علی‌اکبر دهخدا در سال ۱۲۵۷ به دنیا آمد و پس از ۷۷ سال در هفتم اسفند ۱۳۳۴ چشم از جهان فروبست. به مناسبت سالروز درگذشت او چند خطی را درباره او می‌نویسم.
در این راستا وقتی به احوال بزرگان معرفت و ادبی، چون علامه دهخدا می‌اندیشیم، به یاد می‌آوریم که او بی هیچ مدرک و عنوان آب و نان‌آوری و هیچ شغل، سمت رسمی، حقوق استادی و وزارت و وکالت و فرهنگستانی یک‌تنه عمری را چمباتمه زده و «لغت‌نامه» و «امثال‌وحکم» ما را تدوین کرده است.
در عین حال دهخدا به بهانه اینکه «ما اساتید ادب را چه به امور سیاسی و حال و روز کار سیاه مملکت و ملت؟» شانه از زیر بار گران دخالت در امور سیاسی هم خالی نکرده و «چرندوپرند» را با زبان طنز سیاسی نوشته است. در عین حال او از روزنامه‌نویسی و فعالیت سیاسی هم غافل نبوده است.
فریاد آدم! از ته دل برمی‌آید که «الهی درد و بلای امثال دهخدا و ملک‌الشعرا بهار و... بخورد به فرق سر دانشمندنما‌های حقه‌باز نان به نرخ روز خوری که بدون رساندن هیچ ثمر بارزی به عامه مردم، به انواع مختلف و با هوچی‌گری مشغول تبلیغات و بزرگداشت گرفتن برای خود هستند و در کنار آن، دولپی هم از آخور می‌خورند و هم از توبره!»