اما این همه ماجرا نیست و نباید تنها به بیمه دوران بیکاری و حقوق آن دلخوش بود. یا اگر شغلی بدون بیمه دارید نباید مدام از دوران بازنشستگی هراس داشته باشید.
قصد ندارم مساله بیمه را نفی کنم؛ بیمه به خصوص بیمه‌های درمانی با توجه به افزایش بی رویه هزینه‌های درمان و دارو، یکی از ضروریات زندگی است. روی سخن من با بخش بازنشستگی و حقوق و مزایای آن است.
همانطور که می‌دانید در حال حاضر بخش زیادی از بازه سنی در جامعه را بازه سنی ۳۰ تا ۴۵، ۵۰ سال تشکیل می‌دهد. یعنی همان دهه ۵۰ و ۶۰ و اوایل ۷۰هایی که قشر بیشتر نیروی کار کشور را شامل می‌شوند.
طبق آخرین اطلاعات صندوق بازنشستگی کشوری وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی تا پایان شهریور ماه ۱۴۰۲ تعداد کل حقوق بگیران این صندوق یک میلیون و ۶۴۱ هزار و ۳۴۰ نفر است و تعداد شاغلین کسورپرداز نیز تا این تاریخ ۸۹۸ هزار و ۹۸۵ نفر است که میانگین سنی آنان ۴۲ سال و میانگین سابقه کار آنان ۱۶ سال است که روز به روز علاوه بر افزوده شدن تعداد بازنشستگان، به تعداد شاغلین کسورپرداز نیز افزوده می‌شود. (این آمار تنها مربوط به صندوق بازنشستگی کشوری است).
این روز‌ها اخبار متعددی از صندوق‌های مختلف بازنشستگی و مشکلات پرداخت حقوق بازنشستگان در رسانه‌ها می‌خوانیم. صندوق‌هایی که یا ورشکسته شده اند یا زنگ خطر ورشکستگی آنان به صدا درآمده است.
داده‌های پژوهشکده آمار نشان می‌دهد که جمعیت سالمند کشور در سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۳۰ در سناریو‌های مختلف حدود ۴ برابر می‌شود و در بدبینانه‌ترین حالت تعداد سالمندان کشور در سال ۱۴۳۰ به حدود ۱۹ میلیون نفر می‌رسد.
دولت هم که در سال‌های اخیر با مشکل پرداخت حقوق کارمندان خود مواجه شده دست در جیب صندوق‌های بازنشستگی کرده و دارایی این صندوق‌ها روز به روز خالی‌تر می‌شود.
قصد ندارم در این مجال ذهنتان را درگیر آمار و ارقام کنم یا به بیمه‌های بازنشستگی بدبین‌تان کنم بلکه تنها به تلنگری برای وضعیت وخیم آینده صندوق‌ها نیاز داشتم که برایتان بازگو کنم.
با این وصف چاره چیست؟ آیا باید ناامید شد و منتظر روز‌های سخت سالمندی بود؟
پاسخ منفی است.
بسیاری از کشور‌ها مانند ایران با بحران سالمندی و پرداخت حقوق بازنشستگان مواجه هستند. با این حال آموزش باعث شده تا افراد از سنین نوجوانی و جوانی برای آینده و دوران میانسالی و پیری خود چاره جویی کنند. سرمایه گذاری‌های مطمئن بهترین راه اطمینان خاطر در دوران سالمندی ست و این سرمایه گذاری به دلیل جنس بلندمدتی که دارد می‌تواند عایدی خوبی در سنین پیری برای افراد به همراه داشته باشد.
در گام اول باید بدانید که مسیر سرمایه گذاری مسیری پر فراز و نشیب است و در این مسیر نباید پا پس کشید. همانطور که در روز‌های جوانی سخت کار میکنیم و تلاش میکنیم تا خود را به قله زندگی برسانیم، با سرمایه گذاری برای آینده می‌توانیم در دوران پیری با خیالی آسوده و با آرامش روانی از قله این کوه به سمت پایین حرکت کنیم.
ممکن است بپرسید با حقوق‌های اندک و مخارج بسیار امروزه چطور می‌توان پس انداز کرد؟ کافی ست با قاعده ۵۰ – ۳۰ – ۲۰ آشنا باشید تا بتوانید برنامه پس انداز مطمئنی برای خود شکل دهید. به این ترتیب که پس از جدا کردن هزینه‌های سکونت و مالیات، ۵۰ درصد باقی مانده حقوق تان را برای نیاز‌ها و ۳۰ درصد برای خواسته های‌تان کنار بگذارید. ۲۰ درصد باقی مانده را برای اهداف مالی تان پس انداز کنید. این روشی ست که توانست قشر کارگر آمریکا را به موفقیت مالی برساند.
راه‌های سرمایه گذاری در کشور ما نیز بسیار است. فقط باید میزان ریسک پذیری خود را بسنجید. اگر اهل ریسک هستید می‌توانید در بازاری مانند بورس به مرور سرمایه گذاری کنید تا سرمایه بزرگی دست و پا کرده و به هدف مالی تان در آینده دست یابید.
راه اندازی کسب و کار هم از آن دسته سرمایه گذاری‌های پرزحمت است که در عین جذابیت و سود فراوان ممکن است، ریسک زیادی داشته باشد. هر چند این روش ممکن است در سال‌های ابتدایی راه اندازی آن سود چندانی عایدتان نکند، اما اگر کسب و کار به درستی انتخاب شود می‌تواند آینده‌ای تضمین شده را برای صاحب آن به ارمغان آورد.
اما اگر اهل پذیرش ریسک نیستید، صندوق‌های درآمد ثابت، سرمایه گذاری در بانک و استفاده از بهره بانکی، سرمایه گذاری در بازار‌های سکه، طلا، ارز، و ... از جمله راه‌های سرمایه گذاری با مبالغ کم است.
سرمایه گذاری در زمین و مسکن نیز از آن دسته سرمایه گذاری هاست که بسیار مورد توجه ایرانیان است. تنها تفاوت آن با روش‌های قبلی، داشتن سرمایه نسبتا زیاد است. البته می‌توان به مرور زمان با سرمایه گذاری‌های اندک به این سرمایه گذاری در بازار ملک و زمین نیز دست یافت.
تورم شدید در کشور ما بیش از پیش مقوله سرمایه گذاری را بااهمیت کرده است. در واقع سرمایه گذاری باعث می‌شود تا ارزش پول حفظ شود و بتوانیم به اهداف مالی بزرگتر دست پیدا کنیم.
در نهایت توصیه فراوان شده تا سرمایه گذاری را از دوران کودکی به فرزندانمان آموزش دهیم؛ از آموزش پس انداز پول‌های خرد در قلک هایشان گرفته تا باز کردن حساب پس انداز یا بیمه عمر و ....
در واقع باید آینده نگری و عزت نفس را از کودکی به فرزندان آموخت تا در بزرگسالی نه تنها نیازمند کمک نباشند، بلکه به دیگران نیز یاری رسانند.