به گزارش شهرآرانیوز، در نخستین روز‌های کاری سال جدید، یعنی همان هفته اول که هنوز خیلی از ادارات تق‌ولق کار می‌کردند، بورس کارش را صعودی شروع کرد.
تمام شواهد حاکی از آن بود که بازار سرمایه قرار است بهاری سرسبز را پشت سر بگذارد. اما دیری نپایید که پیش‌بینی‌های سراسر سبز، تو زرد از کار درآمد.
برخلاف انتظار، علت کشیده‌شدن ترمز بورس تنش‌های سیاسی و منطقه‌ای نبود. کما اینکه از ۱۳ فروردین تا اول اردیبهشت در مجموع شاخص کل بورس ۴۵ هزار واحد نیز رشد کرد.
اما از ابتدای اردیبهشت تاکنون نماگر اصلی بازار ۱۶۴هزار واحد معادل ۶ درصد ریزش را تجربه کرده است. این در حالی است که شاخص به لطف کنترل نوسانات قیمت در نماد‌های شاخص‌ساز در این مدت ریزش کمتری را نسبت به نماد‌های کوچک بازار تجربه کرده است. به بیان دیگر سهام‌داران خردی که اغلب دارایی‌شان در سهام شرکت‌های کوچک بورسی بوده است، در این مدت بیش از ۶ درصد زیان را تجربه کرده‌اند.
مهم‌ترین عامل قرمزپوش شدن نقشه بازار در اردیبهشت ماه احتمالا نزدیک‌شدن نماگر بازار به مقاومت اصلی استاتیکی شاخص است. البته شاخص در اردیبهشت به سقف تاریخی خود، یعنی سطح ۲میلیون ۵۳۵ هزار واحد حتی نزدیک هم نشد. حال آنکه این سقف تاریخی را در اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۲ تجربه کرده بودیم و بعد کاشف به عمل آمد که مصوبه افزایش خوراک پتروشیمی‌ها پشت در‌های بسته باعث ریزش بورس در ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۲ شد.
در حالی‌که خیلی از فعالان بازار به محدوده حمایتی ۲.۲میلیون‌واحدی دل بسته بودند، اما متأسفانه شاخص‌کل این سنگر حمایتی را نیز از دست داد. برای اینکه ببینیم آیا این محدوده واقعا ازدست رفته یا نه، باید منتظر تثبیت قیمتی زیر محدوده ۲.۲میلیون واحد باشیم، اما آنچه از نمودار‌های قیمتی به‌طور کلی برآورد می‌شود، این است که شاخص‌کل دو محدوده حمایتی ۲ میلیون و ۱۵۵هزار و ۲ میلیون و ۱۰۰هزار واحد را در پیش دارد که بعید به‌نظر می‌رسد بازار در محدوده پایین‌تر از ۲.۱میلیون واحد معامله شود.
ابتدا برخی رسانه‌ها علت ریزش بورس را به التهابات سیاسی و بین‌المللی ربط دادند. بعد که این مشکل برطرف شد، حواشی مالیات بر عایدی سرمایه را علت خروج پول حقیقی‌ها از بازار دانستند. بعد، اما مجلس وعده داد که دارایی مردم در بازار سرمایه هدف این پایه مالیاتی نیست. تمام اینها آدرس غلط بود. چالش بازار سرمایه این روز‌ها سود‌های بدون ریسکی است که با خرید اوراق حاصل می‌شود.
سرمایه‌گذار درحالی‌که نرخ صندوق‌های با درآمد ثابت به بالای ۳۲ رسیده و اخزا را می‌توان با نرخ ۳۶ تملک کرد و کراد‌ها تا ۴۰درصد سود می‌دهند و نرخ اوراق شرکتی از ۴۰درصد هم عبور کرده و به‌اصطلاح سود بدون ریسک به‌راحتی دردسترس است، باید خودش را درگیر سرمایه‌گذاری در سهام با هزار محدودیت و، اما و اگر کند، درحالی که نتایج یک جست‌وجوی ساده در مقاله‌های اقتصادی نشان می‌دهد که بین بازدهی بورس و نرخ بهره رابطه معکوسی وجود دارد.
چالش دیگری که این روز‌ها بازار سرمایه با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مشخص نبودن سرنوشت بودجه ۱۴۰۳، نرخ تسعیر ارز و همین‌طور شفاف‌نبودن سیاست دولت برای مهار تورم است. در واقع یکی از انتقادات غالب در سال گذشته، نوع تعامل نظام بانکی با بخش تولید بود.
سیستم بانکی با توجه به اجرای سیاست مهار تورم رویکرد انقباضی داشت و از سمتی درخواست‌های بخش تولید برای تسهیلات و سرمایه در گردش بی‌جواب می‌ماند. بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس از پایش بخش حقیقی اقتصاد ایران در فروردین ۱۴۰۳، این بلاتکلیفی همچنان ادامه دارد.
در فروردین‌ماه سال ۱۴۰۳، نسبت به ماه مشابه سال قبل شاخص تولید شرکت‌های صنعتی بورسی کاهش ۱.۳ درصدی و شاخص فروش افزایش ۱.۵ درصدی را تجربه کرده است، ضمن آنکه شاخص تولید و فروش در فروردین‌ماه ۱۴۰۳ نسبت به ماه قبل با کاهش ۱۳ و ۳۴ درصدی روبه‌رو شده است که مطابق انتظارات ناشی از کاهش فعالیت‌های بخش صنعت در تعطیلات فروردین‌ماه است. همچنین، طبق روال دوره‌ای در فروردین‌ماه بیشتر رشته فعالیت‌های بخش صنعت با کاهش شاخص روبه‌رو بوده‌اند.