به گزارش شهرآرانیوز اگر قرار به مطالبه گری و دل سوزی کردن هم درمیان باشد، اهالی روستای فارمد که همیشه همسایه اژدرکوه بوده اند، بیش از همه برایش نگران بوده اند و هستند. اولین نفری هم که به نمایندگی از همه نامه درخواست ثبت ملی اژدرکوه را نوشت، محسن هادیان فر رئیس شورای روستای فارمد بود. او سال ۱۳۹۸ نامه‌های درخواستش را نوشت و اتاق‌های مسئولان میراث و نماینده‌های مجلس را یک به یک رفت تا نتیجه‌ای بگیرد.
هادیان فر از تاریخچه اژدرکوه می‌دانست و هربار که چشمش به ماشین‌های معادن می‌افتاد که از تنه کوه بالا و پایین می‌روند، نمی‌توانست دست روی دست بگذارد و تماشاچی باشد: علاوه بر سابقه تاریخی، اژدرکوه مصداق بارز دغدغه رهبر معظم انقلاب درباره کوه خواری بود. ما هم با همه این دلایل می‌خواستیم جلو این کار را بگیریم، برای همین اولین بار درخواست ثبت ملی را به میراث مطرح کردیم.
ماجرا فقط به اداره میراث فرهنگی مربوط نبود، بلکه پای صنعت ومعدن هم در میان بود. اصلا مجوز آنچه او کوه خواری می‌نامد، از همان جا صادر شده بود: به اداره صنعت ومعدن مراجعه کردیم، گفتیم معادن درحال تخریب کوه هستند، باید جلو آن گرفته شود. با استناد بند قانونی هم گفتیم، اما بهانه مجوز آوردند که کارشان قانونی است. ماده ۴۳ برنامه ششم توسعه را مطرح کردیم که یکی از شروط اولیه صدور مجوز معادن این است که باید با رعایت ملاحظات زیست محیطی باشد، یعنی همان چیزی که اکنون اتفاق نمی‌افتد.
به گفته هادیان فر، تخریب اژدرکوه و استخراج سنگ آهک و...، زمین‌های کشاورزی و پوشش گیاهی منطقه را تخریب کرده و به زیست جانوری آسیب رسانده است. او ادامه می‌دهد: اگر وضعیت کوه خواری به همین شکل ادامه پیدا کند، در سال‌های نه چندان دور شاهد ازبین رفتن تدریجی سدی خواهیم بود که اکنون مانعی برای انتقال ریزگرد‌ها به مشهد و روستا‌های حاشیه شهر است، اما متأسفانه پاسخ درستی نشنیدیم.
پیگیری‌های آنان از نوشتن نامه درخواست شروع شد، اما با حضور در جلسات متعدد در دفتر نماینده مجلس و فرمانداری ادامه پیدا کرد، آن هم با حضور مسئولان میراث فرهنگی و سازمان صنعت ومعدن. یعنی همه آن‌ها که به نوعی اژدرکوه در حوزه کاری شان بود، از درخواست اهالی برای ثبت ملی آن مطلع شدند و رودررو حرف هایشان را شنیدند.
بار‌ها جلسات برگزار شد و ابهامات را بررسی کردند، اما دستور مقامات مسئول هم به جایی نمی‌رسید. حتی مهلت دوماهه حجت الاسلام والمسلمین پژمانفر، نماینده مجلس، برای پیگیری میراث هم ۱۰ ماه روی زمین ماند، اما هادیان فر و اعضای سمن‌های محیط زیستی آن قدر رفتند و آمدند که میراث برای ثبت ملی اقدام کرد.
هادیان فر ادامه می‌دهد: در جلسه‌ای که با مسئولان داشتیم، این موضوع مطرح شد که تا ثبت ملی شدن جلو فعالیت معادن گرفته شود، اما نماینده صنعت ومعدن گفت چنین کاری امکان پذیر نیست، با وجود این، به محض اعلام رسمی ثبت ملی شدن، فعالیت آنان را متوقف خواهیم کرد. با همه زمانی که از دست رفت، به هرحال امسال ثبت ملی کوه به نتیجه رسید، اما می‌بینید که فعالیت معادن به شدت بیشتری نسبت به قبل ادامه دارد.
او همچنان نگران است که تلاش‌های چندساله شان هنوز به نتیجه اصلی نرسیده است: اژدرکوه می‌تواند به قطب گردشگری مشهد و استان تبدیل شود. اکنون برای ساخت آبشار و کوهشار در جنوب شهرمان هزینه می‌کنیم، درحالی که اژدرکوه به عنوان یکی از کوه‌های زیبای ایران به صورت خدادادی می‌تواند گردشگری را در مشهد تقویت کند. چنان که اکنون محل تردد بسیاری از کوهنوردان است.
رئیس شورای روستای فارمد پس از پیگیری‌ها و شرکت در جلساتی با حضور نماینده مجلس و فرماندار، به یک نتیجه مهم رسیده است: ابهام زیادی در این موضوع وجود دارد، طوری که به نظر می‌رسد افرادی که مجوز این معادن را دارند، این قدر قدرت و پشتوانه دارند که حرف نماینده مجلس و فرماندار هم روی زمین می‌ماند. دراین میان، سؤال ما این است که چرا استاندار به ماجرای تعیین تکلیف این کوه تاریخی وارد نمی‌شود. چه دلیلی از این محکم‌تر که باید از یک اثر تاریخی حمایت کرد؟!