پیشوا و الگوی زمانه خود میگردد که درنهایت به محضر امام هشتم شیعیان (ع) میرسد. این رمان دوجلدی با موضوع رضوی، روایتگر پزشکی است که به دنبال گوهر کامل معاصر خویش است و دیگر نمیخواهد در پستوی قدرت راهبان بماند، شهر انطاکیه و حران، تبعیدگاه دانش این طبیب دلداده است که در سیر این هجرت، هم عشق زمینی مییابد و هم آسمانی و طوفان آبیترین رویداد زندگی اش را به تلاطم میرساند. آبیها به قلم سعید تشکری در دو جلد نگاشته شده و از سوی به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی) چاپ و روانه بازار کتاب شده است.
نخستین کتاب از مجموعه هشت جلدی سعید تشکری با همین عنوان است که در آن به هجرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) از مدینه به مرو، پذیرش ولایت عهدی و شهادت ایشان میپردازد. داستان «ولادت» از یافت شدن فرزندان دو شبان خراسانی یکی کاتب و دیگری صحاف در ویرانههای شوش دانیال پس از دیدار با مولای خود امام موسی کاظم (ع) و در پی کشتاری که عباسیان برای تاراج پارسیان انجام داده اند، آغاز میشود.
سفر امام رضا (ع) و خواهر گرامی ایشان، حضرت معصومه (س) به ایران در این کتاب، از زبان مجموعهای از کاراکترها بیان میشود که تشکری سعی کرده است با رعایت ایجاز و خلق زبان فاخر متناسب با موقعیت و رخداد رمان، آن را به ماجرایی بیش از یک سفر تعبیر و از آن به حادثهای برای تغییر سرنوشت محتوم ایرانیان مسلمان و مقسم آن به قبل و بعد از خود یاد کند.
سعید تشکری در کتاب «غریب قریب» داستان ساختن و بازسازی حرم امام رضا (ع) در دورههای مختلف تاریخ ایران را روایت میکند. «غریب قریب» در دوازده بخش با قالب داستانی جذاب، ساخت و نگهداری حرم را در دورانهای نوغانیان، سامانیان، غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، چنگیزی ها، ایلخانان، تیموریان، صفویان، افشاریان و قاجار نقل میکند.
در بخشهایی از این کتاب، کرامات حضرت رضا (ع) را برای یاری رساندن به شیعیان در برهههای مختلف تاریخی بیان میکند و لحظه لحظه تلاش عاشقان حضرت را برای نگهداری از این قطعه بهشتی به تصویر میکشد. کتاب «غریب قریب» از سوی نشر کتابستان معرفت در ۶۰۰ صفحه به چاپ رسیده و برای نگارش آن از مستنداتی که در رمان «ولایت» استفاده شد ه، بهره گرفته شده است و در برخی پیوستهای تاریخی نیز اشاراتی به حرم رضوی و تاریخچه آن دارد.