کمیته استیناف رای خود درباره پرونده تخلف سپاهان و پرسپولیس را صادر کرد تا همچون صدور رای کمیته انضباطی، حواشی مربوط به این ماجرا، کل فوتبال ما را زیر سایه خود بگیرد.
روزی کمیته انضباطی از سپاهان و پرسپولیس امتیاز کم کرد تا صدای این دو باشگاه بلند شود و حالا کمیته استیناف امتیاز‌ها را برگرداند تا صدای استقلال بلند شود و پرسپولیس هم به کم کردن انگیزه‌ها به دلیل کسر امتیاز اعتراض کند.
ماجرا آنقدر شیرین است که همه وامانده اند. چرخ‌های این فوتبال پرهزینه می‌چرخند؛ اما بر همه روشن است چگونه.
کمیته استیناف، رای کمیته انضباطی را شکست و امروز با خبرنگاران جلسه گذاشتند تا بگویند چرا این اتفاق افتاد. به خبرنگاران گفتند قرارداد این بازیکنان باید دستخوش تغییر شود و این مرمت‌ها صورت بگیرد؛ اما امتیاز‌ها نباید کسر شود.
وقتی ماجرا اینقدر شفاف و روشن است، چرا کمیته انضباطی آن آرا را صادرکرد؟ آیا از حقوقدانان کمیته استیناف، در کمیته انضباطی یافت نمی‌شود تا راه نشان دهد یا بناست آن کمیته راه خودش را برود و این کمیته راه خود را؟ مگر قوانین حقوقی دوتاست که این دو کمیته آرایی تا این حد متفاوت و شاید متضاد صادر می‌کنند؟
وقتی طبق گفته رئیس کمیته استیناف، رای ۳ بر صفر با رای کسر امتیاز تفاوت دارد، چرا آن را صادر می‌کنند تا این گونه شکسته شود و هم صدور رای اول و هم آرای دوم، این همه حاشیه برای کشور و فوتبال ایجاد کند؟
واقعا در فدراسیون فوتبال کسی نیست این پرسش‌ها را بپرسد و به جواب برسد؟ یکی از مدیران ذره‌ای وقت ندارد تا آن را در راه آرامش فوتبال خرج کند؟
ماجرای پرونده قرارداد بازیکنان فوتبال، گره‌ای بود که به دست مدیران فوتبال ما در طناب فوتبال ایجاد شد. باز کردن آن هم سخت نبود؛ اما مدیران فوتبال همواره گره‌ها را کور می‌خواهند و می‌پسندند. به همین دلیل در حل کردن یک معادله یک مجهولی ساده هم مانده اند.