راهپیمایی حمایت از غزه فردا جمعه (۱۰ فروردین ۱۴۰۳) در مشهد برگزار می‌شود هشتمین شب جشنواره هنر‌های نوری کوهسنگی مشهد| ترازی بین‌المللی با هنرمندانی ایرانی+ فیلم تعطیلی موقت جشنواره هنر‌های نوری مشهد به مناسبت لیالی قدر عیدانه مدیریت شهری به اهالی محدوده جاده سیمان مشهد+ فیلم سخنگوی شورای شهر مشهد مطرح کرد: لزوم تفویض اختیارات کمیسیون ماده ۵ به کلانشهرها افزایش ۳۰ درصدی نیرو‌های کارگری شهرداری مشهد در شب‌های قدر همراهی مشهد با پویش جهانی «ساعت زمین» سرویس‌دهی صلواتی ناوگان اتوبوسرانی مشهد به حرم مطهر در سالروز شهادت حضرت علی(ع) کاهش محسوس دما در مشهد فردا جمعه (۱۰ فروردین ۱۴۰۳) شهردار مشهد: تست گرم فاز اول خط ۳ قطار شهری مشهد ١٨ فروردین انجام می‌شود یک قلاده گرگ هار در مشهد زنده‌گیری شد + عکس سرویس دهی رایگان قطار شهری مشهد در روز شهادت امام علی(ع) | فعالیت قطار شهری در شب های قدر تا پایان مراسم سومین دوره پویش «مشهد مهربان» در مشهد آغاز شد+ فیلم شهردار مشهد مطرح کرد؛ تجلی ظرفیت‌های شورای اجتماعی محلات در پویش «مشهد مهربان» خدمات‌رسانی رایگان خطوط قطار شهری و اتوبوسرانی مشهد در شب‌های قدر + فیلم ورود بیش از ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار زائر به خراسان رضوی (۸ فروردین ۱۴۰۳) خدمت رسانی ۳۵ هزار ناوگان مسافربری برون شهری به زائران و مسافران نوروزی مشهد مراسم شب‌های قدر در گلزار مطهر شهدای بهشت رضا (ع) برگزار می‌شود «جناب خان» و فرزاد حسنی روی آنتن شبکه نسیم می‌روند فرماندار مشهد: رضایت زائران از اقدامات شهرداری مشهد در استقبال از بهار ملموس است
سرخط خبرها

ماجرای آرامگاه شاعر شاهنامه

  • کد خبر: ۲۵۳۱۷
  • ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۴۰
ماجرای آرامگاه شاعر شاهنامه
مهدی سیدی - خراسان‌پژوه
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز پایان ساخت و افتتاح آرامگاه باشکوه فعلی حکیم توس، ابوالقاسم فردوسی، پس از ۴ سال بازسازی، در سال ۱۳۴۷ خورشیدی است. بنای اولیه که ظاهر و نمای بیرونی آن دقیقا شبیه بنای کنونی بود، در زمان پهلوی اول و به همت انجمن آثار ملی طی چند سال تلاش برای طراحی آن، آخرالامر براساس طرح پیشنهادی مهندس آذربایجانی‌الاصل و تحصیل‌کرده آلمان، مهندس کریم طاهرزاده بهزاد (که ساختمان‌های زیبای بیمارستان امام رضا (ع) مشهد هم توسط او طراحی و بنا شده است)، در سال ۱۳۱۳ خورشیدی، به عللی توسط معماری به نام «لرزاده» شتاب‌زده ساخته شده بود.

به همین سبب کمی پس از احداث بنا پایه‌های آن شروع به نشست کرد، تا اینکه ۳۰ سال بعد باید تخریب و بازسازی می‌شد که از سال ۱۳۴۳ تخریب آن آغاز و مجددا بنای حاضر، با تالاری وسیع در کف، به همان صورت قبلی ساخته و در دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۷ افتتاح شد. بنای اولیه طوری طراحی شده بود که مجسمه عظیمی از فردوسی بر روی سکویی وسیع، به ارتفاع چند‌ده متر، با کلاهکی بر سر قرار گیرد. در این طرح که به تصویب انجمن آثار ملی رسیده و سکوی آن هم ساخته شده بود، به ابتکار آندره گدار فرانسوی به جای مجسمه فردوسی ساخت بنایی شبیه اهرام مصر شروع شد (که اغلب به اشتباه آن را بنای پیشین آرامگاه فردوسی معرفی می‌کنند). این بنای فرعونی در نیمه ساخت جمع‌آوری شد. به همین دلیل قرار شد که ساختمانی دیگر بر روی سکو ساخته شود. این بار مهندس طاهرزاده طرح فعلی را اراﺋه داد، اما تأکید کرد که سکوی ساخته‌شده، چون برای مجسمه بوده است، تحمل ساختمانی باشکوه را نخواهد داشت. چون قرار بود ساختمان بنا در سال ۱۳۱۳ خورشیدی و برای جشن هزاره فردوسی، مثلا نزدیک به هزارمین سال تولد شاعر (که در اصل سال ۳۲۹ قمری بوده است، اما آن را ۳۲۳ محاسبه کرده بودند) آماده شود، اما یک سال بیشتر فرصت نمانده بود. معمار باشی آقای مهندس طاهرزاده (به نام حسین لرزاده) مدعی شد که فنداسیون ساخته‌شده تحمل بنا را هم دارد و شروع به ساخت کرد و یک‌ساله بنا را ساخت! اما برآورد آقای طاهزاده درست از کار درآمد و ساختمان شروع به نشست کرد. مهندس ناظر جمع‌آوری و بازسازی بنا (با همان ظاهر پیشین) آقای مهندس هوشنگ سیحون و دستیار وی مهندس جودت بود. ایشان به‌جز ساخت تالار وسیع زیرین، باغ آرامگاه را هم از هر طرف ۵۰ متر توسعه داد. همچنین ۲ ساختمان برای رستوران غذای سرد و گرم هم ساخت که حالا یکی برای رستوران و دیگری برای موزه استفاده می‌شود.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->