تصاویر مردان میدان مین، در مشهد اکران می‌شود تبریک شهردار مشهد مقدس به مناسبت عید سعید قربان (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) توضیحات مدیرعامل شرکت قطار شهری مشهد در خصوص بدهی به صندوق توسعه ملی کیفیت هوای کلانشهر مشهد امروز (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) در شرایط بسیار ناسالم قرار دارد پرداخت کامل معوقات بیمه تکمیلی کارکنان شهرداری مشهد افزایش ساعات سرویس‌دهی خط ۳ قطار شهری مشهد در روز عرفه (۱۵خرداد ۱۴۰۴) پیام تسلیت رئیس شورای اسلامی شهر مشهد مقدس در پی جان‌باختن پاکبان مشهدی آماده‌باش کامل ناوگان تاکسیرانی مشهد هم‌زمان با سالروز رحلت بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، قیام ۱۵خرداد و برگزاری دعای عرفه ۱۴۰۴ بی‌احتیاطی راننده منجر به فوت یک پاکبان مشهدی در پیاده‌رو شد (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) پیام تسلیت شهردار مشهد به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) و گرامیداشت یوم الله ۱۵ خرداد امضای تفاهم نامه تامین مسکن حمایتی ویژه اقشار خاص در مشهد «نهضت آسفالت» در مشهد | تحقق ۴ میلیون مترمربع روکش معابر تا پایان خرداد ۱۴۰۴ پیگیری تأمین منابع مالی در قرارگاه راهبری و تحول در مدیریت منابع شهری مشهد حسامی: از ظرفیت‌های رسانه‌ای برای روشنگری درباره جنایات رژیم صهیونیستی استفاده کنیم سرویس‌دهی ویژه ناوگان اتوبوسرانی مشهد در روز‌های عرفه و عید سعید قربان (۱۵ و ۱۶ خردادماه ۱۴۰۴) محدودیت‌های ترافیکی مراسمات دعای عرفه و نماز عید قربان ۱۴۰۴ در مشهد اعلام شد کدام مراکز معاینه فنی در مشهد، ۱۴ و ۱۵ خرداد ۱۴۰۴ فعال هستند؟ دستگاه حفار خط سه مترو مشهد در نزدیکی ایستگاه امامیه قرار دارد مشهد، پیشتاز توسعه مسیر‌های دوچرخه‌سواری در کشور با ۲۲۰ کیلومتر زیرساخت بازگشت تیم ملی دوومیدانی به کشور در غیاب حاشیه‌سازان وضعیت عارف آقاسی مشخص شد
سرخط خبرها

ماجرای آرامگاه شاعر شاهنامه

  • کد خبر: ۲۵۳۱۷
  • ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۴۰
ماجرای آرامگاه شاعر شاهنامه
مهدی سیدی - خراسان‌پژوه
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز پایان ساخت و افتتاح آرامگاه باشکوه فعلی حکیم توس، ابوالقاسم فردوسی، پس از ۴ سال بازسازی، در سال ۱۳۴۷ خورشیدی است. بنای اولیه که ظاهر و نمای بیرونی آن دقیقا شبیه بنای کنونی بود، در زمان پهلوی اول و به همت انجمن آثار ملی طی چند سال تلاش برای طراحی آن، آخرالامر براساس طرح پیشنهادی مهندس آذربایجانی‌الاصل و تحصیل‌کرده آلمان، مهندس کریم طاهرزاده بهزاد (که ساختمان‌های زیبای بیمارستان امام رضا (ع) مشهد هم توسط او طراحی و بنا شده است)، در سال ۱۳۱۳ خورشیدی، به عللی توسط معماری به نام «لرزاده» شتاب‌زده ساخته شده بود.

به همین سبب کمی پس از احداث بنا پایه‌های آن شروع به نشست کرد، تا اینکه ۳۰ سال بعد باید تخریب و بازسازی می‌شد که از سال ۱۳۴۳ تخریب آن آغاز و مجددا بنای حاضر، با تالاری وسیع در کف، به همان صورت قبلی ساخته و در دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۷ افتتاح شد. بنای اولیه طوری طراحی شده بود که مجسمه عظیمی از فردوسی بر روی سکویی وسیع، به ارتفاع چند‌ده متر، با کلاهکی بر سر قرار گیرد. در این طرح که به تصویب انجمن آثار ملی رسیده و سکوی آن هم ساخته شده بود، به ابتکار آندره گدار فرانسوی به جای مجسمه فردوسی ساخت بنایی شبیه اهرام مصر شروع شد (که اغلب به اشتباه آن را بنای پیشین آرامگاه فردوسی معرفی می‌کنند). این بنای فرعونی در نیمه ساخت جمع‌آوری شد. به همین دلیل قرار شد که ساختمانی دیگر بر روی سکو ساخته شود. این بار مهندس طاهرزاده طرح فعلی را اراﺋه داد، اما تأکید کرد که سکوی ساخته‌شده، چون برای مجسمه بوده است، تحمل ساختمانی باشکوه را نخواهد داشت. چون قرار بود ساختمان بنا در سال ۱۳۱۳ خورشیدی و برای جشن هزاره فردوسی، مثلا نزدیک به هزارمین سال تولد شاعر (که در اصل سال ۳۲۹ قمری بوده است، اما آن را ۳۲۳ محاسبه کرده بودند) آماده شود، اما یک سال بیشتر فرصت نمانده بود. معمار باشی آقای مهندس طاهرزاده (به نام حسین لرزاده) مدعی شد که فنداسیون ساخته‌شده تحمل بنا را هم دارد و شروع به ساخت کرد و یک‌ساله بنا را ساخت! اما برآورد آقای طاهزاده درست از کار درآمد و ساختمان شروع به نشست کرد. مهندس ناظر جمع‌آوری و بازسازی بنا (با همان ظاهر پیشین) آقای مهندس هوشنگ سیحون و دستیار وی مهندس جودت بود. ایشان به‌جز ساخت تالار وسیع زیرین، باغ آرامگاه را هم از هر طرف ۵۰ متر توسعه داد. همچنین ۲ ساختمان برای رستوران غذای سرد و گرم هم ساخت که حالا یکی برای رستوران و دیگری برای موزه استفاده می‌شود.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->