نکاتی درباره داشتن یک زندگی ایمن

به گزارش شهرآرانیوز شاید در همین لحظه که مشغول خواندن این مطلب هستید، اتفاقی رخ بدهد و مجبور شوید از جانتان محافظت کنید. واقعیت درستی است که «حادثه هیچ‌گاه خبر نمی‌کند». خیلی‌ها که از حوادث تلخ عبور کرده‌اند به این درک رسیده‌اند که اگر قبل از حادثه اطلاعات کافی داشتند کمتر در آن زمان دچار بحران و خسارت می‌شدند. امروز فرصت خوبی است تا به بهانه روز «آتش‌نشانی و ایمنی» نکات کاربردی برای رویارویی با آتش‌سوزی و حوادث را با هم مرور کنیم.

اولین گام؛ مجهز بودن

فرقی نمی‌کند خانه باشد، محیط کار یا خودرو، در هر شرایطی تجهیز کردن محیطی که با آن سر‌و‌کار دارید به کپسول‌های اطفای حریق واجب است. کپسول‌های آتش‌نشانی ابتدایی‌ترین تجهیزاتی هستند که باید در هر محیطی تدارک دیده شوند. البته آموزش استفاده درست و به‌موقع از آن‌ها بسیار مهم است.

از اینجا با کاربرد انواع کپسول‌های خاموش‌کننده در شرایط اضطراری مطلع می‌شوید.

دومین گام؛ آموزش

اعضای یک خانواده، دانش‌آموزان یک مدرسه، کارمندان یک اداره، شرکت یا سازمان، کارگران مشاغل صنعتی و... همه و همه بهتر است آموزش‌های لازم برای رویارویی با حوادث و سوانح را ببینند.

در این بین آموزش به کودکان از مهم‌ترین موضوعاتی است که باید به آن توجه شود. چرا که این گروه افراد به علت کنجکاوی به دنبال وسایل بازی آتش‌زا می‌گردند. آشنایی با درک خطر، مدیریت درست مسئله در زمان بحران در قالب بازی و تمرین‌های کودکانه، به این گروه سنی کمک می‌کند تا آموزش‌های لازم برای زندگی ایمن‌تر را ببینند.

سومین گام؛ آگاهی قبل از حادثه

آتش‌سوزی با برق و لوازم گرمایشی، گیر افتادن در آسانسور، گیر کردن حلقه انگشتری و... از رایج‌ترین حوادثی است که پای آتش‌نشانان را به محل حادثه باز می‌کند. با این حال به خاطر سپردن نکاتی باعث می‌شود تا شاهد کاهش آمار سوانح باشیم. در ادامه به چند نمونه از حوادث مرسومی که با توجه به هشدار‌ها بار‌ها تکرار شده‌اند اشاره خواهیم کرد:

• یک پریز برق نباید بار چند وسیله برقی پرمصرف را به دوش بکشد.
• از عبور سیم‌ها و کابل‌های برق از مکان‌هایی که باعث ساییدگی روکش سیم می‌شود مثل زیر فرش باید پرهیز شود.
• آب خاموش‌کننده مناسبی برای انواع حریق‌ها نیست. به عنوان نمونه در آتش‌سوزی لوازم برقی اگر آب روی آن ریخته شود باعث شوک الکتریکی به فرد می‌شود.
• مواد اشتعال زا، وسایل آتش‌زا یا اقلام خطرناک مثل لوازم برقی باید دور از دسترس کودکان قرار بگیرند.
• نکاتی مثل آشنایی با صدای آژیر و شماره‌های امدادی مثل ۱۲۵ و ۱۱۵ حتما به اعضای خانواده آموزش داده شوند.
• کارکرد هشدار‌دهنده‌های دود به صورت مرتب چکاپ شوند.
• در چیدمان لوازم در محیط به این نکته توجه شود که مواد اشتعال‌زا مثل پرده در نزدیکی وسایل گرمایشی از جمله بخاری، شومینه و... نباشند.
• از راه‌های خروج اضطراری اطلاع کسب کنید.
• مانوری نمایشی را برای زمان‌های بحرانی مثلا عبور از اتاقی که دود گرفته برای اعضای خانواده یا همکاران برگزار کنید.

چهارمین گام؛ هوشیاری در زمان حوادث

• به صدا در‌آوردن زنگ خطر
• اطلاع‌رسانی سریع به آتش‌نشانی (۱۲۵)
• اطلاع‌رسانی به اورژانس در صورت وجود مصدوم (۱۱۵)
• ترک محلی که آتش گرفته است
• دوری حداقل سی‌متری از ساختمانی که در آن حریق رخ داده است
• خروج از راه‌پله
• استفاده نکردن از آسانسور
• خفه‌کردن شعله‌های ابتدایی با شن و نمک، پتوی نمناک و کپسول‌های اطفای حریق
• بستن دستمال خیس دور دهان و بینی برای استنشاق نکردن دود‌های سمی
• غلت‌زدن روی زمین برا‌ی آن‌هایی که لباسشان آتش گرفته است

پنجمین گام؛ توان‌یابان را دریابید

اگر فرزندی دارید که ناتوان جسمی است حتما قبل از بروز حوادث برخی نکات را به او آموزش دهید و به موارد زیر در زمانه حادثه دقت کنید.

افرادی که اختلال بینایی دارند:

• از قبل دولا شدن و راه رفتن هم‌زمان را به او آموزش دهید.
• آن‌ها را با مفهوم صدای آژیر آشنا کنید.

کسانی که اختلال بیماری دارند:

• در سال دو بار راه فرار را با آن‌ها تمرین کنید.
• اگر خارج از محیط هستید نیرو‌های امدادی را در جریان بگذارید.
• یک محل قرار برای دیدن همدیگر بعد از حادثه تعیین کنید.
• نقشه راه فرار را در محیط خانه بچسبانید.

افرادی که ناشنوا و کم‌شنوا هستند:

برای آژیر خطر یک چراغ تعریف کنید که نور را انعکاس دهد یا لرزشی به پایه تخت او بدهد. آژیر را در جای قابل دید نصب کنید.

کسانی که ناتوانی جسمی دارند:

• یک رمپ برای خروج در محیط تعبیه کنید.
• از رد شدن واکر و ولیچر از در‌ها اطمینان حاصل کنید.
• طبقات پایین را برای سکونت انتخاب کنید.
• خروج از راه فرار را از قبل با او تمرین کنید.
• موانع را از سر راه بردارید.
• ایستادن، افتادن و چرخیدن را با او تمرین کنید.