این روز‌ها شهر‌های مهم جهان به‌واسطه جنبه‌های مختلفی که دارند ارزیابی می‌شوند. ویژگی‌های تجاری، توریستی، زیارتی، دانشگاهی و موارد این‌چنینی دیگر باعث می‌شود که هر شهری بسته به دارابودن یکی از این ویژگی‌ها در دسته‌بندی منحصربه‌فردی قرار بگیرد. وجود مضجع نورانی امام رضا (ع) در مشهد باعث شده است این شهر مورد توجه قرار گیرد و ارادتمندان امام مهربانی از دور و نزدیک خود را به مشهد برسانند و مجاور حریم رضوی شوند.
حضور افغانستانی‌ها در طول چهاردهه گذشته یکی از مهم‌ترین نمود‌های این ادعاست. شمار زیادی از مهاجران افغانستانی پس از حمله ارتش سرخ شوروی به کشورشان پناهنده ایران شدند و از این میان عده‌ای قابل توجه مشهد را برای زندگی انتخاب کردند. اگر پای حرف آنها بنشینید، وجود حرم مطهر در این شهر مهم‌ترین دلیل آنها برای انتخاب مشهد بوده است. این حضور باعث شده است که شهرت محله گلشهر به واسطه حضور افغانستانی‌ها زبان‌زد شود.
زیست مسالمت‌آمیز افغانستانی‌ها در کنار برادران و خواهران هم‌زبانشان باعث شده است امروز محله گلشهر فراتر از یک محله شهری باشد و نام‌و‌نشان آن در همه ایران بپیچد. وجود مغازه‌ها، رستوران‌ها و مردمی با لباس محلی در این نقطه از شهر، گلشهر را به یک ظرفیت گردشگری تبدیل کرده است. مشهدی‌ها حالا آشناترین مردم ایران به غذا‌ها و آداب رسوم همسایه شرقی‌شان هستند.
کمتر شهروند مشهدی را می‌توان یافت که دوستی افغانستانی نداشته باشد و این دوستی در خانواده‌هایشان ریشه ندوانده باشد. دانشگاه فردوسی مشهد جمعیتی قابل توجه از دانشجویان افغانستانی دارد. نخبگان افغانستانی در رشته‌های مختلف مورد احترام مجامع علمی و فرهنگی ایران هستند. چندی پیش ورزشکاران افغانستانی با هدایت کادرفنی مشهدی کاری کردند کارستان و تیم ملی فوتسال افغانستان را به جام جهانی فوتسال بردند.
بازاریان مشهد هم در طول چهاردهه گذشته سفره خود را با تجار و کسبه افغانستانی تقسیم کرده‌اند. در واقع می‌توان ادعا کرد مشهدی‌ها و افغانستانی‌ها به دوستانی صمیمی تبدیل شده‌اند که به راحتی نمی‌توان بین آنها تفاوتی قائل شد. همه اینها را گفتم تا به اهمیت محله گلشهر به عنوان نماد همدیگرپذیری و مهربانی اشاره کنم. محله‌ای که می‌تواند یک نماد فرهنگی و اجتماعی معرفی شود. همان ظرفیتی که در ابتدا به آن اشاره شد.
گلشهر می‌تواند نماد نوع‌دوستی مردم ایران باشد و تصمیم‌گیرندگان شهری می‌توانند با برنامه‌ریزی و معرفی درست آن به میلیون‌ها زائری که همه ساله برای زیارت به این شهر می‌آیند، زمینه تبدیل گلشهر به عنوان قطب گردشگری را فراهم کنند. قطبی که در دل خود حرف‌های بسیاری دارد و ثابت می‌کند که ایران نه‌تن‌ها در سال‌های سخت برادران و خواهران افغانستانی خود را فراموش نکرده که آنها را پناه داده و حمایتشان کرده است.