کامران داوری در گفتگو با خبرنگار شهرآرانیوز تصریح کرد: از دهههای گذشته، عمده مشکل ما در حوزه آب استان، مقدار آب مجوزدار برداشتشده بیشترازظرفیت آبخوانها بوده است و این امر باعث میشود تاکنون مشکلاتی را چه برای سفرههای زیرزمینی و چه در بحث فرونشست زمین داشته باشیم.
وی گفت: چه برداشتهای مجاز و چه غیرمجاز از چاهها فراتر از ظرفیت حوزه آبی ما بوده است و متأسفانه این مجوزهای برداشت در حالی داده میشود که ما هرساله با افت آب در سفرههای زیرزمینی و نیز شوری آب مواجه بودیم.
به گفته عضو هیئتعلمی گروه آب دانشگاه فردوسی، متأسفانه مراقب آلودگی همین مقدار آب محدودی هم که وجود دارد، نیستیم و آلایندهها به آبها اضافه میشود و تصفیه درستی انجام نمیشود و آبهای کمتصفیهشده یا بدتصفیهشده وارد کشفرود میشود و یک دنیای آلوده را هم آنجا به وجود میآورد.
داوری یادآور شد: تنهاراهکار این است که آلودگی آبی تولیدشده مدیریت شود و برداشتها با مقدار آب موجود تناسب داشته باشد.
وی افزود: تغییر اقلیم در سالهای گذشته نوسانات آبوهوایی را تغییر داده است و در چند سال اخیر، جابهجایی فصلی صورت گرفته است؛ لذا مدیریت آب در گذشته با مدیریت آب در شرایط کنونی باید فرق کند. در شرایطی که بارندگیهای رگباری صورت میگیرد، یکی از کارهایی که باید حتماً به آن توجه شود، پروژههای نفوذدادن آب به سفرههای زیرزمینی است. این غیر از پروژههای آبخیزداری است که باعث میشود بالادستها سبز شود و باران فرسایشی ایجاد نکند و جریان آب آرام ترشود ولی مقدار زیادی باران در پروژههای آبخیزداری تبدیل به رطوبت خاک میشود و بستری برای رشد گیاه در آن نقطه است. اما در بیلان منابع آب، آب را مصرف میکند.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: در شرایط کنونی، تأکید ما بر این است که پروژههای آبخیزداری باید تبدیل به پروژههایی شود که تا حدامکان روانآبها را به سفره زیرزمینی انتقال دهد که متأسفانه در این مدت در انجام این دسته پروژهها موفق نبودیم.