نیرو‌های سپاه در جبهه‌های غرب کشور با قبضه‌های ۱۰۵ میلی متری امانتی توپ خانه ارتش کارشان را در پادگان ابوذر شروع می‌کنند. بعد از آن قبضه‌های غنیمتی از عراق که در عملیات فتح المبین و بیت المقدس به دست می‌آید دست یگان‌ها را باز می‌گذارد تا هر یگان واحد توپ خانه‌ای را تشکیل دهد.
پس از شروع به کار توپ خانه‌ها به شکل مذکور رزمندگانی که با توپ خانه آشنا شده اند به فکر سامان دهی یگانی به استعداد گروه یا تیپ توپ خانه صحرایی می‌افتند؛ از نیمه دوم سال ۱۳۶۱ بحث جدی می‌شود و نهایتا در آبان که با ماه محرم هم زمان است، اولین گروه توپ خانه سپاه با جمع آوری قبضه‌های پراکنده و ادغام گردان‌های موسی بن جعفر (ع) و گردان روح ا... تأسیس می‌شود و به فرمان دهی سردار شهید حسن غازی شروع به کار می‌کند.
سنت نام گذاری یگان‌های نظامی (یک شماره و اسم) و هم زمانی با ماه محرم سبب می‌شود نام «۶۱ محرم» برای اولین گروه توپ خانه سپاه انتخاب شود. هدف اصلی تأسیس این گروه پشتیبانی آتش پرحجم از یگان‌های رزمی خراسان و سایر یگان‌های سپاه و در بعضی مواقع ارتش است.
هدفی که با حضور رزمندگان آموزش دیده دلاور خراسانی و اجرا، هدایت و تطبیق دقیق آتش از سوی این گروه در میدان نبرد، به خوبی محقق و گروه توپ خانه ۶۱ محرم به یکی از یگان‌های تأثیرگذار نیروی زمینی در دوران دفاع مقدس تبدیل می‌شود. در عملیات «خیبر» مأموریت عمل کلی توپ خانه قرارگاه قدس به گروه ۶۱ محرم واگذار می‌شود. همچنین اجرای آتش در عملیات «والفجر ۸» و «کربلای ۵» که پیروزی رزمندگان اسلام را به همراه دارد، نتیجه تلاش‌های رزمندگان این یگان است.
این گروه توپ خانه‌ای که ابتدا زیر نظر مرکز توپ خانه سپاه پاسداران تشکیل شده، بعد‌ها باتوجه به روش سپاه در واگذاری هر یگان رزم به یکی از استان‌های کشور برای تأمین نیروی انسانی و پشتیبانی لجستیکی، باتوجه به خراسانی بودن اغلب نیروهایش در شهریور ۱۳۶۳ به نیرو‌های سپاه چهارم (خراسان) واگذار شد و به تیپ ارتقا یافت. واگذاری‌ای که تا امروز برقرار است و این یگان هم اکنون در شهرستان تربت حیدریه استقرار دارد.